به گزارش همشهری آنلاین، دکتر الهه ظاهری، روانشناس بالینی و از اعضای انجمن آلزایمر ایران، درباره طرح حمایت از سالمندان تنها در محله اکباتان می‌گوید: «اصلی‌ترین هدف این طرح دور کردن سالمندان از تنهایی و انزواست. چون یکی از مؤلفه‌های اثرگذار در زوال عقل سالمند تنهایی و انزواست. اولین اتفاقی که در تنهایی می‌افتد افسردگی است. افسردگی یکی از اصلی‌ترین عوامل زمینه‌ساز زوال مغز است.»
ظاهری به اجرایی شدن این طرح در همه محلات تهران تأکید می‌کند و می‌گوید: «اگر شرح‌حال یک بیمار مبتلابه آلزایمر را بررسی کنیم بالغ‌بر ۸۰ درصد این افراد در تاریخچه زندگی‌شان یک دوره افسردگی جدی را تجربه کرده‌اند. نکته دوم دور شدن سالمند تنها از روابط اجتماعی است. تنهایی و انزوا یعنی اینکه فرد خواه یا ناخواه از اجتماع کناره‌گیری کرده است و این کناره‌گیری از اجتماع باعث می‌شود فرد از روابط اجتماعی محروم شود، مسئولیتی نداشته باشد، کسی خطابش نکند و وارد مشورت نشود.»
او درباره مشکل «آشیانه خالی» در پایتخت می‌گوید: «در روانشناسی اصطلاحی به نام «آشیانه خالی» داریم. اصطلاحی که شامل حال بسیاری از سالمندان تهرانی می‌شود. وقتی فرزندان سالمند به هر دلیلی خانه را ترک می‌کنند، مثل ازدواج یا مسافرت‌های طولانی، خانه‌ای که همیشه شلوغ بوده یکباره خالی می‌شود. دیگر کسی نیست تا با سالمند گفت‌وگو کند، او را به چالش بکشد، با او اختلاف‌نظر داشته باشد یا حتی دعوا کند. بنابراین هیچ فعالیت و درگیری مغزی‌ای ندارد، کسی انتظار خاصی از او ندارد و در چنین شرایطی هیچ چالش مغزی‌ای ایجاد نمی‌شود. در سالمندانی که بیماری خاصی هم ندارند در اثر کهولت سن یک سری تغییرات مغزی ایجاد می‌شود. برای اینکه این تغییرات مغزی سالمند را به سمت زوال مغزی نبرد باید توانمندی‌های ذهنی مغز را بالا ببریم و آن را تقویت کنیم. با او حرف بزنیم. پای خاطراتشان بنشینیم. اگر توان آشپزی دارد شرایط را برایش مهیا کنیم. در موارد مختلف از او مشورت بگیریم. این موضوعات باعث می‌شود ذهن سالمند همیشه در تکاپو باشد و روبه‌زوال نرود.»
ظاهری، عضو انجمن آلزایمر ایران، می‌گوید: «از آنجا که انجمن آلزایمر ایران در محله اکباتان قرار دارد و مشارکت‌های جمعی در این محله بیشتر است و از طرفی سالمندان این شهرک رو به افزایش هستند، این طرح در این محله کلید خورده است و امیدواریم به‌زودی در محله‌های دیگر تهران نیز اجرایی شود.»