سارا نوروزی / کارشناس ارشد فرهنگ و مردم‌شناسی و مددکار مرکز پرتو : کودکان کار به کودکان زیر ۱۸ سالی اطلاق می‌شود که وادار به انجام مشاغلی می‌شوند که از توان آنها خارج است، مشاغلی همچون زباله‌گردی، مکانیکی، دستفروشی، کار در ساختمان، نظافت منازل و... و. این کودکان علاوه بر فشار کار در خیابان و قرار گرفتن در معرض خطرهای جدی و جبران‌ناپذیر آن، بعضاً در محیط خانواده نیز زیر ضرب خشونت هستند. مجموعه این تجربیات باعث می‌شود آنها کودکی را از یاد ببرند و بی‌اعتماد و ناامید باشند.
در مرکز پرتو که زیر نظر اداره آسیب‌های اجتماعی منطقه ۱۰ و سازمان بهزیستی ماموریت مبارزه و پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی را برعهده دارد، تلاش بر این است که در وهله اول، طی همراهی و آشنایی با کودک و ابراز محبت بی‌منت و خوشرویی متوجه شود که در این دنیا تنها نیست و کسانی هستند که برای بازگرداندن حس کودکی و شادی و توانمندی به او متعهد شده‌اند.
بعد از شروع این ارتباط، تلاش بر این است که مطابق اصول جهانی حمایت از حقوق کودکان، حداقل‌های زندگی در اختیار خانواده آنها قرار گیرد و با توجه به شرایط خانواده، از نظر روانی و مهارت‌آموزی توانمند شوند. در این فرایند، هدف این است که ضمن توانمندسازی، درآمد خانواده به حدی برسد که کار کودک برای تأمین حداقل‌های زندگی حذف شود.
اکنون کودکان تحت پوشش مرکز پرتو که روز اول ناامید و خشن بودند، مهارت‌های ارتباطی و هنری آموخته‌اند و خانواده‌های آنها به آسیب‌های حاصل از کار کردن کودک حساس شده‌اند و در تلاشند تا با آموختن مهارت‌های کسب و کار و کمک‌های معیشتی مؤسسه، مشکلات زندگی خود را بدون به کار گرفتن کودکشان در مشاغل خیابانی رفع کنند. مشغول بودن کودکان به کار، به‌خصوص مشاغل خیابانی، زمینه‌ساز آسیب‌های اجتماعی جدی‌تر در بزرگسالی است. قرار گرفتن در معرض اعتیاد و تجاوز از این دسته آسیب‌هاست. بر این اساس، با همراهی و حمایت کردن کودکان و آگاهی‌بخشی و آموزش آنها از آسیب‌های اجتماعی جدی‌تر و بیشتر در آینده جلوگیری خواهیم کرد. در مجموع تلاش براین است که روح امید به آینده و نشاط و سرزندگی در این کودکان زنده شود.