محله «شمشیری» مساحتش ۹۳۰ کیلومترمربع بوده و در گذشته مانند دیگر محله‌های منطقه از محدوده‌های حاشیه شهر به شمار می‌آمده است تا جایی که اوایل محله‌ای مستقل برای خود نبود و بخشی از آن در کوی مهرآباد و بخش دیگرش در محله‌ای به نام مهرآباد قرار داشت.

همشهری آنلاین _ مریم باقرپور:  اما بعدها به نام محله شمشیری شناخته شد. این محله در بافت روستایی قرار داشت و از سال ۱۳۳۸ به تدریج با گسترش شهر تهران و مهاجرت روستاییان چهره دیگری به خود گرفت و مناطق مسکونی به‌صورت پراکنده در آن ساخته شدند. بر اساس کتاب‌های تاریخی تا سال ۱۳۴۴، کماکان چهره روستایی خود را با کشتزارهای گندم و جو حفظ می‌کند اما با آمدن مهاجران روستایی از مناطقی مانند قزوین، اصفهان و ساوه چهره محله از سال ۱۳۴۸ به تدریج دگرگون می‌شود. نام شمشیری از مهم‌ترین خیابانش یعنی شمشیری انتخاب می‌شود. پس از انقلاب مدتی به «آذری» و بعدها به شمشیری تغییر نام یافت. ‌ شمشیری نام یکی از ملی‌گرایان مخالف شاه و هوادار «محمد مصدق» بود که یکی از معروف‌ترین چلوکبابی‌های بازار را اداره می‌کرد. بوستان شمشیری این محله در گذشته به نام «چاردیواری» معروف بوده است.