همشهری آنلاین_فاطمه عسگری‌نیا: مثل «اشکان تقی‌پور» هم‌محله‌ای ما در خیابان شریعتی که گرچه ۴۱ ساله است اما مسئولیت‌های اجتماعی که عهده‌دار شده خیلی بیش از عدد سن و سالش است. او این روزها ۳ مرکز شبه خانواده برای نگهداری دختران بدسرپرست و بی‌سرپرست در کرمان و گیلان دارد و علاوه بر این پای ثابت‌امور خیریه مدرسه‌سازی و بخش بهداشت و درمان هم است. او که این روزها حسابی سرش گرم راه‌اندازی مدارس جدید در مناطق محروم کشور است در گپ‌وگفتی صمیمی با ما از روزگارش می‌گوید.
ساکن خیابان شریعتی است. فعالیت‌های داوطلبانه‌اش را از ۲۰ سالگی شروع کرد. وقتی دخترخاله‌اش همراه همسرش طی سفری به ایران تصمیم گرفتند سرپرستی یکی از کودکان شیرخوارگاه را برعهده بگیرند.
برای آشنایی با بچه‌ها لازم بود در یک تور یک روزه همراه آنها باشند. تقی‌پور داوطلبانه آنها را در این تور همراهی می‌کند: «بچه‌ها ۳ تا ۶ ساله بودند. وقتی از اتوبوس پیاده شدند و من با اجازه مربیان آنها را در آغوش کشیدم احساس کردم سال‌هاست با این بچه‌ها رابطه عاطفی دارم و هیچ‌وقت آن ۲ ساعت بازی با بچه‌ها را در بوستان ساعی فراموش نمی‌کنم.» نه شور و شوقی را که بچه‌ها داشتند از یاد می‌برد ونه حال خوبی که در سایه این شادی نصیب خودش شده بود.
تقی‌پور هنگام خداحافظی از خانواده دخترخاله‌اش که هنگام برگشت با فرزندخوانده‌ای که از ایران می‌بردند ۳ نفره شده بودند، مسئولیت بزرگی را عهده‌دار می‌شود: «دخترخاله‌ام هنگام رفتن از من پرسید: اگر دوستان خارج از کشور را دور هم جمع کنم با ما همراه می‌شوی برای حمایت از کودکان تحت پوشش بهزیستی؟ من هم از خداخواسته قبول کردم. با توجه به اینکه فعالیت‌های داوطلبانه اصلاً در بن و ریشه خانواده ما جریان داشت بی‌چون و چرا پیشنهاد دخترخاله‌ام را قبول کردم.»
فصل جدید زندگی تقی‌پور در حوزه فعالیت‌های داوطلبانه با مرمت یک مدرسه، تعمیرات یک مرکز نگهداری کودکان و ساخت یک حمام آغاز شد و تا امروز ادامه دارد که مهم‌ترین آن تأسیس خانه گل‌ها در کرمان است. او بعد از ورود به فعالیت‌های داوطلبانه اجتماعی برای اینکه سروسامانی به فعالیت‌های خود بدهد مؤسسه خیریه «نیک‌گامان جمشید» را در حوزه «آسایش، سلامت و آموزش» کودکان و نوجوانان کم‌برخوردار به شکل پروژه‌محور، مردم‌نهاد، غیرسیاسی، غیردولتی و غیرانتفاعی راه‌اندازی کرد و این مقدمه‌ای شد برای راه‌اندازی خانه گل‌ها؛ سقفی که زیر سایه پرمحبتش دختران بدسرپرست و بی‌سرپرست کرمانی آرام می‌گیرند: «همه دختران من در خانه گل‌ها، مرا بابا اشکان خطاب می‌کنند و این عنوان برای من به اندازه تمام ثروت‌های جهان ارزش دارد؛ دخترانی که سرنوشتشان به محبت من و همه خیّرانی که مرا در این مسیر همراهی می‌کنند وابسته است.»
- خانه امید و آرزوها
تعداد مراکز شبه خانواده تقی پور ۳ مرکز است؛ یکی در گیلان و ۲ مرکز در کرمان. می‌گوید: «تا به حال مجوز نگهداری دختران ۷ تا ۱۲ ساله را داشتیم. اما مگر می‌شود در ۱۲ سالگی این بچه‌ها را به حال خود رها کرد. بنابراین با تلاش بسیار و همراهی خیّران داخل و خارج از کشور توانستم مجوز مؤسسه شبانه‌روزی برای دختران ۱۲ تا ۱۸ ساله را بگیرم.» با همان خنده شیرین که سرشار از عشق به دخترانش است حرف‌هایش را ادامه می‌دهد: «خانه گل‌ها خانه امید و آرزوهای من است.»
- دغدغه رفع نیازهای کودکان
درست است که اغلب فعالیت‌های او به کرمان و دخترک‌های سبزه رویش مربوط می‌شود اما این عامل باعث نشده او دغدغه دیگر کودکان نیازمند در مناطق محروم کشور و حتی مناطق حاشیه‌ای تهران را نداشته باشد. از آنجا که عضو کارگروه بین‌المللی جامعه خیّران مدرسه‌ساز است و تحصیل بچه‌های نیازمند دغدغه مهم اوست همواره سعی می‌کند که امکانات آموزشی لازم برای بچه‌ها در تمام نقاط کشور فراهم شود: «تاکنون۳۱مدرسه را در مناطق محروم کشور ایجاد کرده و به بهره‌برداری رسانده‌ایم و در حال ساخت و تکمیل ۱۲ مدرسه دیگر هستیم که با تکمیل آنها تعداد مدارسی که در کشور ایجاد کرده‌ایم به ۴۳ مدرسه می‌رسد. اغلب این مدارس دارای امکانات خوابگاه هستند.»
