جشن‌هایی مانند شب یلدا، چهارشنبه‌سوری و نوروز. همه این جشن‌ها برگرفته از هویت و فرهنگ ماست که با روحیه شاد زیستی و امید به زندگی گره خورده است. یکی از جشن‌های مهمی‌که نیاکان ما در این روزها در ایران باستان همیشه برگزار می‌کردند، جشن تابستان یا تیرگان بود که برای استقبال از گرمای تموز بود. یکی از رسوم جالب این جشن فال کوزه بود.
در این مراسم از چند روز مانده به جشن تیرگان دختری کوزه سبز رنگی را از آب پر می‌کرد و در میان افرادی که آرزو و خواسته‌ای داشتند، دور می‌چرخاند. حاضران بر اساس وسع و توانایی خود سکه، انگشتر، سنجاق سر یا وسیله کوچکی را داخل کوزه می‌انداختند. دختر، این کوزه را در زیر درخت همیشه سبزی مانند سرو یا کاج می‌گذاشت. روز جشن و بعد از مراسم آب‌پاشان، کوزه را میان آرزومندان می‌بردند.
ریش‌سفیدها و پیرهای جمع هم با صدای بلند شروع به خواندن شعر «تیر برو باد بیا/ غم برو شادی بیا/ محنت برو روزی بیا/ خوشه مرواری بیا» می‌کردند. بعد از آن افرادی که آرزو کرده بودند، دستشان را داخل کوزه می‌بردند و شیئی را که داخل کوزه انداخته بودند برمی‌داشتند و جواب آرزویشان را می‌گرفتند.
البته شیرینی خوردن در شروع مراسم، بافتن ریسمان از پارچه هفت‌رنگ و بستن آن به دست از دیگر مراسم جالب جشن تیرگان بوده است.