همشهری آنلاین - مریم باقرپور: در بلوار پونک پایین‌تر از بزرگراه نیایش نخستین مراکز برای شکل‌گیری روستای پونک شامل مدرسه، حسینیه و بوستان کنار هم در فاصله زمانی کوتاهی از هم ساخته شدند اما ماجرای ساخت بوستان محله در دهه ۴۰ متفاوت است. «زهرا فدایی» دختر آخرین کدخدای پونک می‌گوید: «زمین فعلی بوستان از زمین‌های عبدالحسین فرمانفرماییان، ارباب پونک بود. یکی از همسران او به نام بتول خانم که در روستایمان خانه‌ای ویلایی داشت تصمیم گرفت این محوطه را که بخشی از آن خیابان شده بود بوستان کند. او تصمیمش را به پدرم که برای بردن بار و هیزم هر روز به باغ‌شان می‌رفت، گفت و پدرم هم آن را به اهالی منتقل کرد.»
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
هموار کردن زمین توسط جوانان
با واگذاری زمین، کار ساخت بوستان هم در دهه ۴۰ شروع شد. «عبدالله پونکی» از قدیمی‌های پونک که زمان ساخت نخستین بوستان پونک جوانی ۲۲ ساله بود، دراین‌باره به یاد می‌آورد: «زمین مدنظر برای ایجاد بوستان، پر از سنگ و کلوخ بود. برای همین باید اول زمین هموار می‌شد. آن زمان ماشین‌آلات امروزی نبود، برای همین جوان‌های محل با بیل و کلنگ به جان زمین افتادند و آن را صاف کردند. افرادی هم که پول داشتند برای ساخت بوستان کمک مالی و بقیه هم زور و بازوی‌شان را خرج آماده‌سازی آن کردند. ابتدا محدوده‌های بوستان را جدول‌بندی و کم‌کم کاشت درخت را شروع کردند. یادم هست برای بوستان شدن اینجا زمان زیادی صرف شد.»
بوستانی پر از درختان کاج و چنار
با هموار کردن زمین، نوبت به کاشت درخت در روستایی رسید که به بوجود باغ‌ها و درختانش شهره بود. «غلامحسن پونکی» یکی دیگر از اهالی قدیمی پونک می‌گوید: «بیشتر درختان بوستان کاج و چنار هستند که اکنون کهنسال شده‌اند. جوان‌های محله خودشان درختان را کاشتند. البته تعداد کمی درخت هم در سال‌های اخیر کاشته شده که می‌توان آنها را از مسن‌ترها تشخیص داد.»
فدایی صحبت‌های او را اینطور تکمیل می‌کند: «افراد زیادی از جمله پدرم در کاشت درختان حضور داشتند و در نهایت اواخر سال ۱۳۴۹ این بوستان افتتاح شد. البته رشد نهال ها چند سال طول کشید تا شاهد سرسبز شدن کاج و چنارها باشیم.»
آبیاری با قنات
اهالی حتی برای آبیاری درختان هم برنامه داشتند. پونکی درباره تأمین آب تنها بوستان محله‌شان می‌گوید: «آن زمان با وجود انواع استخرها و قنات‌ها باغ‌های پونک مشکل آبیاری نداشت. امروزه درختان بوستان را از قنات حسینیه آبیاری می‌کنند و خدا را شکر سبز و سالم هستند. البته اینجا با خیلی از بوستان‌های تهران متفاوت است و چمن و سرویس بهداشتی ندارد. فقط چند سال پیش شهرداری در آن وسایل بازی کودکان نصب کرد. بنابراین بوستان پونک محوطه‌ای آباد در دل محله پونک است که هرکسی وارد آن می‌شود، متوجه حال‌وهوای متفاوت نسبت به محله‌های دیگر پایتخت خواهد داشت.»
بعدها این بوستان توسط شهرداری منطقه ۲ بهسازی شد و در سال ۱۳۷۵ با جانمایی وسایل بازی کودکان و بدنسازی، کاشت انواع گل و گیاه، میز پینگ پنگ و... پاتوق بهتری برای شهروندان باشد.