همشهری آنلاین_مژگان مهرابی: از سمت شمال به میدان آقانور و از ضلع جنوب به کوه‌های بی‌بی شهربانو منتهی می‌شود. نام این محله به مؤسس آن برمی‌گردد. یعنی «مشیرالسلطنه سپهسالار». اینکه مشیرالسلطنه که بوده و چطور این محله را ایجاد کرده خود ماجرای جالبی دارد که شنیدنش خالی از لطف نیست. وجه تسمیه مشیریه به حضور مشیرالسلطنه سپهسالار از ملاکین بزرگ تهران برمی‌گردد.
این‌طورکه در کتاب تاریخ طهران نوشته شده، «میرزا حسین قزوینی» ملقب به مشیرالسلطنه در زمان قاجار به مدت ۲ سال صدراعظم ناصرالدین شاه بوده است. او را یکی از نمایندگان اصلاح‌گر می‌دانند که پس از عباس میرزا و امیرکبیر، اقدامات ارزنده‌ای را در عرصه‌های سیاسی و اجتماعی انجام داد.
البته حکایت دیگری هم درباره مشیرالسلطنه نقل می‌کنند که او پس از تحصیلات مقدماتی در دارالفنون برای انجام مأموریت به فرنگ رفته و همین باعث شده به زبان‌های فرانسوی و انگلیسی تسلط داشته باشد و بتواند از نفوذ خود برای اصلاحات سیاسی استفاده کند. از خدمات مشیرالسلطنه می‌توان به تأسیس مدرسه مشیر اشاره کرد که آن را برای آموزش زبان‌های خارجی ساخت. این مرد علاوه بر صدراعظم بودن، فعالیت‌های فرهنگی هم داشت و در دوران خود روزنامه نظامی «علمیه و ادبیه» ایران را منتشر می‌کرد.
اما شکل‌گیری محله مشیریه و آخرین مرزبندی مصوب آنکه در سال ۱۳۴۵ صورت گرفته است. پیش‌تر اراضی مشیریه، توسط «امیر سلیمانی» زمین‌دار به مردم واگذار و بعد از آن ساخت‌وساز در آن انجام شده تا الان که بیش از ۵۰ سال از عمر محله می‌گذرد. در حال حاضر محله مشیریه، وسعت قابل توجهی دارد و بالغ بر ۶۴ هزار نفر را در خود جای داده است. بوستان‌های پامچال، خلیج‌فارس و آزادگان از مهم‌ترین مکان‌های تفریحی این محله و منطقه۱۵ به شمار می‌آیند.