در دوره قاجار در یکی از مناطق اعیان‌نشین آن دوره، یعنی خیابان قوام‌السلطنه، عمارتی به دستور اتابک، صدر اعظم ناصرالدین‌شاه، ساخته شد. پس از مرگ اتابک، وراث عمارت و باغ را به ارباب‌جمشید، از تجار معروف زرتشتی، فروختند.

به گزارش همشهری آنلاین، مالک جدید عمارت اتابک که مشروطه‌خواه بود، دو سردار بزرگ مشروطه یعنی ستارخان و باقرخان را هنگام ورودشان به تهران در عمارت خود جای داد. چند روز پس از اسکان این دو سردار، مجلس طرحی را تصویب کرد که به موجب آن تمامی مجاهدان و مبارزان غیرنظامی، از جمله ستارخان و افرادش، موظفند سلاح‌های خود را تحویل دولت دهند. اما یاران ستارخان زیر بار این موضوع نرفتند و حاضر نشدند خود را خلع سلاح کنند. به‌تدریج مجاهدین دیگری که با این طرح مخالف بودند به ستارخان و یارانش پیوستند و در عمارت اتابک تجمع کردند. این موضوع موجب هراس دولت مرکزی شد و زمینه شکل‌گیری یکی از غمبارترین رویدادهای تاریخ مشروطه را رقم زد.

قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید

ماجرا از این قرار بود که در اولین روز شعبان ۱۳۲۸ق قوای دولتی، که در مجموع ۳۰۰ نفر می‌شدند، باغ اتابک را محاصره کردند و پس از چندبار فرستادن پیغام، به باغ حمله کرند. در این نبرد نابرابر که ۴ ساعت طول کشید، ۳۰۰ تن از از یاران ستارخان به دست قوای دولتی کشته شدند. سردار راه پشت بام را در پیش گرفت، اما در مسیر پله‌ها در یکی از راهروهای عمارت، تیری به پایش خورد و مجروح شد. نظامی‌ها او را دستگیر و یارانش را خلع سلاح کردند.