همشهری آنلاین _ بهاره خسروی: یکی از مهم‌ترین نیازهای هر فرد برای مقابله با بیماری بالابردن ضریب ایمنی سیستم دفاعی بدن و داشتن تغذیه مناسب است. در تهران قدیم به دلیل پایین بودن سطح بهداشت عمومی و شیوه درمان سنتی در زمان شیوع سراسری بیماری‌هایی مانند وبا و طاعون، افراد بسیاری جانشان را از دست می‌دادند.
جعفر شهری در کتاب تهران قدیم در این‌باره می‌نویسد: «در مواقعی که وبا شیوع می‌یافت، تنها علاجِ این مرض، دود کردن عود و عنبر و مصطکی در خانه‌ها و خوردنِ خنکی‌ها مانند هندوانه و لیمو و آبلیموترش بود که البته آن نیز شامل حال دولتمردان می‌شد.»
دوری از بیمار وبایی با خودداری از خوردن خوردنی‌هایی مانند فلفل و دارچین و ادویه و گوشت و چربی و میوه‌های نشسته و آب نجوشیده و استفاده نکردن از سرویس‌های بهداشتی عمومی همراه بود. البته سودجویان هم در این میان از نیاز مردم به خوراکی‌های ویتامین‌دار سوءاستفاده می‌کردند و قیمت آن را بالا می‌بردند. جعفر شهری در این‌باره در کتابش توضیح می‌دهد: «در این شرایطِ بحرانی وقتی کمبودِ اجناس و افزایشِ تقاضای مردم، در کنار خدانشناسی و بی‌وجدانی عده‌ای سودجو قرار می‌گرفت، سبب می‌شد که قیمتِ همین اندک خوردنی‌های مفید به حال وبازدگان نیز در چنان ایامی چندین برابر شود. هندوانه یک مَن سه‌ـ چهار شاهی، به سه‌ـ چهار تومان و آبلیموی یک من سه قرآن، به چارکی بیست تومان رسیده بود.»
تاریخ انتشار: ۱۹ دی ۱۳۹۹ - ۱۳:۱۸
بیماری وبا تقریباً ۷ بار در کل دنیا شیوع پیدا کرد و در این بین ایران و مردم پایتخت هم بی‌نصیب نماندند.