چین از قرن نهم هجری شروع به کشت و زرع آن کرد. تجار انگلیسی این گیاه را در قرن هفدهم میلادی از گینه به انگلستان برده و آن را کدوی گینه ای نامیدند.
در ایران نیز مرغوب ترین نوع آن را به کاشان نسبت می دهند.بادمجان دارای کالری پایین است و ویتامین های گروه B ، A و C و مواد معدنی مختلف از جمله کلسیم، فسفر، گوگرد، منیزیم، پتاسیم و آهن دارد.به دلیل کم کالری بودن این گیاه، ماده غذایی مناسبی برای کسانی است که قصد کاهش وزن دارند.
این گیاه حاوی فیبر بالایی است از این رو برای درمان یبوست نافع است و به دلیل دارا بودن ویتامین ها و مواد معدنی به علاوه فیبر برای مبتلایان به فشار خون بالا نیز سودمند است(به شرطی که سرخ نشود).
بادمجان باید کاملاً رسیده مصرف شود، چرا که نارس آن دارای ماده ای سمی است و در کسانی که از آسم رنج می برند، تحریک کننده به شمار می آید.تحقیقات جدید نشانگر آن است که بادمجان دارای ماده ای ضدتشنج است و در درمان صرع اثر بسیار خوبی دارد.
مصرف بادمجان را به افرادی که از مشکلات گوارشی رنج می برند، توصیه نمی کنیم، همچنین به علت دارا بودن ماده ای سمی به نام سولانین برای افرادی که حساسیت دارند، مناسب نیست، این افراد به خصوص به نمونه های تخم دار بادمجان حساسیت داشته و بلافاصله بعد از خوردن آن، دچار چشم درد شده یا پوست بدنشان خارش پیدا می کند و در مواردی مبتلا به کهیر می‌شوند.