که البته به دلیل پیگیری نکردن ما، اجرایی نشد. به گزارش خبرنگار جامعهی اطلاعاتی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، نصرالله جهانگرد - عضو هیات مدیره انجمن ایرانی مطالعات جامعه اطلاعاتی - در سمینار «ایران و مسایل جهانی راهبری اینترنت» با بیان این مطلب، درباره اهمیت حاکمیت اینترنت برای ایران اظهار کرد: در دنیای جدید مرز منافع و ترسیم هویت کشورها، ملل و فرهنگها زبان جدیدی پیدا کرده و فهم این اتفاق و مرزبانی آن و همچنین دفاع از منافع ملی، مسوولیت کسانی است که این حوزه را درک میکنند.
وی با اشاره به این که همیشه از آنها که در گذشته از مرزها خوب دفاع کردند، تقدیر و از آنان که دفاع خوبی نداشتهاند بدگویی میشود، افزود: در دهههای اخیر در دنیا تحولات بسیار عمیقی در حوزهی علم و تکنولوژی پیدا شده است که تاثیر جدیدی در ترسیم منافع کشورها، تحولات اقتصادی، سیاسی و اجتماعی، بافتهای جمعیتی، جنگها و غیره گذاشته است.
او ادامه داد: سرعت مبادلهی اطلاعات به یک چشم به هم زدن رسیده و دولتها و صاحبان قدرت توانمندیهای زیادی کسب کردهاند و ما نیز اگر توانمند شویم میتوانیم مرزها را خوب حفظ کنیم.
عضو هیات مدیره انجمن ایرانی مطالعاتی جامعه اطلاعاتی با بیان این که محیط اینترنت به زودی محیط پردازش جهانی میشود تصریح کرد: ملتها به صورت پهنههای جغرافیایی همراه با فرهنگ، زبان و مجموعهای از تاریخ تعریف میشوند، امروز و آینده این توانمندیها اگر نگاشتی در فضای دیجیتال پیدا کرد ما هم میتوانیم به جلو برویم و گرنه، به سمت اضمحلال خواهیم رفت.
او اضافه کرد: امروز دیگر مرزهای جغرافیایی مطرح نیست. وقتی زبان، سلیقه و خواست تغییر کند تقسیمبندیهای جغرافیایی نیز اتفاق میافتد؛ امروز سعی میشود اینترنت به زبان انگلیسی گسترش یابد و این در حالی است که ما نیز برنامهریزی برای انتقال داشتههایمان به زبان فارسی نداریم و سهم ما فقط از طریق وبلاگنویسها انجام میشود.
جهانگرد با بیان این که منازعات سیاسی نباید به کارهای علمی خدشه وارد کند ضمن این که نباید در این کارها توقع تشکر داشت، دکتر معتمدنژاد را نمونهی بارز حرکت در جهت رشد منافع کشور در حوزه تخصصیاش در دورههای مختلف در این زمینه دانست و اظهار کرد: در دنیای مخابرات، دو نشانه فرکانس در اختیار و آدرسدهی است که منافع مرزی دولت و شرکتها را تعریف میکند.
وی اضافه کرد: در حال حاضر دعوا در جهان بر سر این است که مخابرات و اینترنت کدام یک باید آدرسدهی کنند؛ زیرا دنیای ارتباطات به سمت این مساله فلسفی میرود که در کل کرهی زمین هر فرد یک شماره و یک هدست داشته و تمام ارتباطش نیز از این طریق برقرار میشود و موضوع مهم نیز این است که این آدرس را چه کسی باید بدهد، آیکان یا آی تی یو.
جهانگرد ادامه داد: در آی تی یو دولتها بهعنوان حافظان ملتها تصمیمگیری میکنند امروز دعوا این است که چه کسی باید حاکمیت داشته باشد و چرا باید تمام سطوح تصمیمگیری درباره اینترنت به دو شرکت آمریکایی واگذارشود.
وی افزود: آیکان موسسهی خوبی است اما باید در رژیم حقوقی سازمان ملل قرار بگیرد؛ زیرا در حال حاضر در رژیم حقوقی آمریکاست و اگر تحریمی اتفاق بیفتد هیچ تضمینی وجود ندارد که آیکان از آن پیروی نکند که البته این طرح تنها خواستهی ما نیست بلکه سایر کشورها مانند برزیل، چین، کوبا و غیره نیز این نظر را تایید میکنند.
او با اشاره به این که توانایی کارشناسی و دیپلماسی در اجلاس جهانی کارساز است، همانگونه که ما توانستیم در اجلاسهای جامعهی اطلاعاتی که در آنها شرکت داشتیم امتیازاتی بگیریم گفت: ما چند تقاضا از آیکان داشتیم که آنها نیز قبول کرده بودند انجام شود اما به دلیل پیگیری نکردن ما اجرایی نشد، ضمن این که اهمیت ارزش و حاکمیت اینترنت کهنه نیست و هر روز تازهتر میشود چون همهی ما باید سهمی مساوی از اختیارات را دارا باشیم و از حقوق دولتها و ملتهایمان دفاع کنیم.
