همشهری آنلاین- مریم باقرپور: اواخر دوران قاجار، خانه ای در خیابان هدایت ساخته شد که از تالارها و اتاق‌هایی با سقف‌های مقرنس‌کاری شده، آینه‌کاری‌های زیبا، گچبری‌ها و نقاشی‌های متفاوتی با ورودی‌های طاقی تشکیل می‌شد. آن دوران از این خانه که به موزه آبگینه شباهت زیادی داشت، به عنوان خانه اشرافی با توجه به نوع معماری اش نام می بردند.
این خانه از دو ساختمان شمالی و جنوبی تشکیل می شد که ساختمان شمالی ساختمان اصلی به شمار می آمد و به فرم کوشک احداث شد. همچنین سازه اش در ۳ طبقه با ایوان و سرستون های گچبری شده شکل گرفت. این روزها این خانه به نام «رهاوی» ثبت ملی شده است اما واگذاری‌اش به این فرد هم ماجرایی داشته است.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا ببینید
خانه ای که نفس می‌کشد
مالک اولیه بنا شخص ارمنی به نام وسکائیان بوده که طبق وصیت او، بعد از فوتش، این خانه برای کارهای خیریه و مدرسه‌سازی در اختیار کلیسای ارامنه قرار گرفت. بعد از آن به دلیل تأمین نیاز مالی به فروش رسید و فردی به نام رهاوی آن را خرید. معماران یکی از ویژگی‌های خاص این خانه را کمربند سنگی نقش «پوتر» دانسته‌اند که در کمتر خانه‌ای دیده می‌شود.
پوتر کلمه‌ای فرانسوی به معنای شاه‌تیر یا تیر اصلی (تیر حمال) است که بین ۲ طبقه بازی می‌کند و در ساختمان‌های بتن‌آرمه کارگران و تکنسین‌ها به جای تیر، کلمه پوتر را به کار می‌برند. البته بخش‌هایی از خانه در آتش‌سوزی سوخت. همچنین در گذر زمان ایوان طبقه دوم خانه رهاوی فروریخته، پنجره‌ها به مرور زمان پوسته زده و شیشه‌هایشان شکسته است، با این حال، خانه رهاوی همچنان نفس می‌کشد و دیوارهای آجری و تزییناتش پابرجاست.
خانه رهاوی در منطقه ۱۲ محله دروازه‌شمیران خیابان برادران شهید قائدی، کوچه نفیسی، پلاک ۳ با شماره ۱۰۴۱۷ ثبت ملی شده و قدمت آن به اواخر قاجار و اوایل پهلوی بازمی‌گردد.