همشهری آنلاین حسن حسن‌زاده: منظره تپه‌های سرسبزی که تا افق دوردست امتداد دارد، رودخانه خروشانی که از دل زمین‌های زراعی می‌گذرد یا کلبه‌ای دنج که در دل جنگل جا خوش کرده است گوشه همین آسایشگاه کوچک خلق شده‌اند. این تابلوها با دست‌های هنرمند «گلی»، «شیما» و «ژیلا» جان گرفته‌اند؛ دختران هنرمندی که با اراده آهنین، مچ معلولیت را خوابانده‌اند و با نقاشی‌هایشان، دیگر کودکان معلول آسایشگاه بچه‌های آسمان را هر روز با خود به گشت‌وگذار در طبیعت می‌برند. گلی، شیما و ژیلا در همه این سال‌ها یک آرزوی بزرگ داشته‌اند؛ آرزوی شرکت در یک نمایشگاه حرفه‌ای و فراهم شدن امکان فروش آثارشان. امروز گروهی از بانوان هنرمند هم‌محله‌ای تصمیم گرفتند با رعایت همه موارد بهداشتی در این روزهای کرونایی، علاوه بر اهدای آثار هنری‌شان به آسایشگاه بچه‌های آسمان، یک کارگروه نقاشی متفاوت برای گلی، شیما و ژیلا، برگزار و شرایط را برای برآورده شدن آرزوی آنها فراهم کنند. گزارش ما را از این ملاقات متفاوت می‌خوانید.
این روزها با شیوع ویروس کرونا، مادریاران و مسئولان آسایشگاه معلولان، مسئولیت سخت‌تری دارند. آنها دلسوزانه و با رعایت همه موارد بهداشتی، علاوه بر انجام کارهای روزمره به‌صورت مستمر راهروها، لوازم و تجهیزات مورد نیاز مرکز را ضدعفونی می‌کنند تا در این شرایط حساس، سلامتی بچه‌های آسمان تضمین شود. حوالی ظهر همراه با دختران هنرمندی که می‌خواهند آرزوی تعدادی از بچه‌های مرکز را برآورده کنند به دیدار بچه‌های آسمان می‌رویم. ملاقاتی که اگرچه در این شرایط کرونایی کمی متفاوت‌تر از روزهای عادی است اما دل بسیاری از بچه‌های آسایشگاه را شاد می‌کند. به دلیل اهمیت رعایت پروتکل‌های بهداشتی، این روزها امکان دیدار با بچه‌ها در فضای آسایشگاه وجود ندارد. اما مادریاران اتاقی را برای برگزاری یک کارگروه متفاوت آماده کرده‌اند تا دلتنگی و تنهایی این روزهای بچه‌های آسمان با یک ملاقات خاص کمتر شود. کارگروهی که اگرچه برای حفظ سلامتی بچه‌های آسمان شبیه دیگر کارگروه‌ها نیست ولی روزی متفاوت و به یاد ماندنی را برای گلی، شیما و ژیلا، دختران هنرمند مرکز رقم می‌زند. به همت مادریاران تابلوهای نقاشی کوچک و بزرگ، دورتادور اتاق چیده می‌شود. تابلوهایی که هرکدام طرحی از امید، دلتنگی، شادی و احساسات لطیف بچه‌های آسمان را که با دست‌های هنرمند خودشان روی بوم نقاشی جان گرفته است به نمایش می‌گذارد. طولی نمی‌کشد که با همیاری مادریاران، گالری کوچکی در طبقه دوم آسایشگاه برپا می‌شود تا همه چیز برای برگزاری یک کارگروه نقاشی مهیا شود.