یکی از کارهای خاص و ویژه‌ای که تقی‌پور برای بچه‌های مناطق محروم انجام داده است ساخت صد مهدروستاست: «این مهدروستاها عمدتاً در روستاهای محروم و دورافتاده کشور راه‌اندازی شده‌اند. هدف از راه‌اندازی این مهدها تأمین یک وعده غذای گرم و پیشگیری از مشکلات سوءتغذیه بچه‌های کمتر از ۶ ساله است.»
قلبش به عشق بچه‌های سرزمینش می‌زند. او در همین ۲ سالی که کرونا دانش‌آموزان را خانه‌نشین کرده است حواسش به دانش‌آموزان نیازمند و محروم از امکانات الکترونیکی هم بود و با خرید تلفن همراه و تبلت اجازه نداد دانش‌آموزان از درس و مشق عقب بمانند: «از روزی که قرار شد سال تحصیلی در قالب فضای مجازی دنبال شود همه دغدغه ما تأمین امکانات لازم برای عقب‌نماندن بچه‌ها از درس و مشق بود. به واسطه تمرکز فعالیت‌های ما در بخش بهزیستی تأمین گوشی موبایل کودکان تحت پوشش بهزیستی برعهده ما گذاشته شد که موفق شدیم ۷۰۰ تبلت و گوشی هوشمند با شناسایی دانش‌آموزان نیازمند دارای معلولیت، مددجو و کم‌بضاعت در اختیارشان در سرتاسر کشور قرار دهیم.»
- سفیر مهربانی در کشور
البته کمک‌های هم‌محله‌ای ما در دوره کرونا فقط به تأمین تبلت و گوشی ختم نمی‌شود؛ او در بخش تأمین ملزومات بهداشتی و درمانی هم طی ۲ سال اخیر همراه با دوستان همراهش، کاری کرده کارستان؛ از جمله تهیه ۴ هزار سبد مواد غذایی کامل برای نیازمندان کشور، تأمین ۲۸ ونتیلاتور، مشارکت در خرید کپسول‌های اکسیژن برای بیماران نیازمند به این تجهیزات، مشارکت کلان در تأمین مواد غذایی اصلی بیماران بستری مبتلا به کرونا به شکل مستمر به ۸ بیمارستان اصلی استان و شهر تهران در پیک پنجم کرونا، تهیه اقلام محافظ تشخصی کادر درمان به شکل گسترده برای بیمارستان‌های هر ۳ دانشگاه علوم پزشکی استان تهران در بحران کرونا، مشارکت در توزیع ماسک و مواد ضد عفونی‌کننده در مناطق جنوبی شهر تهران مثل محله هرندی، مشارکت با بیمارستان‌های مرجع تهران و تأمین لزومات بهداشتی فردی برای کادر درمان.
به گفته او همه افراد جامعه به همراهی یکدیگر نیاز دارند و اگر این حس همدلی و همراهی در وجود شهروندان زنده شود شهری فارغ از هر نیازمند خواهیم داشت: «درست است بخش زیادی از فعالیت‌های من خارج از تهران و در مناطق محروم کشور خلاصه می‌شود اما به این معنا نیست که ما از نیازمندان شهر خود غافل هستیم. فقط سعی می‌کنم به‌عنوان یک تهرانی سفیر مهربانی در کشور باشم.»
- بالا و پایین شهر ندارد
تقی‌پور امروز رفقای زیادی دارد که هرکدام در یکی از حوزه‌های اجتماعی و اقتصادی می‌توانند یاری‌رسان نیازمندان باشند. او با بهره‌گیری از این سرمایه ارزشمند می‌کوشد گرهی از زندگی افراد نیازمند باز کند؛ به‌خصوص در منطقه‌ای که زندگی می‌کند. می‌گوید: «شاید خیلی از مردم گمان کنند در مناطق بالای شهر نیازمندی وجود ندارد. در حالی که واقعاً این‌طور نیست و ما خانواده‌های نیازمند و آبروداری داریم که بنابر دلایل مختلف از جمله از کارافتادگی، بیماری و... در شرایط سخت به سر می‌برند و نیازمند دستگیری خیّران هستند.»
شیرخوارگاه آمنه در منطقه ۳ یکی از پاتوق‌های اوست؛ جایی که هرگاه دلش می‌گیرد راهی‌اش می‌شود تا در کنار خنده‌های بچه‌ها و بازی با آنها بتواند به آرامش برسد. او حتی داوطلبانه مجموعه دندانپزشکی کودکان این شیرخوارگاه را به‌طور کامل بازسازی و تجهیز کرده است تا بچه‌ها در این بخش کم و کسری نداشته باشند. یکی از دیگر اقدامات خوبی که او طی یک سال گذشته انجام داد بازسازی و نوسازی کامل و تجهیز مرکز حرکات اصلاحی کودکان و نوجوانان مرکز جامع توانبخشی جمعیت هلال‌احمر در منطقه ۳ است.
تقی‌پور معتقد است که بر تمامی خیّران و داوطلبان واجب است که فعالیت‌های داوطلبانه و خیرخواهانه خود را از همسایه‌هایشان شروع کنند. او با تأسیس مرکز خیریه مؤسسه خیریه نیک گامان جمشید در خیابان شریعتی می‌کوشد همواره در مسیر حل مشکلات همشهریان و هموطنان خود قدم بردارد.