همشهری آنلاین - پریسا نوری: ماجرا از این قراراست که سال‌ها پیش زمانی که شرکت فیلیپس در آمستردام هلند مشغول تولید ریش تراش‌های سه تیغه بود، شعبه‌ای از آن در نزدیک جاده آبعلی تهران افتتاح کرد و مدیران شرکت برای اسکان کارگران شهرکی به این نام در محدوده محله جوادیه تهرانپارس ساختند. «حسین رمضانی» از اهالی قدیمی محله جوادیه درباره شکل گیری این شهرک می‌گوید: «کارخانه فیلیپس که از اواخر دهه ۴۰ با مشارکت ایران و هلند در انتهای خیابان جشنواره راه‌اندازی شد، حدود ۷۰۰ کارگر و کارمند داشت و ریش‌تراش، تلویزیون سیاه و سفید ۱۴ اینچ و رادیو تولید می‌کرد. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و اواخر دهه ۵۰ مدیران کارخانه، بخشی از زمین‌های محله جوادیه که گندم‌زار و بیابان بود را خریدند تا برای کارگران خانه بسازند.»
او که از ساکنان اولیه شهرک است، ادامه می‌دهد: «کلنگ ساخت شهرک سال ۱۳۶۰ بر زمین زده شد. مدیران کارخانه تعاونی مسکن راه انداختند، زمین را تفکیک کرده و برای کارگران خانه ساختند. همه خانه‌ها یک دست ویلایی و یک طبقه و ۲ خواب با ۸۵ مترمربع بنای مفید ساخته و به اعضای تعاونی مسکن و کارگران واگذار شد.»
آب و برق نداشتیم
در ماه‌های اول واگذاری خانه‌ها، این شهرک امکانات چندانی نداشته و اهالی به سختی روزگار می‌گذراندند. «هوشنگ امینی» یکی دیگر از ساکنان اولیه شهرک دراین‌باره می‌گوید: «در روزهای اول خانه‌ها آب و برق درست و حسابی نداشت. مدتی یک شلینگ آب در کوچه گذاشته بودند که اهالی شهرک از آن استفاده می‌کردند. یک کابل برق هم بود که توان و ظرفیت تأمین برق خانه‌ها را نداشت و گاهی اتصالی پیدا می‌کرد و وسایل برقی‌مان می‌سوخت. خلاصه اینکه مشکلات زیاد بود، اما چون همه با هم همکار و دوست بودیم درست مانند اعضای یک خانواده کم و کسری‌ها را درکنار هم جبران می‌کردیم.»
یادگار فلیپیس در جوادیه
این روزها خانه‌های شهرک مسکونی کوی فیلیپس، به هیچ وجه همسانی خانه‌های یک شهرک را ندارد و به جز چند خانه ویلایی که همان شکل و شمایل سابق را حفظ کرده‌اند، باقی خانه‌ها چند طبقه شده و جایشان را به آپارتمان داده‌اند. اما با این حال شهرک فیلیپس هنوز هم یکی از دنج‌ترین و آرام‌ترین نقاط جوادیه تهرانپارس است.