- قصه یک نقاشی مشترک
نام و امضای گلی پای بیشتر تابلوهای نقاشی روی دیوار دیده می‌شود؛ دختر ۲۸ ساله‌ای که اگرچه پاهایش توان راه رفتن ندارد اما با دست‌های هنرمندش، ده‌ها تابلوی نقاشی خلق کرده و طی همه این سال‌ها با فروش تابلوهایش در برنامه‌های خیریه آسایشگاه، کمک‌حال بچه‌های آسمان بوده‌است. گلی معلولیت جسمی دارد اما ناتوانی پاها و معلولیت جزئی دست‌هایش نتوانسته در مقابل اراده آهنین و ذوق و قریحه نقاشی‌اش تاب بیاورد. یکی از مادریاران، گلی را با ویلچر از آسایشگاه طبقه دوم به اتاق پر از تابلوی نقاشی می‌آورد. «مریم حاصلی» یکی از بانوان هنرمندی که امروز به ملاقات دختران آسایشگاه آمده و برای همکاری مستمر با بچه‌های آسمان داوطلب شده است، از گلی می‌خواهد با کمک هم یک تابلوی کوچک نقاشی را تکمیل کنند. گلی با قلم مویی که به رنگ سبز آغشته شده، روی بوم سفید، چمن‌زاری می‌کشد که تا افق پیش رو امتداد دارد. او قلم به دست می‌گیرد و رویای کنار رفتن دیوارهای سیمانی اطرافش و نشستن روی این چمن‌زار سرسبز را روی بوم می‌آورد. وقتی نقاشی جدید گلی روی بوم سفید جان می‌گیرد و روی دیوار اتاق جایی برای خود دست و پا می‌کند، گلی با لبخندی که از سر ذوق این نقاشی متفاوت روی صورتش نشسته است می‌گوید: «دلم می‌خواهد برای نقاشی‌هایم یک نمایشگاه برگزار کنم تا همه مردم و هنرمندان، آنها را ببینند. »
- رویای سبز گلی برآورده می‌شود
دختران هنرمندی که امروز مهمان بچه‌های آسمان شده‌اند هدیه ویژه‌ای برای گلی دارند. حاصلی که ۱۱ سال در شاخه هنری نقاشیخط و گرافیک فعالیت می‌کند و آثارش در بسیاری از نمایشگاه‌ها و نگارخانه‌ها در معرض دید عموم قرار گرفته است، یکی از تابلوهای نقاشی گلی را نشان می‌دهد و می‌گوید: «من و دیگر بچه‌های گروه تصمیم گرفته‌ایم در نخستین نمایشگاه بزرگ پیش رو، از گلی به‌عنوان یک هنرمند دعوت کنیم تا تابلوهای نقاشی‌اش در کنار آثار دیگر هنرمندان به نمایش گذاشته شود. » همین یک جمله کوتاه و وعده‌ای که در نخستین فرصت و با باز شدن نمایشگاه‌ها عملی می‌شود کافی است تا قند در دل گلی آب شود. او از همه اعضای گروه تشکر می‌کند و می‌گوید: «هر وقت مراسمی در آسایشگاه برگزار می‌شود، مهمان‌ها نقاشی‌های مرا می‌بینند. بعضی‌ها از نقاشی‌های من تعریف می‌کنند و عده‌ای هم آنها را می‌خرند. دلم می‌خواست یکبار هم که شده نقاشی‌های من در یک نمایشگاه حرفه‌ای شرکت کند تا هنرمندان هم نظرشان را بگویند. » اعضای گروه خبر خوش دیگری هم برای گلی دارند. حاصل می‌گوید: «اگر مسئولان آسایشگاه اجازه بدهند، بعد از پایان ماجرای کرونا و فراهم شدن امکان خروج گلی از آسایشگاه، خود او هم به‌عنوان صاحب اثر در نمایشگاه شرکت کند تا علاوه بر فروش آثارش، با هنرمندان هم‌کلام شود. » وقتی شیما و ژیلا دیگر دختران هنرمند آسایشگاه، سرگرم نقاشی روی بوم می‌شوند با حاصلی درباره فعالیت‌های خیریه‌اش گفت‌وگو می‌کنیم. او می‌گوید: «علاوه بر شرکت در نمایشگاهی در نگارخانه ایرانشهر برای کمک به زلزله‌زدگان کرمانشاه و فروش آثارم در این نمایشگاه، همیشه برای کودکان معلول دغدغه داشته‌ام. در گالری آشیانه مهر، اثرم را به نفع کودکان کم‌توان ذهنی فروختم و در نمایشگاه نیاوران هم هزینه فروش آثارم را در اختیار کودکان اوتیسم قرار دادم. امروز هم تصمیم گرفته‌ام پس از پایان ماجرای کرونا به‌عنوان مربی داوطلب به دیگر بچه‌های مستعد آسایشگاه بچه‌های آسمان کمک کنم. »
- هدیه مخصوص به بچه‌های آسمان
