در یک دسته‌بندی کلی، رایج‌ترین کشمش‌های مورد استفاده به 2 تا 3 دسته تقسیم می‌شوند:
1 – کشمش سبز که به‌صورت آجیل مصرف می‌شود.
2 – کشمش سیاه یا قهوه‌ای که به خاطر کاربرد آن در بعضی پلوها مانند عدس‌پلو، به کشمش پلویی معروف است.
البته دسته سومی از کشمش نیز وجود دارد که مانند کشمش سبز به‌عنوان آجیل مورد استفاده قرار گرفته و حاصل خشک‌شدن انگور شاهانی است. این کشمش را مویز می‌نامند.
برای تبدیل انگور به کشمش، روش‌های مختلفی وجود دارد ولی بهترین و مفیدترین کشمش، انگوری است که به جای استفاده از مواد شیمیایی و گوگرد، در هوای آزاد و در معرض نور خورشید یا سایه خشک شده باشد.
کشمش پلویی علاوه بر اینکه در بعضی از غذاها و سالادها استفاده می‌شود، در شیرینی‌ها، کیک‌ها و دسرها نیز عامل طعم‌دهنده است.
خواص غذایی
کشمش یک منبع غنی از مواد غذایی انرژی‌زاست. مقدار انرژی حاصل از کشمش بسیار بیشتر از خود انگور است. کشمش سرشار از ویتامین‌های A و B و مواد معدنی مختلف شامل کلسیم، فسفر، آهن و منگنز است.
خواص درمانی
- کشمش برای رفع کم‌خونی و ضعف عمومی بدن بسیار مفید است؛ اشتهاآور بوده و در رفع سموم از بدن و فعالیت کلیه‌ها نقش موثری دارد.
- خوردن کشمش به کسانی که دچار بیماری نقرس و رماتیسم هستند و همچنین به خانم‌های باردار و مادران شیرده همواره توصیه می‌شود.
- کشمش دارای فیبر زیادی است که به کاهش کلسترول و بهبود عملکرد روده‌ها کمک می‌کند.
- مصرف این میوه خشک برای افرادی که به افسردگی، اضطراب و مشکلات عصبی دچار هستند، توصیه می‌شود.