آووکادو یک نوع سبزی چرب است (یک آووکادوی متوسط حاوی حدود 30 گرم چربی است).
آووکادو دارای انواع مختلفی است، یک نوع آن سبز و براق است و چربی کمی دارد و وزنی در حد 900گرم دارد.
انواع متوسط آن گلابی شکل هستند از نظر نوع روغن بسیار شبیه به زیتون است (یعنی دارنده اسید چرب ضروری مورد نیاز بدن که بدن قادر به ساخت آن نیست و باید از منابع غذایی دریافت شود).
این چربی از نوع مفید است که نه تنها تاثیری در افزایش کلسترول بدن ندارد، بلکه باعث کاهش میزان کلسترول خون نیز می‌شود.
تحقیقات بالینی نشانگر آن است که مصرف آووکادو در افراد با کاهش چشمگیری در میزان کلسترول خون آنها، همراه بوده است.
همچنین آووکادو حاوی میزان زیادی پتاسیم است که مصرف پتاسیم نقش بسیار ارزنده ای در کاهش فشار خون بازی می کند. همچنین یکی از عوامل بسیار تاثیرگذار در بهبود خون مردگی های زیرپوست (کبودی ها) پس از جراحی‌هاست.
همچنین حاوی اسیدفولیک (عامل درمان گر انواعی از کم خونی) است و مصرف این سبزی می‌تواند جبران کننده کمبود این ماده مغذی باشد.
از سایر مواد مغذی موجود در آووکادو می‌توان به ویتامین های A، C، E و ویتامین های B6 و B5 اشاره کرد.
باید ذکر کنم ویتامین B5 موجود در آن بر پوست و طراوت و شادابی آن اثر خاصی دارد، مانع خشکی بیش از اندازه و پوسته پوسته شدن پوست است و بهبودی زخم را مخصوصاً بعد از جراحی، تسریع می‌کند.
همچنین حاوی مس است که برای استحکام ناخن‌ها و مو و حفظ رنگ آنها ضرورت دارد.
میزان مصرف آووکادو در کشور ما بسیار پایین است، اما استفاده از آن به دلیل دارا بودن مواد مغذی بی شمار بسیار توصیه می‌شود.
آووکادو را باید خام مصرف کرد، زیرا پس از پختن مزه تلخی به خود می‌گیرد. به نظر می‌آید که اولین بار آووکادو در ایران امروز و آمریکای جنوبی کشت داده می‌شده است و سپس به دیگر نقاط جهان برده شده است.