گلی خواندن و نوشتن، نقاشی کردن و چند هنر دیگر را از مادریاران و داوطلبانی یاد گرفته که دلسوزانه برایش وقت گذاشته‌اند. میان ردیف نقاشی‌های روی دیوار تابلوهایی هم با امضای شیما و ژیلا دیده می‌شود. ژیلا هم قلم به دست می‌گیرد و با راهنمایی «سایه بهادری» یکی دیگر از بانوان هنرمندی که امروز مهمان مرکز شده‌اند، کار خلق تابلوی جدیدش را شروع می‌کند. مهمانان امروز بچه‌های آسمان، تجربه خوبی در فعالیت‌های خیریه دارند. آنها چند سالی است که با کمک یک مؤسسه خیریه با خیّران مدرسه‌ساز همراه شده‌اند تا با فروش آثارشان، بخشی از هزینه‌های ساخت مدرسه برای دانش‌آموزان روستاهای محروم استان خراسان رضوی تأمین شود. مسئولان خیریه بچه‌های آسمان هم به تازگی برای فروش آثار بچه‌های هنرمند مرکز، یک گالری آنلاین راه‌اندازی کرده‌اند. فعالیت این گالری با همراهی و همدلی هنرمندانی که امروز به دیدار بچه‌های آسمان آمده‌اند جدی‌تر خواهد شد. بهادری هم که در کارنامه هنری‌اش سابقه فروش آثار به نفع کودکان معلول را دارد یک تابلوی زیبای نقاشیخط را که با مشارکت همه اعضای گروه تکمیل شده است به بچه‌های آسمان هدیه می‌دهد و می‌گوید: «من و دیگر اعضای گروه، ۱۰ تابلوی نقاشیخط را که قرار بود در نمایشگاه‌ها و نگارخانه‌ها شرکت کند به گالری آنلاین بچه‌های آسمان هدیه می‌دهیم. این کار هم انگیزه بچه‌های هنرمند آسایشگاه را برای نقاشی کردن بیشتر می‌کند و هم فروش این آثار می‌تواند بخشی هرچند کوچک از هزینه‌های جاری نگهداری از بچه‌های مرکز را تأمین کند. »
- جواد، بهزاد و نوشین خوش خط می‌شوند
طی این سال‌ها، هنرمندان داوطلب بسیاری در حوزه‌های نقاشی، ورزشی، موسیقی و... برای آموزش بچه‌های آسمان آستین همت بالا زده‌اند. اما با پیشرفت جالب توجه تعدادی از کودکان مرکز، حالا جای خالی مربی خوشنویسی در آسایشگاه بچه‌های آسمان احساس می‌شود. سال گذشته جواد، بهزاد و نوشین سالی متفاوت برای مربیان و مادریاران مرکز رقم زدند. آنها در سایه صبوری و خودگذشتگی مربیان و مادریاران راهی مدرسه شدند و حالا توان خواندن و نوشتن دارند. «رویا خوش‌سیرت» مدیر فنی مرکز، «جواد» یکی از بچه‌هایی که حالا نوشتن را هم به خوبی یاد گرفته نشان می‌دهد و می‌گوید: «با تلاش و دلسوزی مربیان در بخش‌های گفتار درمانی، فیزیوتراپی و کاردرمانی، آموزش بچه‌ها در حوزه‌های مختلف جدی گرفته می‌شود. به‌عنوان مثال وقتی جواد را به آسایشگاه ما آوردند به تنهایی نمی‌توانست غذا بخورد و توان راه رفتن و حرف زدن هم نداشت. اما با کمک مربیان، سال گذشته همراه با نوشین و بهزاد، در مدرسه استثنایی پذیرفته شد و حالا به خوبی از روی کتاب می‌خواند و نوشتن را هم یاد گرفته است. » مهمان‌های امروز بچه‌های آسمان، برنامه دیگری هم برای این کودکان مستعد در نظر گرفته‌اند. آنها برای آموزش خط تحریری به بهزاد، نوشین و جواد داوطلب شده‌اند تا شاید استعداد دیگری از میان بچه‌های آسمان شکوفا شود. «ستاره عامری» که ۳ سال است علاوه بر شرکت در نمایشگاه‌های نقاشیخط و فروش آثارش در نمایشگاه‌های آشیانه مهر و چکه‌ها به نفع کودکان معلول و کودکان کار، مربی خط تحریری است می‌گوید: «چند سالی است که به‌عنوان مربی خط تحریری به برخی از دانش‌آموزان فعالیت می‌کنم. می‌خواهم به‌عنوان مربی داوطلب به‌صورت ویژه برای بهزاد، نوشین و جواد وقت بگذارم. » دیگر اعضای گروه هم برای راه‌اندازی این بخش اعلام آمادگی می‌کنند. با داوطلب شدن «سمیه کهن‌زاده» و «مائده عباس‌زاده» ۲ هنرمند دیگری که امروز به ملاقات بچه‌های آسمان آمده‌اند به‌زودی در این مرکز، هنرمندان خوشنویس هم خواهیم داشت.
