همشهری آنلاین_شهره کیانوش‌راد: اما افرادی هم بودند که از فرصت در خانه ماندن برای پرورش استعدادها و مهارت‌های خود استفاده کردند. «مریم علیان» ساکن روستای نیکنام ده لواسان بزرگ از زنان هنرمند و موفقی است که در این مدت با بافت انواع هنرهای دستی برای خود کسب وکاری راه‌اندازی کرده است. او می‌گوید: «مهم‌ترین تأثیر انجام کار هنری حال خوبی است که نصیب آدم می‌شود.» با این بانوی هنرمند در نمایشگاه گنجینه هنر که به صورت دوره ای در لواسان بزرگ برپا می‌شود گفت‌وگو کرده‌ایم.
علیان متولد سال ۱۳۶۵ بعد از وقفه‌ای ۲۰ ساله دوباره سراغ بافتنی رفت اما این بار متفاوت‌تر از قبل کارش را ادامه داد.
او که تا پیش از این برای سرگرمی کار بافتنی را انجام می‌داد خیلی زود مشتری‌هایی برای دستبافته‌هایش پیدا کرد و کسب‌وکار خانگی‌اش حسابی رونق یافت. او ماجرای شروع دوباره بافتنی را به اصرار و پافشاری دخترش برای بافت عروسک مربوط می‌داند و می‌گوید: «از ۱۵ سالگی با تشویق مادرم که معتقد بود دختران باید با هنر آشنا باشند، کار بافتنی را شروع و قلاب‌بافی، گلسازی و هنرهای دستی را تجربه کردم. بعد از ازدواج و بچه‌دار شدن به دلیل درگیر شدن با کارهای روزمره سراغ بافتنی نرفتم. ۲ سال پیش دخترم از من خواست که برای او عروسک بافتنی تهیه کنم. یکی از دوستانم کار بافتنی انجام می‌داد. از او خواستم عروسکی برای دخترم ببافد. خیلی طول کشید و دخترم مدام پافشاری می‌کرد و سراغ عروسک را می‌گرفت.
آنقدر طول کشید که مجبور شدم خودم دست به کار شوم. از طریق صفحه‌های مجازی روش بافت عروسک را پیدا کردم و بالاخره یک عروسک برای دخترم بافتم. مدتی بعد مادرم که قصد داشت به ۲ نفر از بچه‌های فامیل هدیه بدهد بافت ۲ عروسک را به من سفارش داد. سپس چند نفر از فامیل به من سفارش بافت دادند و بعد هم از من خواستند تا در اینستاگرام صفحه‌ای برای معرفی کارهایم راه‌اندازی کنم. کارها از بافت عروسک و گل، شروع و بعد به‌صورت هدیه‌های یلدایی عروس و رومیزی و... متنوع‌تر شد. در این مدت سعی کردم دامنه کارم را بیشتر و متنوع‌تر کنم و هیچ‌کاری را تا وقتی که از بافت آن راضی نبودم به مشتری تحویل نمی‌دادم.»
- نگاه‌های مثبت و همراهی خانواده
همیشه در رسیدن به موفقیت افرادی هستند که با تشویق انگیزه ادامه کار را بیشتر می‌کنند. علیان در مدتی که کار بافتنی را شروع کرده بیشترین انگیزه و تشویق را از خانواده‌اش دریافت کرده است: «قبل از ازدواج تایپیست بودم. زمانی که ازدواج کردم دوست داشتم وقت بیشتری برای خانواده و تربیت فرزندانم بگذارم. از طرفی دوست داشتم از فرصت‌های بیکاری‌ام استفاده کنم.
وقتی کار بافتنی را شروع کردم و واکنش بچه‌ها و همسرم را دیدم انگیزه‌ام برای ادامه کار بیشتر شد. همسرم حامی من بود و وقتی سفارش کار داشتم بیشترین کمک را می‌کرد تا بتوانم با خیال راحت‌تری سفارش‌ها را انجام بدهم و به موقع دست مشتری برسانم. قبل از اینکه به‌صورت حرفه‌ای کار بافتنی را شروع کنم به باشگاه ورزشی می‌رفتم اما با شیوع کرونا و تعطیلی مراکز ورزشی، خلأ بزرگی در زندگی‌ام ایجاد شد. من فکر می‌کنم همه ما در زندگی به سرگرمی برای اوقات فراغت نیاز داریم. تفریح من در ایام کرونا بافتنی است و حالم را خوب می‌کند.»
