همشهری آنلاین_مرضیه موسوی: حتی بعدها که آموزشگاه و کارگاه شیرینیپزی را راهاندازی کرد، هنوز در رؤیایش ایستادن مقابل دوربین تلویزیون و آموزش کیک و شیرینی و دسر به «بینندگان عزیز» را در سر داشت. حالا سالهاست که او را با حضور در بخش شیرینی و کیکپزی برنامههای تلویزیونی میبینیم.
کارگاه کوچکش به آموزشگاهی معتبر در این حرفه تبدیل شده و علاوه بر اینکه هنرجویانی از تهران و شهرهای مختلف کشور دارد، حواسش به آموزش و توانمندسازی زنان سرپرست خانوار هم است و هنرش را بدون چشمداشت به آنها عرضه میکند. کارگاههای او در محله سعادتآباد سالهاست علاوه بر تربیت هنرجوها و زنان کارآفرین، فرصتهای زیادی برای زنان سرپرست خانوار هم ایجاد میکند.
۱۴ سال است شیرینیها و دسرهای تکرار نشدنیاش را در برنامه «به خانه برمیگردیم» به مخاطبان آموزش میدهد.
بخشی، کارآفرین حوزه زنان، بانوی رکورددار مدارک صنایع غذایی در ایران هم است. او میگوید: «ماجرای علاقه من به کیکپزی و شیرینیپزی به دوران کودکیام برمیگردد. وقتی ۹ ساله بودم نخستین بار و به تنهایی زولبیایی را درست کردم که دستور پختش را یکی از همسایهها به مادرم داده بود.
پدرم آنقدر مرا، تشویق و از زولبیاها تعریف کرد که من یک هفته تمام هر روز زولبیا برایش پختم. بعد پدرم گفت: حالا که اینقدر به این کار علاقهداری بهتر است دسرهای دیگر را هم امتحان کنی. این سرآغاز راهی بود که من برای یادگرفتن پخت انواع کیک و دسرها طی کردم.»
شیرینی و کیکها را روی شعله گاز یا به کمک پلوپز میپخت. ظرفهای رنگی را کنار هم میچید و ژست مدرسان آشپزی برنامههای تلویزیونی را میگرفت. هیچ فکرش را نمیکرد که سالها بعد بیش از ۸۰۰ برنامه تلویزیونی زنده و تولیدی داشته باشد. او میگوید: «هنوز هم وقتی در محلهمان، سعادتآباد قدم میزنم یاد دوران کودکی و نوجوانیام میافتم که آرزوی شرکت در برنامههای تلویزیونی را داشتم. خیلی خوشحالم که هنوز هم وقتی به این دوران فکر میکنم همان حس در من زنده میشود و من همچنان عاشق این حرفه هستم.»
- به هنرجویانم میبالم
تشویقهای همسرش برای تحصیلات آکادمیک در حوزه صنایع غذایی او را راهی دورههای تخصصی مختلفی در استانبول و آسیای شرقی و دیگر کشورها کرد.
بعد هم کارگاه و آموزشگاهی راهاندازی کرد که بتواند آنچه تجربه کرده را به دیگران هم منتقل کند. او میگوید: «دورههای مختلف را در زمینه شیرینیپزی و کیکپزی و دسر و حتی آموزش تولید سوسیس و کالباس خانگی و... برگزار کردیم. از زمان آغاز کار تا به حال هزار و ۳۶۰ نفر از هنرجویان من توانستهاند برند خود را داشته باشند و کسب و کار خود را آغاز کنند و درآمد خوبی داشته باشند.
ما فقط تولید محصول را به این افراد آموزش ندادیم بلکه آنچه برای توانمند شدن نیاز داشتند را در اختیارشان گذاشتیم؛ مثل توجه به بستهبندی و تبلیغ محصولشان در گروههای مختلف و استفاده از فضای مجازی و...» پسرش حالا کمکحال او برای عکاسی از تولیدات کارگاه است و دختر نوجوانش که اسم کارگاه و آموزشگاه برگرفته از نام اوست گاهی در تدریس کارگاهها کمکش میکند و طراح زبردستی شده است.
کمک به زنان سرپرست خانوار و آموزش و توانمند کردن آنها یکی از کارهایی است که سالهاست به کمک اداره امور بانوان منطقه ۲ و همچنین مراکزی مثل کمیته امداد و... انجام میدهد. بخشی میگوید: «یکی از مهمترین دغدغههای من این است که بتوانم به زنانی که به درآمد مستقل نیاز دارند و مهارتی ندارند، پخت شیرینی و دسر و کیک و چیزهای دیگر را آموزش بدهم و آنها را توانمند کنم. مدتها پیش خانمی پیش من آمد که سرپرست خانواده بود و درآمدی نداشت.
با استیصال به من گفت: چشمهای به من نشان بده تا بتوانم از آن درآمدی داشته باشم. او را به کارگاه سوسیس و کالباس خانگی دعوت کردم و مدتی بعد، وقتی دیدم نخستین تولید در حجم زیاد را در فضای مجازی تبلیغ میکند از شوق گریه کردم. هرکدام از شاگردانم در هر گوشهای از کشور میخواهند کارگاه خود را افتتاح کنند من حتماً در مراسم افتتاحیه شرکت میکنم و به هنرجویانم میبالم.»
- رؤیاهایی که تعبیر شد
پای شاگردان خانم مجری به برنامههای آموزشی صدا و سیما هم باز شده است و در مجلههای آشپزی یادداشتها و دستورپختهای آنها را که میبیند بیشتر از قبل به راهی که برای خود انتخاب کرده افتخار میکند. خاطرات زیادی از مواجهه مردم با او بهعنوان مدرس برنامههای آشپزی دارد: «یک بار برای خرید لوازم کیکپزی به مغازهای رفته بودم. خانم فروشنده که مرا نمیشناخت داشت به تفصیل طرز تهیه ژله معمولی را به من یاد میداد. همزمان ۳ مشتری دیگر به مغازه آمدند و مرا شناختند. خانم فروشنده از اینکه این دستور تهیه ساده را به من آموزش میداد خندید. همیشه از روبهرو شدن با مردمی که برنامهها را دنبال میکنند و وقتی مرا میبینند درباره آن با من صحبت میکنند حس خوبی دارم.»
بخشی از همکاری شهرداری منطقه ۲ و اداره امور بانوان منطقه برای معرفی زنان سرپرست خانوار و افرادی که به مهارتآموزی نیاز دارند میگوید: «دوست دارم همه آنچه در طول این سالها با عشق و علاقه و البته تلاش زیاد به دست آوردهام را به دیگران آموزش بدهم. روزی که من کارگاه را دایر کرده بودم رؤیاها و آرزوهای زیادی در سر داشتم که به اغلب آنها رسیدهام. زنان زیادی به من پیام میدهند که از هرمزگان و بوشهر و استانهای دیگر پیگیر برنامهام هستند و تنها وسیلهای که به آن دسترسی دارند همین برنامه تلویزیونی است. علاوه بر کسانی که از روی علاقه وارد این حوزه میشوند، من هنرجویان زیادی داشتم که صرفاً به خاطر داشتن مهارت و کسب و کار به من مراجعه کردهاند. هر دو گروه وقتی عشق و علاقه مرا دیدهاند به این کار علاقهمند و در کارشان موفقشدهاند. این بزرگترین دستاورد من طی این سالهاست.»