- بچه‌های آسمان را تنها نگذارید
با شیوع ویروس کرونا نه تنها بچه‌های آسمان از برگزاری برنامه‌های متنوع، ملاقات‌های مردمی و حضور خیّران در آسایشگاه محروم شده‌اند بلکه میزان کمک‌های مردمی به این مرکز هم کاهش قابل توجهی داشته است. مسئولان خیریه بچه‌های آسمان می‌گویند به دلیل رعایت پروتکل‌های بهداشتی برای حفظ سلامتی بچه‌ها و نیز کاهش مراجعه حضور خیّران و اهالی محله‌های اطراف که همیشه هوای بچه‌های مرکز را داشته‌اند، کمک‌های مردمی هم به یک سوم شرایط عادی رسیده است. این روزها مرکز خیریه بچه‌های آسمان که تنها با کمک‌های مردمی اداره می‌شود، بیش از همیشه نیازمند همراهی خیّران است. علاوه بر نیازهای جاری و روزمره مرکز که شامل مواد غذایی، دارو، پوشاک و... است، این روزها مسئولان خیریه بچه‌های آسمان برای حفظ سلامتی کودکان معلول، نیاز به مواد ضدعفونی‌کننده و لوازم بهداشتی مورد نیاز برای جلوگیری از سرایت ویروس دارند. شما هم اگر می‌خواهید کمک‌حال بچه‌های آسمان باشید یا هنر و مهارت خاصی برای آموزش به کودکان معلول این مرکز دارید، فهرستی از نیازهای روز مددجویان مرکز از مواد غذایی، پوشاک، لوازم بهداشتی، آموزشی و... تهیه شده که می‌توانید پس از تماس با شماره ۰۲۱۴۳۶۱۳ از نیازهای مرکز مطلع شوید و در این کار خیر سهم داشته باشید.
- بچه‌های آسمان را بشناسیم
قصه تأسیس مؤسسه خیریه بچه‌های آسمان، ماجرای عشق بی‌انتهای پدری است به فرزند دلبندش. نهالی که «ولی‌الله نقابی» بیش از ۲ دهه پیش بر زمین نشاند، برگ و بار داده و خیریه بچه‌های آسمان به خانه امید کودکان و بزرگسالان معلول و کمک‌توان ذهنی و جسمی تبدیل شده است. وقتی «کامران» با وجود همه تلاش‌های پدرش از دنیا رفت، ولی‌الله نقابی همه آن عشق بی‌پایان را به پای معلولان بی‌سرپرست و کم‌بضاعت ریخت تا یاد کامران برای همیشه برایش زنده بماند. نقابی در نخستین گام مرکزی برای نگهداری از معلولان کم‌بضاعت و بی‌سرپرست در فشم راه‌اندازی کرد. این مرکز که ویژه نگهداری از معلولان پسر بالای ۱۴ سال است قریب به ۳۰۰ معلول کم‌توان ذهنی، جسمی و ذهنی‌ـ جسمی را تحت پوشش دارد. در آسایشگاه بچه‌های آسمان فشم به برکت همراهی خیّران کلاس‌های آموزشی گفتاردرمانی، کاردرمانی، آموزش فعالیت‌های هنری، اردوهای تفریحی و... برای افراد تحت پوشش در نظر گرفته شده است. نگهداری از کودکان معلول هم دیگر هدف مهم ولی‌الله‌نقابی بود. سال ۱۳۷۷ این هدف با راه‌اندازی آسایشگاه بچه‌های آسمان در خیابان سرو در نزدیکی بلوار میرداماد محقق شد. این مرکز که به نگهداری از کودکان معلول زیر ۱۴ سال اختصاص دارد بیش از ۱۰۰ کودک معلول جسمی، ذهنی، سندرم داون و CP را تحت پوشش قرار داده است. مرکزی که هنوز هم با نیت خیر خیّران و کمک‌های مردمی مشغول به فعالیت است و با مشارکت گروه‌های داوطلبی، خیران، هنرمندان، ورزشکاران و چهره‌های مشهور تلاش می‌کند علاوه بر برطرف کردن نیازهای روزمره کودکان معلول، شرایط را برای پرورش استعدادهای ناب آنها فراهم کند.
نظر شما