این روغن نه تنها باعث افزایش کلسترول نمی‌شود بلکه می تواند در کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی هم موثر باشد چون با ماده گیاهی به نام فیتوسترول ترکیب شده و باعث جذب کلسترول خون می‌شود.
هرچند خاستگاه گیاه کانولا ایران است اما اولین‌بار این اروپایی‌ها بودند که پی به خواص آن بردند. این گیاه نخستین بار 700 سال پیش برای تولید روغن چراغ به لهستان برده شد.
زمانی که استفاده از نیروی بخار متداول شد، روغن آن که در اروپا به نام روغن کلزا شناخته می‌شد، به عنوان مایع لغزنده بین فلزات به کار رفت.
در سال 1945 این گیاه به کانادا رفت و روی آن تحقیقاتی انجام شد و به روغن خوراکی تبدیل شد. اولین روغن خوراکی حاصل از دانه کانولا در کانادا سال 1956 -57 تولید شد.
پس از آن بود که کشاورزان کانادایی به کاشت آن روی آوردند و در حال حاضر یک محصول عمده است که پس از گندم بیشترین درآمد را برای کانادا به همراه دارد.
نقطه جوش این روغن 220 درجه سانتیگراد است که تا 200 درجه سانتیگراد حرارت هیچ‌گونه پراکسیدی تولید نمی‌کند و نمی‌سوزد. همچنین تحقیقات نشان داده است کانولا حاوی امگا 3 است.
یک لیتر از این روغن پنج برابر روغن معمولی مصرف می‌شود یعنی پنج بار مصرف مجدد، مشکلی برای بدن ایجاد نمی‌کند و تغییر رنگ و بو نخواهد داشت.
مقاومت کانولا در برابر نور بسیار زیاد است و تغییر پروکسیدی آن در مقایسه با روغن‌های دیگر تقریبا صفر است.
از مزایای دیگر این روغن آن است که به علت داشتن لینولئیک بالا باعث رشد غشای مغز کودکان زیر 2 سال می شود و رشد مطلوب را ایجاد می کند.
کنجاله کانولا، یکی از بهترین مواد اولیه تشکیل دهنده خوراک دام و طیور محسوب می‌شود.
در سایت اینترنتی رژیم غذایی ایرانی آمده است: «کشت کلزا از سال 78 در ایران آغاز شده است و تقریبا در تمام استان‌های کشور برنامه‌ریزی برای توسعه کشت کلزا انجام شده است.»
این کار دو دلیل عمده دارد: «اول آن که کشت کلزا یا کانولا در حد فاصل دو کشت برنج صورت می‌گیرد و بدین ترتیب می‌تواند درآمد اضافی برای زارع به همراه آورد و دوم آن که برخلاف دیگر دانه‌های روغنی کشت آن پاییزه است و می‌تواند در تناوب کشت با گندم یا ذرت قرار بگیرد و بدین ترتیب افزایش عملکردی حدود 37 درصد برای گندم و حدود 15 درصد برای ذرت ایجاد می‌کند.»
جدول برگرفته از سایت ایران نانو