قریب به یک سال از فراگیر شدن بیماری کرونا می‌گذرد و به رغم اینکه از آن همان ابتدا مسئولان بهداشت و درمان استفاده از ماسک و رعایت پروتکل‌های بهداشتی را یکی از مهم‌ترین راه‌های جلوگیری از این بیماری معرفی کرده‌اند، اما متأسفانه عده‌ای از شهروندان این موضوع را جدی نمی‌گیرند...

همشهری آنلاین_مژگان مهرابی: قریب به یک سال از فراگیر شدن بیماری کرونا می‌گذرد و به رغم اینکه از آن همان ابتدا مسئولان بهداشت و درمان استفاده از ماسک و رعایت پروتکل‌های بهداشتی را یکی از مهم‌ترین راه‌های جلوگیری از این بیماری معرفی کرده‌اند، اما متأسفانه عده‌ای از شهروندان این موضوع را جدی نمی‌گیرند و در انجام نکات بهداشتی و فاصله‌گذاری اجتماعی، ‌گاه کوتاهی می‌کنند. همین مسئله باعث شده است انتشار ویروس کرونا در کشورمان در مراحل مختلف سیر صعودی داشته باشد و آمار مبتلایان را افزایش دهد. برای همین می‌توان استنباط کرد توصیه‌های مسئولان بهداشت و درمان آن‌طور که باید تأثیر لازم در جامعه نگذاشته است و می‌طلبد نهادهای دیگر هم در این زمینه همراهی کنند. فرهنگسرای اخلاق از آن جا که حیطه‌کاری خود را فعالیت‌های فرهنگی و اخلاقی می‌داند، با هدف فرهنگسازی و یاری کادر درمان، اقدام به طراحی برنامه‌ای با عنوان «سلامتی هدیه خداست» کرد. برای اجرای این طرح، مسئولان و کارمندان این مرکز فرهنگی در پوشش کادر درمانی به میان مردم رفته و با اهدای ماسک به آنها، شهروندان را به رعایت پروتکل‌های بهداشتی ترغیب کردند.  

ساعت ۹ صبح را نشان می‌دهد. کارکنان فرهنگسرای اخلاق در ایستگاه سامانه تندرو تهرانپارس جمع شده‌اند. روابط‌عمومی فرهنگسرا برای حضور در ایستگاه و گفت‌وگو با شهروندان رایزنی‌های لازم را با مسئول سرخط سامانه انجام می‌دهد.

در بین آنها ۷ نفر «گان» پوشیده و شکل و شمایل کادر درمانی را به خود گرفته‌اند؛ به گونه‌ای که هرکسی از کنارشان رد می‌شود، با تکان دادن سر از آنها تشکر می‌کند. رزاقی می‌گوید: «این کار را کردیم تا مسافران کادر درمان را از نزدیک ببیند و متوجه شوند آنها با چه سختی‌هایی روبه‌رو هستند.

جنس این لباس‌ها از پلاستیک است و با ماسک و شیلدی که به‌صورت دارند خیلی سخت می‌توانند تنفس کنند با این حال برای کمک به بیماران این مرارت‌ها را به جان می‌خرند.» ساعت ۳۰/۹ دقیقه افراد گان پوشیده کار را شروع می‌کنند. به میان مردم می روند و به مسافران ماسک اهدا می‌کنند. نگاه اغلب مردم تحسین برانگیز است و اگر کسی هم این موضوع را جدی نمی‌گرفته قطعاً با دیدن پوشش کادر درمانی از بی‌توجهی خود شرمنده می‌شود.  

  • برخی هنوز کرونا را جدی نگرفته اند

یکی از بانوانی که قصد سفر دارد بعد از گرفتن ماسک قدردانی می‌کند و می‌گوید: «ای کاش کسانی که ماسک استفاده نمی‌کنند، حال کادر درمانی را رعایت کنند. پزشکان و پرستاران زیادی را به دلیل اهمال‌کاری این افراد از دست داده‌ایم. همه باید همکاری کنند. خدا به شما سلامتی دهد که به فکر مردم هستید. با این کار شما، افرادی که ماسک نمی‌زنند باید از خودشان خجالت بکشند.» از قرار معلوم بانوی مسافر دل پری دارد. او ادامه می‌دهد: «با این همه تلفات، برخی هنوز کرونا را جدی نگرفته‌اند.» حق با اوست.

