به نوشته لایوساینس چارلز بورک، استاد نورولوژی در دانشگاه مک گیل در کبک کانادا و یکی از دو نویسنده مقاله این پژوهش گفت: «گرچه این بررسی در جوندگان انجام شد، توضیحی درباره علت اینکه ما پیش از زمان خواب احساس تشنگی می‌کنیم و مایعاتی مانند آب یا شیر می‌نوشیم، کمک می‌کند.»
اما به گفته این پژوهشگران پژوهش بیشتری موردنیاز است تا معلوم شود آیا این یافته‌های جدید در انسان‌ها هم کاربرد دارند یا نه.
این پژوهشگران قبل از انجام این بررسی جدید می‌دانستند که ظاهراً جوندگان در ۲ ساعت پیش از خواب آب بیشتری مصرف می‌کنند، اما دلیل این افزایش دریافت آب روشن نبود.
پژوهشگران در این بررسی از دسترسی ۱۲ موش به آب برای چند ساعت پیش از هنگامی‌که به خواب می‌رفتند، جلوگیری کردند. معلوم شد که این موش‌ها در زمانی که بیدار می‌شدند، به‌شدت دچار کم‌آبی بدن هستند. این نتیجه پژوهشگران را به این فکر انداخت که افزایش دریافت آب که مدت کوتاهی پیش از خواب رخ می‌دهد، ممکن است راهی برای محافظت موش‌ها از خودشان در برابر کم‌آبی بدن در مدت زمان خواب باشد.
بااین‌حال این پژوهشگران می‌خواستند سازوکاری را که موش‌ها را وادار به نوشیدن بیشتر آب پیش از خواب می‌کند، چیست. آنان می‌خواستند دریابند که آیا سلول‌های درون مرکز «حسگر میزان آب بدن» در مغز که احساس تشنگی ایجاد می‌کنند، با بخشی از مغز که ساعت درونی بدن موش را کنترل می‌کند و باعث می‌شود آن‌ها در زمان‌های معینی بخوابند و بیدار شوند، ارتباط دارند یا نه.
این پژوهشگران ساعت درونی در مغر موش‌ها را با الکتریسیته تحریک کردند و دریافتند که این تحریک ظاهراً باعث افزایش رهایی هورمون وازوپرسین می‌شود که در همان منطقه از مغز تولید می‌شود.
دانشمندان در تجربیات بیشتر در موش‌ها دریافتند که هورمون وازوپرسین درواقع سلول‌های مغز مربوط با تشنگی را فعال می‌کند.
نتایج این بررسی در ۲۹ سپتامبر در ژورنال Nature منتشر شده است.
بورک گفت که پژوهش بیشتری لازم است تا معلوم شود آیا سازوکار مشابهی در انسان‌ها هم وجود دارد یا نه. او گفت: «شواهد موردی زیادی وجود دارد که برخی از افراد به‌طورمعمول پیش از رفتن به خواب احساس تشنگی می‌کنند و یک لیوان آب می‌نوشند، اما درعین‌حال عده زیادی هستند که پس از رفتن به خواب آب نمی‌نوشند و بالاخره گروهی از افراد قبل خواب مایعی نمی‌نوشند زیرا نگران هستند پر شدن مثانه‌شان باعث بیدار شدنشان در شب شود.»
بااین‌حال به گفته این پژوهشگران این یافته‌ها ممکن است به پژوهشگران کمک کند تا دریابند ساعت درونی بدن چگونه کار می‌کند.