همشهری آنلاین_مرضیه موسوی: آن روزها افشار کلاسهای آموزشی مختلفی در محله برگزار میکرد و هیچ تجربهای در فعالیتهای خیریه نداشت. با این حال با کمک دوستان و خانواده توانست مبلغی که برای درمان آن فرد نیازمند لازم بود جمعآوری کند. بعد از آن روز گاهی برای حل مشکلات یک نیازمند، همین جمع دوستانه دست به دست هم میدادند تا گره از کار این فرد باز کنند. افشار میگوید: «بدون اینکه از قبل به این موضوع فکر کرده باشم وارد کارهای خیر و داوطلبانه شدم. دوستان و آشنایان زیادی هم در این راه به من کمک کردند. تا اینکه یک روز به دعوت سرای محله، دفتری در اینسرا برای خیریه تشکیل دادیم تا کارها سر و سامان بیشتری بگیرد.»
اسمش را گذاشتهاند «همیاران محبت»؛ خیریهای که این سالها چرخهایش با کمک و همراهی اهالی محله دزاشیب و دوستان دور و نزدیکشان میچرخد و از نیازمندان محله تا حاشیهنشینان تهران و اهالی روستاهای محروم تحت پوشش خود دارند. افشار میگوید: «افراد نیازمند خیریه را میشناسند و به ما مراجعه میکنند. گاهی هم دوستان و همراهان معتمد خیریه این نیازمندان را معرفی میکنند. خودمان برای تحقیق سراغ این خانوادهها میرویم. البته بهصورتی که کرامت خانوادهها حفظ شود. مشکلات را در گروههای خیریهای که داریم مطرح میکنیم و هر خیر با توجه به بضاعتش برای حل این مشکلات پیشقدم میشود.»
- اندک اندک جمع گردد
مناسبتهای مختلف بهانهای است برای توزیع سبدهای غذایی در میان خانوادههای نیازمند؛ از نوروز و یلدا تا عید فطر و مناسبتهای دیگر.
«هانیه عباسی» مدیر سرای محله دزاشیب و از افرادی که با خیریه همراهی میکند میگوید: «کمکهایی که به خیریه میشود بسیار متفاوت است؛ افرادی ما را همراهی میکنند که ممکن است مبلغ اندکی برای هر پروژه بپردازند. اما همین کمکهای کوچک در کنار هم جمع میشوند و کارهای بزرگی انجام میشود. در محله دزاشیب خانوادههای نیازمندی وجود دارند که آنها را شناسایی و از آنها حمایت میکنیم. مثلاً پیرمرد سالخوردهای در محله بود که تنها زندگی میکرد و برای تأمین هزینههای درمان به کمک نیاز داشت. ما او را برای درمان کمک کردیم. حتی روال اداری را طی کرده بودیم تا بتوانیم او را بیمه کنیم. اما متأسفانه اجل مهلت نداد و فوت کرد.»
کمک به حاشیهنشینهای شهر تهران هم از دیگر فعالیتهایی است که در این خیریه و با همراهی و مشارکت اهالی دزاشیب انجام میشود. تأمین هزینههای تحصیل، هزینه درمان و کمک به معیشت افراد از فعالیتهای این مرکز خیریه است. افرادی هم در این خیریه حضور دارند که وقت و تخصص خود را در اختیار فعالیتهای خیرخواهانه میگذارند. از کمک به شناسایی افراد نیازمند تا توزیع بستههای معیشتی یا کارهای تخصصی که بدون دریافت هزینه از نیازمندان انجام میدهند.
- گوشه و کنار کشور
«مرضیه دخیلی» یکی از خیّرانی است که خیریه همیاران محبت را همراهی میکند؛ خیّری که بیش از ۳۰ سال از شروع فعالیتهایش در گوشه و کنار کشور میگذرد و سالهاست به ساخت مدرسه و مسجد و کمک به بهتر شدن زندگی روستاییان میپردازد. او میگوید: «فعالیتهایم را از ۳۰ سال پیش با هدف کمک به مردم محروم و نیازمند آغاز کردم. طی این سالها روستاهای زیادی در استانهای مختلف شناسایی شدند که به کمک خیّران نیاز داشتند. از ساخت مدرسه و مسجد تا ساخت خانه برای روستاییانی که در کپر زندگی میکردند. همکاری با خیریه همیاران محبت هم از همین طریق آغاز شد.
