استفاده از لوبیا تقریباً در تمام کشورها رایج است و غذاهای بسیار متنوعی را با آن تهیه می‌کنند.
خوراکی که در ایران هم با استفاده از لوبیاچیتی، پیاز، گلپر، روغن زیتون و آب‌لیمو تهیه می‌شود به خصوص در فصل‌های سرد سال حسابی طرفدار دارد.
گفته می‌شود لوبیا ادرار آور است و حجم مایعات دفعی را زیاد می‌کند و برای کلیه‌ها نقش محافظتی دارد. همچنین به دلیل دارا بودن فیبر زیاد کلسترول خون را پایین می‌آورد و برای پیشگیری از بیماری‌های قلب و عروق هم مفید است.
لوبیا حاوی ویتامین‌ها و مواد معدنی گوناگونی از جمله فسفر، پتاسیم، آهن، ویتامینB و C است که وجود این مواد معدنی به آن خاصیت کاهش دهندگی فشارخون بخشیده است.
فیبر فراوان موجود در لوبیا هم باعث تسهیل حرکات روده می‌شود.
حتماً این را هم می‌دانید که غذاهای پر از فیبر برای رفع یبوست و پیشگیری از سرطان روده بزرگ ضروری‌اند.
این ماده غذایی همچنین حاوی ویتامین E است که نوعی آنتی‌اکسیدان به شمار می‌آید، وجود این ویتامین از پیری زودرس جلوگیری می‌کند و برای رفع علایم پیش از قاعدگی هم مفید است. در عین حال، مصرف لوبیا به افرادی که از بیماری نقرس رنج می‌برند، توصیه نمی‌شود.
حتماً می‌دانید که لوبیا نفاخ است بنابراین لازم است تا قبل از پختن، حتماً آن را در آب بریزید و به مدت چند ساعت بگذارید خیس بخورد سپس آب آن را دور ریخته و آب تازه روی آن بریزند. حتی بهتر است این کار را دو بار تکرار کنید.
نباید فراموش کنید که هضم لوبیای خشک در صورتی که زیاد کهنه باشد، به خاطر جمع شدن مواد غیرقابل جذب و تولید بعضی مواد سمی که به تدریج در آن جمع می‌شود بسیار مشکل می‌شود و بنابراین بهتر است دانه لوبیا به صورت تازه یعنی در همان سال اول که محصول آن به دست می‌آید، مصرف شود.
همچنین افرادی که از مشکلات گوارشی پس از صرف حبوبات رنج می‌برند، می‌توانند از یک استکان عرق نعناع یا عرق رازیانه استفاده کنند.
البته بد نیست بدانید دانشمندان به روشی دست یافته‌اند که لوبیاهایی تولید کنند که در عین مغذی بودن؛ دیگر نفاخ نباشند.
اخیراً دانشمندان ونزوئلایی توانسته‌اند با تخمیر کردن لوبیا به وسیله انواعی از باکتری‌ها، میزان مواد تولیدکننده گاز را در لوبیا بکاهند و ارزش غذایی آن را تقویت کنند.
تولید گاز به دلیل اثر باکتری‌ها که در روده بزرگ زندگی می‌کنند روی بخش‌های غیرقابل هضم غذا مثل فیبرهای محلول است و پژوهشگران دانشگاه سیمون بولیوار در کاراکاس -پایتخت ونزوئلا- متوجه شده‌اند که با تشدید کردن فرایند طبیعی تخمیر از طریق اضافه کردن نوع خاصی از باکتری به نام لاکتوباسیلوس کازئی می‌توان میزان مواد غیرقابل هضم و تولید کننده گاز مثل فیبرهای محلول را در لوبیا کاهش و برعکس میزان فیبرهای غیرمحلول را که دارای اثرات مفیدی بر روده هستند افزایش داد و به این ترتیب نگرانی اجتماعی افراد از مصرف لوبیا را از بین برد.
لوبیا به علت این که دارای مقدار قابل ملاحظه‌ای ترکیبات شیمیایی استروژن گیاهی است برای پیشگیری از سرطان سینه اثرات مفیدی دارد و فعالیت استروژن سرطان‌زای بدن را متوقف می‌کند.این موضوع مورد تایید عده زیادی از دانشمندان قرار گرفته است.
از جمله دکتر لئونارد کهن در بنیاد آمریکایی سلامت در نیویورک در مطالعه‌ای نشان داده است که زنان اسپانیایی زبان منطقه کارائیب و مکزیک و آمریکای لاتین، کمتر از زنان آمریکایی به سرطان سینه مبتلا می‌شوند.
نکته آخر این که مصرف لوبیا به افرادی که از بیماری دیابت رنج می‌برند هم توصیه نمی‌شود و بهتر است پرهیز از آن را در رژیم غذایی خود، داشته باشند.
اگر بخواهیم به شکل فهرست‌وار به خواص لوبیا بپردازیم باید بگوییم که: لوبیا ادرار آور است، درمان کننده ناراحتی‌های دستگاه ادراری از جمله سنگ کلیه است، سینه و ریه را نرم می‌کند، کلسترول خون را پایین می‌آورد، ضد سرطان است و برای رفع بیماری‌های قلبی مفید است، فشار خون را پایین می‌آورد، یبوست را برطرف می‌کند و برای درمان زخم مفید است و تنها مصرف آن به کسانی که مشکلات گوارشی نظیر زخم معده و اثنی‌عشر دارند یا دچار دردهای شکمی پس از مصرف آن می‌شوند و همچنین مبتلایان به دیابت و نقرس و کسانی که تحت رژیم‌های لاغری قرار دارند، توصیه نمی‌شود.