انتقال سریع توپ از دفاع به حمله، جابه‌جایی بالا و پاس‌های دقیق بازیکنان به یکدیگر فاکتورهای اصلی یورو ۲۰۰۸ بود.
در واقع این جام نقطه نجات فوتبال از سبک‌های خشن و درگیرانه بود. سبکی که در دوره قبلی مسابقات قهرمانی اروپا، یونان آن را به نمایش گذاشت و در جام جهانی با قهرمانی ایتالیا به ثبت رسید.
این در حالی بود که مکزیک و پاراگوئه نیز با تکیه بر همین روش خشک و خشن در مسابقات قاره آمریکا حریفان صاحب‌نامی را از پیش‌روی خود برداشتند.
اما یورو ۲۰۰۸ شروع دوباره فوتبال زیبا و برنده بود. معتقدم هلند و اسپانیا در این میان حق بزرگی بر گردن این جام دارند. من هلند را به مراتب پیشتاز این تحول می‌بینم.
آنها اگر در تک‌بازی نه چندان با کیفیت خود مقابل تیم مستحکمی مثل روسیه قرار نمی‌گرفتند، بدون تردید قهرمان بودند. اما آنها به روسیه‌ای باختند که با یک هلندی بازی می‌کرد.
یورو ۲۰۰۸ نشان داد که فوتبال هیچ‌وقت به بن‌بست نمی‌رسد.
می‌توان امیدوار بود که در جام‌جهانی این روش حتی شکل تکامل‌یافته‌تری را ارائه دهد. به عقیده من جام جهانی ۲۰۱۰ آغاز فوتبال زیبا در سراسر دنیا است. اتفاقی که تیم‌ملی آرژانتین در جام جهانی ۲۰۰۶ سعی داشت آن را به نام خود ثبت کند اما به میزبان باخت و نتوانست به هدف نهایی‌اش برسد.
از طرفی معتقدم جام جهانی ۲۰۱۰ رویکرد بسیاری از تیم‌های ملی به سمت مربیان باتجربه خواهد بود. همان طور که در یورو شاهد این واقعیت بودیم. یورو ۲۰۰۸ در یک کلام آغاز تحول دوباره فوتبال به لحاظ تاکتیکی و تکنیکی بود.