من به این خیریه کمک میکنم تا در حاشیه تهران به مشکلات افراد نیازمند رسیدگی شود.»
طی این سالها بیش از ۳۰۰ خیّر با او برای محرومیتزدایی در روستاهای کشور همراه شدهاند؛ خیّرانی که ساکن شهرهای مختلف کشور هستند یا سالهاست خارج از ایران زندگی میکنند ولی علاقه به آبادانی روستاهای کشور را در اولویت خود قرار دادهاند. دخیلی میگوید: «دوستان و افراد معتمدی در سراسر کشور در این سالها پیدا کردهام. این افراد در شناسایی مشکلات روستاها به ما کمک زیادی میکنند. ما مشکل موجود را در گروه خیّران مطرح میکنیم و از آنها میخواهیم که قدمی برای حل این مشکل بردارند. خیّران از این فعالیتها استقبال زیادی میکنند و به محض تأمین هزینهها دست به کار میشویم.»
- خاطره شیرین
بهترین خاطرهاش از سالها کمک به حل مشکلات دیگران مربوط به کمک به هزینههای تحصیل یک دانشجو است؛ فردی که خودش در سالهای گذشته به یکی از خیّران این گروه تبدیل شده است. دخیلی میگوید: «سالها پیش نوجوانی از همدان به من گفت به کتابهای درسی رشته تجربی نیاز دارد تا بتواند در کنکور شرکت کند. ما کتابها را برای او ارسال کردیم. مدتی بعد این جوان سراغی از من گرفت و گفت در کنکور قبول شده. میخواست با من در کارهای خیریه همکاری کند. امروز همین جوان به یکی از خیّران فعال گروه تبدیل شده و پزشکان زیادی را به جمع خیّران ما دعوت کرده. این یکی از بهترین خاطرات من از سالها کار است.»
- چرخه اشتغال
کمک به زلزلهزدگان سیسخت از فعالیتهای اخیر اوست که به کمک دیگر خیّران آغاز کرده. ساخت خانه برای زنی که ۲ فرزند معلول دارد و کمک به دختری که به تنهایی زندگی میکند. ایجاد چرخههای کارآفرینی در روستاها از مهمترین قدمهایی است که طی سالهای گذشته برداشته. او میگوید: «ایجاد چرخه اشتغال در روستاها، به زنان و دختران روستایی عزت نفس میدهد و بسیاری از مشکلات آنها را حل میکند. این تجربهای است که من طی سالهای فعالیتم در مناطق محروم به دست آوردهام.
من فکر میکنم تمرکز بر ایجاد اشتغال بسیار مهمتر از کمکهای معیشتی و بستههای غذایی است. ما با این کار مردم را توانمند میکنیم و آنها بدون کمکهای بعدی ما هم میتوانند زندگی خود را بهتر کنند.»
شناسایی دانشآموزان نخبه و کمک به تحصیل آنها هم راه دیگری است که با قدم گذاشتن در آن، دانشآموزان محروم را از چرخههای فقر و آسیب دور میکنند؛ فعالیتهایی که معمولاً برای انجام آن باید رضایت والدین این کودکان را جلب کنند.
در حالی که ممکن است این افراد به دلیل اعتیاد یا آسیبهای دیگر، اولویتی برای درس خواندن فرزندانشان نداشته باشند. دخیلی میگوید: «فعالیتهایی که من و گروه خیریه انجام میدهیم، مستقل از هر سازمان و نهاد است و بهصورت کاملاً مردمی اداره میشود. ما کمبودهای هر منطقه محروم را بررسی و با توجه به ظرفیتهایمان آنها را برطرف میکنیم. چون معتقدیم نباید دست روی دست گذاشت و منتظر بود تا مسئولان به فکر حل این مشکلات بیفتند. در حالی که مردم این مناطق محروم امکانات اولیه برای زندگی در اختیار ندارند.»
نظر شما