بعد از این همه سفارش از سوی کادر درمانی بیمارستان‌ها و مسئولان بهداشت و درمان، عده‌ای قدرت انتقال ویروس را باور ندارند و پروتکل‌های بهداشتی را جدی نمی‌گیرند. نیم ساعت بعد گروه کارکنان فرهنگسرای اخلاق در ایستگاه آیت مستقر می‌شوند. اقبال شهروندان در این ایستگاه بیشتر است. آنها یک به یک نزد مسافران می‌روند و ماسک را به آنها اهدا می‌کنند. یکی از آنها خود را به پیرمردی که منتظر اتوبوس است می‌رساند. ماسک پیرمرد چرک به نظر می‌رسد و نشان می‌دهد از آن به دفعات استفاده شده است. مرد گان پوشیده ماسک را به‌صورت پیرمرد می‌زند و می‌خواهد که ماسکش را مرتب عوض کند. او توضیح لازم درباره راه‌های انتقال بیماری را به مرد سالمند می‌دهد و در آخر لبخند و دعای خیر نثارش می‌شود.  

  • تنبلی نکنید

ایستگاه بعدی بیمارستان بوعلی است. اغلب مسافرانی که در این ایستگاه سوار و پیاده می‌شوند بیشتر مقصدشان استفاده از خدمات درمانی بیمارستان است. یکی از کارکنان فرهنگسرا به بانوی مسافری ماسک می‌دهد. زن با دیدن افراد گان پوشیده دست به دعا برمی‌دارد.

ماسک را می‌گیرد و با بغض می‌گوید: «داخل این بیمارستان تا دلتان بخواهد از این پرستارها و دکترهای گان پوشیده مثل شما دارند کار  و به مردم خدمت می‌کنند.» بعد رو به مردم می‌کند و از آنها می‌خواهد ماسک بزنند. او می‌گوید: «استفاده از ماسک کار سختی نیست که تنبلی می‌کنید.»

نزدیکی‌های ظهر است که کار اهدای ماسک به پایان می‌رسد. کارکنان فرهنگسرا حسابی خسته‌اند. اما خستگی که با نشاط توام است. از اینکه اقدامی فرهنگی انجام داده‌اند حس خوبی دارند. زیر گان لباس‌شان خیس شده و روز سختی را تجربه کرده‌اند. رزاقی دست مریزادی به همکاران خود می‌گوید و ادامه می‌دهد: «چند ساعت با این لباس‌ها سر کردن چقدر آزاردهنده است. خدا به کادر درمانی ما نیرو و توانی مضاعف دهد که ناگزیرند مدام این لباس‌ها را به تن داشته باشند.» او اقدام اخیر فرهنگسرا را جهاد فرهنگی می‌داند و اشاره می‌کند: «چه بد که برخی‌ها استفاده از ماسک را جدی نمی‌گیرند و خودداری می‌کنند و دیگران را به دردسر می‌اندازند.» 

  • نذر بهداشتیو فرهنگی


بانی اهدای ماسک به مسافران در ایستگاه‌های اتوبوس، «مرضیه خسروی بروجنی» مدیر خوش فکر و پرتلاش فرهنگسرای اخلاق است. اینکه چرا یک مرکز فرهنگی دست به چنین‌کاری زده را از خودش جویا می‌شویم. خسروی بروجنی می‌گوید: «بعد از گذشت چند ماه از شیوع بیماری هنوز برخی از شهروندان از زدن ماسک خودداری می‌کنند و با حضور در شهر باعث بیمار شدن دیگران می‌شوند.

البته نزدن ماسک چند علت دارد که مهم‌ترین آن اهمال‌کاری است. دلیل دیگر نداشتن بضاعت برای خرید ماسک است که به اعتقاد من این موضوع هم قابل جبران است. ماسک می‌تواند پارچه‌ای و توسط خود فرد تهیه شود. بنابراین سهل‌انگاری افراد چندان توجیه‌پذیر نیست. این را می‌توان به حساب جدی نگرفتن موضوع گذاشت.» به گفته این مسئول فرهنگی، مرتب در تلویزیون خبررسانی می‌شود که کادر درمانی چقدر تحت فشار هستند و آمار مبتلایان روز به روز بیشتر می‌شود اما انگار هنوز عده‌ای آن را باور نکرده‌اند.

او ادامه می‌دهد: «در یکی از ایستگاه‌ها خانمی وارد شد و ماسک نداشت. از گرفتن ماسک امتناع می‌کرد و می‌گفت اذیت می‌شوم. همکاران من کلی با آن خانم صحبت کردندتا توانستند مجابش کنند از ماسک استفاده کند.

این در حالی است که لباس‌هایی که به تن کادر درمانی است راه رفتن و نفس کشیدن را برای خود آنها سخت می‌کند. با این حال به بیماران خدمت می‌کنند.» او ماسک نزدن و رعایت نکردن پروتکل‌های بهداشتی را حق‌الناس می‌داند و متذکر می‌شود، اینکه بگوییم نمی‌توانیم یا اذیت می‌شویم کار درستی نیست، امتناع از این کار فقط شیوع بیماری را طولانی‌تر می‌کند. خسروی می‌افزاید: «ماسک‌هایی که بین مسافران توزیع شد از سوی خیّران تهیه شده بود. چه خوب در این برهه از زمان نذرهای خود را به سمت نذرهای بهداشتی و فرهنگی سوق دهیم.»