همشهری آنلاین – حسن حسن‌زاده: مرحم هر سال عطر سیب مثل در فضای تکیه حصاربوعلی می‌پیچد. عزاداران حسینی از چند روز پیش از اجرای مراسم، مقدمات لازم را برای ادای یک نذر قدیمی آمده می‌کنند. این نذر ۷۰ ساله، هر سال شب تاسوعا با مشارکت همه اهالی محله حصاربوعلی ادا می شود.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
نذر سیب از آن نذرهای خاص و منحصربه‌فرد است که تنها در تکیه حصاربوعلی و در هنگام اجرای مراسم نخل‌گردانی این تکیه دیده می‌شود. جمعیت نخل تاریخی تکیه را که نمادی از تابوت امام حسین(ع) است در فضای بزرگ تکیه می‌گردانند و جوانی از سادات محله حصاربوعلی روی نخل می‌نشنید. جوان‌ترها نخل را روی شانه بلند می‌کنند و رسم است که نخل ۴ دور گرد تکیه چرخانده شود.
در کنار تابلوی نقاشی واقعه عاشورا که روی نخل نصب شده، چند نیزه سه‌شاخه دیده می‌شود. روی هر نیزه هم یک سیب سرخ قرار دارد. نخل نیز با صدها سیب سرخ نذری دیگر پر شده است. مراسم نخل‌گردانی که تمام می‌شود سیب‌های نذری را میان جمعیت توزیع می‌کنند.
«محمود خان‌سفید» عضو هیئت امنای تکیه حصاربوعلی درباره نذر سیب می‌گوید: «شمیران پر از باغ سیب بود. از روستای آهار و ایگل تا آبادی حصاربوعلی ردیف درخت‌های سیب به گذرهای شمیران عطر و رنگ می‌داد. ما به آن سیب‌ها سیب شمرونی می‌گفتیم. ۷ دهه پیش بانویی از اهالی آبادی که فرزند بیمار داشت، چند سیب از باغ خود را نذر کرد و در مراسم نخل‌گردانی روی نخل قرار داد. وقتی حاجت‌روا شد، سال بعد دیگران هم برای حاجت گرفتن سیب نذر کردند. حالا ۷ دهه است اهالی محله باور دارند سیب‌های نخل حصاربوعلی تبرک است و بیماران را شفا می‌دهد. پس هر کسی حاجتی در دل دارد سیب نذر می‌کند؛ از یک دانه سیب سرخ تا چند کیلو. سیب‌ها در شب تاسوعا روی نخل قرار می‌گیرند و این نذر خاص نسل به نسل در حصاربوعلی اجرا می‌شود.»