روزهای نخست، این پدیده عجیب برای مردم حسابی سؤال‌برانگیز بود: جعبه‌ای که حرف می‌زند؟ داخل جعبه چه کسی زندگی می‌کند؟ این آدم‌های داخل جعبه نیازی به خواب و خوراک ندارند؟ چطور وارد این جعبه کوچک شده‌اند؟
رادیو اول از خانه ثروتمندان سر در آورد. از دهه ۴۰ با پیشرفت علم و تکنولوژی و صنعت و ورود رادیوهای کوچک ترانزیستوری به بازار امکان استفاده رادیو برای همه فراهم شد و حال و هوای برنامه‌های رادیویی هم حسابی تغییر کرد. در روزهای نخست راه‌اندازی در سال ۱۳۱۹، رادیو تهران بیش از ۸ ساعت برنامه نداشت و این برنامه‌ها شامل اخبار، موسیقی ایرانی و گفتار مذهبی و فرهنگی بود. اما با گذر زمان برنامه‌ها متنوع‌تر شد.
همین زمان بود که «جانی دالر» کارآگاه تند و تیز آمریکایی، چهارشنبه‌ها با قصه‌هایش مهمان خانه‌های مردم شد. نمایش‌های رادیویی این کارآگاه با صدای مرحوم «حیدر صارمی» در نقش «جانی دالر» جان گرفتند و عضوی از خانواده مردم شدند. مردم برای رسیدن چهارشنبه و کشف رمز و راز ماجراهای جانی دالر لحظه‌شماری می‌کردند. به نحوی که گاهی اوقات حتی او را با نام کوچک جانی صدا می‌زدند و حتی به جای او تصمیم می‌گرفتند. به این‌ترتیب، گوش دادن به برنامه «گل‌ها»، شنیدن تصنیف‌های بنان، صدای تار «جلیل شهناز»، برنامه راه شب، قصه‌های ظهر جمعه، صبح جمعه با شما و کلی برنامه جذاب و شنیدنی، بخشی از زندگی اجتماعی مردم شد.