همشهری آنلاین _ رضا نیکنام: این پیشکسوت کشتی به دلیل سابقه دوستی و رفاقت با زنده یاد «غلامرضا تختی» خاطرات زیادی از او در سینه دارد که یکی را که مردم کمتر شنیده اند اینگونه تعریف می کند: «آن وقت‌ها در محله‌مان تعمیرکاری بود که به کشتی علاقه داشت و به همین دلیل کارگاهش به پاتوق کشتی‌گیرها تبدیل شده بود و تختی هم که تازه یک ماشین بنز دست‌دوم خریده بود به آنجا می‌آمد. مردم هم نامه‌های خود را به آقای «آوانس» تعمیرکار می‌دادند و او این نامه‌ها را به تختی می‌داد.»
او اضافه می کند:«یک روز همان‌طور که در تعمیرگاه آقای «آوانس» نشسته بودیم تختی بدون ماشین آمد. از او سوال کردیم که ماشینت کو؟ گفت که شب قبل ماشین جلو در خانه بوده که آن را دزدیدند. البته به آگاهی اطلاع دادم که اگر اتفاقی افتاد خبر داشته باشند که ماشین دست من نیست.»
بچه‌ها به دلیل علاقه‌ای که به تختی داشتند گفتند: از ماشین ما استفاده کنید. بعد از حدود یک هفته از این جریان وقتی تختی ماشین بچه‌ها را به تعمیرگاه آورد. آوانس نامه‌ای به تختی داد که وقتی آن را خواند حسابی خندید! حیدری که از رفتار تختی تعجب کرده می‌پرسد: چی شده؟ چرا می‌خندی؟
حیدری ادامه می‌دهد:«تختی گفت که داخل نامه نشانی جایی که ماشین در آنجا پارک شده را نوشته اند. من همراه چند نفر از کشتی‌گیرها سوار ماشین شدیم و به سمت میدان شیر پاستوریزه در جنوب شهر رفتیم. از دور ماشین پارک شده زیر درخت را دیدیم. تختی پیاده شد و دور و بر ماشین را گشت. سوال کردم: مگر شک‌داری که ماشین خودت است؟ جواب داد: نه! آخه گلگیرهای ماشین من خیلی داغون بود حالا نو شده، تودوزی‌ها مخملی، لاستیک‌ها نو و چند آینه بزرگ داخل ماشین نصب شده!»
حیدری نقل می‌کند که وقنی تختی در ماشین رو باز کرد و نامه دیگری توی داشبورد پیدا شد که داخل آن این متن نوشته شده بود:«آقای تختی، این کار ماست. ماشین‌های مختلف را می‌دزدیم و وسایل آن را برمی‌داریم. اما حیفمان آمد که چنین قهرمانی این ماشین زیر پایش باشد. برای همین پول گذاشتیم و ماشین شمارا تعمیر کردیم و لاستیک‌های نو انداختیم!»
آن‌طور که حیدری تعریف می‌کند ماجرای به همین‌جا ختم نمی‌شود. چرا که تختی ماشین را به تعمیرگاه آقای «آوانس» برد تا حساب‌وکتاب کند که چقدر هزینه تعمیر ماشینش کرده‌اند. حدود ٤ هزار و ۵٠٠ تومان به پول آن موقع خرج ماشین شده بود. آقا تختی آن موقع به من گفت: عمو حیدر اگر کاری نداری بیا با هم به بازار تهران برویم و معادل خرجی که برای ماشین شده به خیریه‌ها کمک کنیم. این مسئله ذات و قلب پاک آقاتختی را می‌رساند که مبادا یک ریال حرام وارد زندگی‌اش شود.