همشهری آنلاین - نصیبه سجادی: خیابان پانزده خرداد، معبر اصلی بازار بزرگ، سال‌ها از شلوغ‌ترین خیابان‌های تهران بود هم به لحاظ ترافیک، آلودگی صوتی و هم حجم ماشین‌ها، موتورها و عابران پیاده‌ای که روزانه در این خیابان رفت‌وآمد داشتند. تا اینکه سال ۱۳۸۸ شهرداری وقت تصمیم گرفت این خیابان را از حدفاصل چهارراه گلوبندک تا ابتدای خیابان ناصرخسرو، به‌صورت کامل به پیاده‌راه تبدیل کند.
این اتفاق رقم خورد و اکنون چهره این خیابان با تغییراتی که داشته به یکی از مسیرهای گردشگری و تفریحی کشور تبدیل شده است. تا آنجا که اکنون گردشگران وقتی به تهران می‌آیند تا به این پیاده‌راه دیدنی سر نزنند، از این شهر نمی‌روند، مخصوصا آنها که بخواهند تاریخ، هنر، معماری، هویت و اصالت یک کشور را یک جا ببینند.
خواندنی‌های بیشتر را اینجا دنبال کنید
رونق گردشگری در پیاده‌راه پانزده خرداد
ایجاد تغییرات در خیابان‌های اصلی شهر تأثیر زیادی بر اقتصاد و رونق گردشگری همان محدوده می‌گذارد. در خیابان پانزده خرداد هم این تأثیر بسیار مثبت بود و رونق بازار بزرگ تهران و تبدیل آن به یک مقصد گردشگری را به دنبال داشته‌است. همچنین ترافیک و آلودگی شدید موجود در این منطقه را به شکل محسوسی کاهش داده و بعد از این اقدام که منافع زیادی برای کاسبان و ساکنان به دنبال داشته، شهرداری تصمیم گرفته در سال‌های بعد وسعت پیاده‌راه را تا انتهای خیابان پانزده خرداد، چهارراه سیروس و ناصرخسرو و باب همایون افزایش دهد. این طرح اجرا و خیابان‌های بیشتری به روی ماشین‌ها و موتورها بسته شده‌است.
مخالفان یک طرح
پیاده‌راه‌سازی و تبدیل خیابان‌های شلوغ و پرتردد به پیاده‌راه‌هایی که عابران در آن ساعتی قدم بزنند، خرید کنند و... در شهرهای بسیاری اجرا شده و همه جا هم موافقان و مخالفان خود را دارد. اجرای پیاده‌راه سازی در خیابان پانزده خرداد هم منتقدان هم داشته و دارد. آنهایی که می‌گویند این پیاده‌راه تنها به انتقال ترافیک موتوری از ناحیه بازار تهران به محدوده بیرونی منجر شده و در اجرای این طرح به کیفیت و مطلوبیت فضای شایسته عابران پیاده، که هدف اصلی از ایجاد پیاده‌راه همین گروه هستند، توجهی نشده است. شاهد آن را هم وجود سطل‌های مملو از زباله، گاری‌های دستی‌ها در میان انبوه مردم، نبود سرویس‌های بهداشتی عمومی و موارد بسیار دیگر می‌دانند.