عضو هیات مدیرهی انجمن ایرانی مطالعات جامعهی اطلاعاتی در ادامه اظهار کرد: اینکه عدهای پیشرو (آیکان) در آمریکا در عرصهی اینترنت خوب کار میکنند و سهم ما را هم میدهند دلیل نمیشود که از حق خود بگذریم. درست است که باید سهم خود را خوب مدیریت کنیم اما نباید در دفاع از منافع خود نیز خاموش باشیم.
وی افزود: کلینتون در سال 98 بیانیهای ارائه کرد که در آن آمده بود توسعهی اینترنت به زبان انگلیسی، توسعهی مرز منافع آمریکاست و برای آن بودجهای نیز اختصاص یافت. این در حالی است که تنها پنج درصد از مردم کشور کره که امروز در زمینهی فنآوری اطلاعات مقام دوم را داراست، میتوانند به زبان انگلیسی صحبت کنند و این بدان معناست که اهمیت و مدیریت کردن فرصتها در پیشرفت در حوزهی فنآوری اطلاعات بسیار مهم است. آنها توانستهاند با استفاده از فرصتها فرهنگ و مرزهای خود را حفظ کنند.
به گفتهی او اگر زبان و ادبیات کشورها قوی باشد میتوانند اقتصاد قوی نیز داشته باشند چرا که اقتصاد در آینده تحت مجموعهای از زبان و فرهنگ آنهاست.
جهانگرد با تاکید بر اینکه سازمان آیکان از لحاظ فنی بسیار خوب است اما باید تحت نظام حقوقی سازمان ملل قرار گیرد گفت: بحث در این جا این است که نهادی که مرز منافع آینده را تامین میکند از نظر حقوقی باید به کجا وابسته باشد که همه مطمئن باشند، در تمامی مراحل عادلانه قضاوت خواهد کرد.
او با اشاره به این که حضور تخصصی ایران در مجامع بینالمللی ضعیف است ادامه داد: در توسعهی اینترنت نقش همهی دولتها موثر است. ما در ادارهی این امر یعنی اینترنت چهار امتیاز بزرگ گرفتیم از جمله این که آیکان رژیم حقوقی ما را در مرافعات حقوقی بپذیرد، سهم ما از IP ورژن 4 را در آدرسدهی زیاد کند و تهران به عنوان اجلاس آسیایی قبول کند که با تمام این امتیازات موافقت شد و حتی مصوبهی برگزاری اجلاس آسیایی در تهران نیز در بهار 85 گرفته شد اما به دلایلی از سوی مدیران کشور رد شد و سایر امتیازات نیز به دلیل عدم پیگیری ما اجرایی نشد.
به گفتهی وی بحث امروز کشور بر سر توسعهی دسترسی است. امروز در کشور با اختلاف سلیقه در کنترل و فیلترینگ اینترنت مواجهیم که بخش اصلی آن نیز به دلیل کج فهمی است البته این امر نباید ما را از منافع کشور در آینده دور کند. ما باید در قطعنامههای جهانی از منافع خود حمایت کنیم زیرا دیدهبان و مرزبان هستیم و نسل آینده قطعا ما را به خاطر سستیهایمان مورد بازخواست قرار خواهد داد.
جهانگرد ادامه داد: دامین در دنیا، تخصیص و توابع اقتصادی آن، حق دولتها و ملتهاست و در تقسیمبندی جهانی باید عادلانه باشد که اگر این منطق رعایت نشود هیچکس نمیتواند از آن استفاده کند.
او اضافه کرد: ما علاوه بر همکاری مهندسی و دیدن ضعفهای خود و همچنین نقد یکدیگر باید مسایل بلندمدت و آینده را نیز ببینیم و از منافع اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی خود دفاع کنیم و سهم محتوای فارسی خود را در فضای دیجیتال افزایش دهیم و دسترسی به آن را نیز عام کنیم.
وی با اشاره به اینکه در راهبری اینترنت منظور از دولتها، حاکمیت سیاسی نیست، ادامه داد: حضور نیروهای تخصصی در مجامع بینالمللی صددرصد با موفقیت همراه است همانگونه که امروز در هر حوزهای به صورت تخصصی و کارشناسی شرکت کردهایم، موفق بودهایم.
عضو هیات مدیرهی انجمن ایرانی مطالعات جامعهی اطلاعاتی تاکید کرد: از یاد نبریم دشمن انگاری محیط پیرامون، ما را از دستیابی به فرصتها باز میدارد. گرچه مدیریت بد منابع ملی، جزو انتقادات مطرح به بخش داخلی است اما حضور در کمیسیونهای بینالمللی نیز قطعا به نفع ما خواهد بود، ضمن اینکه بخش خصوصی نیز باید نقش فعالتری در این زمینه داشته باشد