او بر گفته‌هایش می‌افزاید: «البته این را هم بگویم که افرادی هم بودند که می‌گفتند: چرا خودت را خسته می‌کنی؟ اما واقعیت این بود که من اتفاقاً هر وقت خسته می‌شدم سراغ بافتنی می‌رفتم و با کار هنری روحیه‌ام بهتر می‌شد. شنیدن این حرف‌ها، خیلی اذیتم می‌کرد ولی یاد گرفتم‌کاری به صحبت‌های منفی نداشته باشم. اتفاقاً وجود این آدم‌ها و صحبت‌های آنها به من ثابت می‌کرد که کارم درست است و باید ثابت قدم‌تر باشم. به خودم می‌گفتم: توداری کار درست را انجام می‌دهی. سعی می‌کردم دور این آدم‌ها را خط بکشم و اجازه ندهم خللی در ادامه کارم ایجاد کنند.
در این مدت علاوه بر قبول سفارش‌های بافتنی، سعی کرده‌ام در کارم تنوع ایجاد کنم. معتقدم که باید از آموزش‌های بیشتر استفاده کنم. به همین دلیل در دوره گیوه کرمانشاه که سوزن‌دوزی است شرکت کرده‌ام. پیشرفت در کار برایم اولویت دارد. راهی را شروع کرده‌ام و نمی‌خواهم همانجایی که هستم بمانم. تلاش کردم تا با پیشرفت در کارم نظر مشتریان را جلب کنم. وقتی صد محصول برای ارائه داشته باشیم کارمان بهتر دیده می‌شود تا اینکه فقط به چند محصول اکتفا کنیم. برای رسیدن به هدف هیچ‌وقت دست از یادگیری برنمی دارم.»
- گرایش بانوان روستایی به کارهای هنری
روستای نیکنام ده در لواسان بزرگ مانند خیلی از روستاهای دیگر از داشتن مراکز فرهنگی و هنری محروم است. اما علیان می‌گوید اعضای شورای ده و بسیج تاکنون از برنامه‌های کارآفرینی بانوان حمایت کرده اند: «در سال‌های گذشته گرایش بانوان روستا به انجام کارهای هنری به‌صورت گروهی و برای فروش کمتر بود ولی چند سالی است که بانوان روستایی فعال‌تر شده‌اند و از طریق شورای ده برای عرضه محصولاتشان و حضور در نمایشگاه‌ها حمایت می‌شوند.
در ۳ نمایشگاه که ماه‌های شهریور، دی و اسفند برپا شده بود شرکت کرده‌ام که دهیاری از صفر تا صد نمایشگاه از ما حمایت کرد. اسفند ماه روستای ما با ۵ غرفه در نمایشگاه کارآفرینی و هنرهای دستی حضور داشت. بانوان روستا در زمینه ورزشی هم فعال بودند و اگر باشگاه به دلیل کرونا تعطیل نمی‌شد به‌طور حتم تیم والیبال دخترانمان با شرکت در مسابقات می‌توانست موفقیت‌هایی را کسب کند. درست است که امکانات در روستاها کم است اما بانوان تلاش زیادی برای حضور در برنامه‌های هنری و ورزشی داشته‌اند.»
- گردهمایی در گنجینه هنر
گنجینه هنر گروه نوپایی است که از بانوان هنرمند و توانمند لواسان و روستاها تشکیل شده است. علیان درباره حضور بانوان در این گروه می‌گوید: «گنجینه هنر گروه نوپایی است و خانم‌های خلیلی و کبیری خیلی تلاش می‌کنند تا بانوان بتوانند با حضور در این نمایشگاه‌ها محصولات خود را عرضه کنند و به فروش برسانند.
از شهریور سال گذشته با مجموعه گنجینه هنر همراه شدیم که برای فروش و عرضه محصولات و دستبافته‌ها از ما حمایت کردند. با توجه به شلوغ شدن آخر هفته‌ها در لواسان برگزاری این بازارچه‌ها می‌تواند در معرفی صنایع‌دستی روستاییان و بانوان توانمند لواسان مؤثر باشد. البته به دلیل شرایط کرونا امکان برگزاری در فضای بسته نیست و برپایی نمایشگاه در فضای باز با وجود محاسنی که دارد با مشکلاتی همراه است اما با حمایت بیشتر نهادهای مسئول، این نمایشگاه‌ها می‌تواند پررونق‌تر برگزار شود.
حسن دیگر شرکت در نمایشگاه استفاده از تجربیات همدیگر است. در قالب یک گروه می‌توانیم با هم همفکری کنیم و اگر شرایط بهتر شود می‌توانیم برای برگزاری کلاس‌های آموزشی و کارآفرینی جوانان و نوجوانان برنامه‌ریزی کنیم اما فعلاً به علت شیوع کرونا نمی‌توان برای کلاس‌های حضوری برنامه‌ریزی کرد.»