همشهری آنلاین – حسن حسن‌زاده: چنارهای جماران هم مثل چنار کهن امامزاده صالح (ع) پیوندی ناگسستنی با زندگی روزمره جمارانی‌ها و مراسم غم و شادی آنها داشته‌اند. «مجید منایی» یکی از اهالی قدیمی جماران می‌گوید: «اهالی جماران نه تنها از گذشته‌های دور برای نشانی دادن به مسافرها از این دو چنار استفاده می‌کردند بلکه برخی از امورات روزمره آنها هم با همین چنارها گره خورده بود.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا ببینید
چنار کنار حسینیه هر وقت محرم و صفر می‌شد و یا در دیگر ایام عزاداری و مذهبی، سقاخانه می‌شد. کنار تنه چنار، سقاخانه کوچکی برپا می‌شد با صدها شمعی که اهالی نذر کرده بودند. غروب که می‌شد شمع‌ها روی تنه و برگ‌های درخت سایه و روشن‌هایی می‌ساخت که هنوز تصویر آن در ذهن اهالی محله زنده است.» منایی ادامه می‌دهد: «چنار کنار مسجد هم در قدمت کم از چنار حسینیه ندارد. آنجا هم از سال‌های دور یک کفاشی کوچک کنار درخت قرار داشت. کفش‌ها و گیوه‌ها روی تنه چنار آویزان بود و بر رهگذارن و مسافرانی که گذرشان به جماران می‌افتاد منظره‌ای متفاوت و عجیب می‌ساخت.»