به گزارش همشهری آنلاین به نقل از هلث‌دی نیوز آزمایش‌های خون هفت فرد صدساله و بیشتر - میانگین ۱۰۶ ساله- نشان داد که آنها دارای دستگاه ایمنی با کارکرد بسیار قوی هستند که به سادگی با عفونت‌ها و بیماری‌ها تطبیق پیدا می‌کند.
استفانو مونتی، استادیار پزشکی و آمار زیستی در دانشگاه بوستون، یکی از این پژوهشگران می‌گوید: «آنچه ما اساسا یافتیم این است که افراد صدساله و بالاتر سابقه‌ای از قرارگیری از در معرض مواد ایمنی‌زای طبیعی محیطی دارند که آنها را در برابر عوامل آسیب‌رسان بالقوه مقاوم‌تر می‌کند.»
پژوهشگران برای این بررسی آنالیزهای ژنتیکی بر روی طیف گسترده‌ای از سلول‌های ایمنی در چرخش در جریان خون این افراد را انجام دادند.
این پژوهشگران بعد سلول‌های این افراد صد ساله را با دو پایگاه داده‌های عموما در دسترس حاوی آنالیزهای ژنتیکی سلول‌های ایمنی هفت فرد صد ساله دیگر و نیز ۵۲ فرد دیگر در طیف سنی ۲۰ تا ۸۹ سال مقایسه کردند. نتایج کار این پژوهشگران در ۳۱ مارس در ژورنال پزشکی «لنست» منتشر شده است.
تکنیک‌های پیشرفته کامپیوتری به این پژوهشگران اجازه داد تا به دنبال تفاوت‌ها میان سلول‌های ایمنی افراد صدساله و بالاتر و افراد دیگر بگردند.
به گفته این پژوهشگران از طریق آنالیز دستگاه ایمنی می‌توان دریافت که آیا افراد در معرض عفونت‌های متعدد و عوامل متعدد آسیب‌زا قرار گرفته‌اند یا نه و دستگاه ایمنی‌شان توانایی ایجاد پاسخ موثر دارد یا نه. وجود دستگاه ایمنی موثرتر افراد را مقاوم‌تر و تطبیق‌پذیرتر می‌کند و احتمال عمر طولانی‌تر آنها را افزایش می‌دهد.
این پژوهشگران همچنین دریافتند که خصوصیات دستگاه ایمنی افراد صدساله از مسیر معمول مرتبط با پیری طبیعی پیروی نمی‌کند.
این پژوهشگران همچنین خصوصیاتی در سلول‌ها را شناسایی کردند که اختصاصی موارد عمر طولانی است، از جمله افزایش بروز ژنی که ارتباط آن با پاسخ بدن به آسیب دیدن DNA شناخته شده است.
کارشناسان می‌گوید دستگاه ایمنی فقط یکی از عواملی است که در طول عمر زیاد دخالت دارد، اما این نوع تفاوت‌های مشاهده‌شده بوسیله این پژوهشگران در همه سلول‌های افراد صدساله می‌تواند رخ دهد. همان سازوکارهایی که دستگاه ایمنی را کارآمدتر می‌کند، می‌تواند کارکرد سایر سلول‌ها را هم بهتر کند.
هنوز معلوم نیست این تفاوت‌ها ناشی از ژنتیک است یا سبک زندگی یا تصادفی ایجاد شده یا ترکیبی از این عوامل در ایجاد آنها نقش دارند. اما چنین مطالعاتی می‌توانند کمک کنند تا معلوم شود چگونه می‌توان چنین مزیت‌هایی را که در افراد با طول عمر زیاد مشاهده می‌شود، به افراد بیشتری منتقل کرد.
کارشناسان می‌گویند این بررسی علت اختصاصی عمر طولانی را مشخص نمی‌کند و فقط برخی از عوامل را یافته است که ظاهرا با عمر بسیار طولانی مرتبط هستند، برای مثال برا یافزایش طول عمر سالم ممکن است لازم باشد که مداخلاتی به صورت تقویت دستگاه ایمنی شخص انجام داد.
افرادی که به صد سالگی و بالاتر می‌رسند فقط در اواخر زندگی دچار بیماری‌ها می‌شوند و با احتمال زیاد تا همان روزی که می‌میرند کاملا سالم می‌مانند. ۳۰ درصد چنین افرادی هنگامی که می‌میرند هیچ بیماری ندارند. برخی از آنها بدون اینکه بیماری خاصی داشته باشند، فقط یک شب می‌خوابند و دوباره بیدار نمی‌شوند. مشکل این است که هیچ کس این افراد را در سنین پایین‌تر بررسی نمی‌کند، زیرا در آن هنگام معلوم نیست که آیا به ۱۰۰ سالگی یا بالاتر خواهند رسید یا نه.
بررسی‌های سودمند بیشتری در دست انجام است تا بچه‌ها این افراد صد ساله و بالاتر را در طول زندگی دنبال کند. چنین بچه‌هایی با احتمال ۳۰ برابر بیشتر ممکن است به سن ۱۰۰ سالگی و بالاتر برسند. بنابراین بررسی این فرزندان از سنین پایین می‌تواند دانسته‌های بیشتری در این باره به دست دهد، چه ویژگی‌هایی باعث عمر طولانی می‌شود.