همشهری آنلاین – حسن حسن‌زاده: اگرچه در سال‌های اخیر غذاهای نذری دیگری نیز برای اطعام عزاداران طبخ می‌شود اما قیمه نذری تکیه دربند برای اهالی این محله یک غذای نذری خاطره‌انگیز است که با هویت این آبادی قدیمی شمیران پیوند خورده است.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
«علیرضا زمانی» تهران‌شناس، از علت طبخ این غذای نذری در تکیه دربند می‌گوید: « در گذشته شغل اغلب ساکنان آبادی‌های شمیران کشاورزی و دامداری بود. بنابراین بیشتر غذاهای نذری به ویژه در ایام محرم با گوشت طبخ می‌شد. آن روزها که خبری از دکان‌های قصابی امروز و یخچال و فریزر نبود، دامداران برای اینکه گوشت‌ها فاسد نشود و ماندگاری بیشتری داشته باشد گوشت قربانی را قورمه می‌کردند.
به گفته این تهران‌شناس، قورمه کردن روشی سنتی برای نگهداری گوشت بود. به این ترتیب که گوشت را با کمی روغن و آب می‌پختند و پس از جدا کردن آب گوشت آن را نمک اندود و در خمره‌ها یا پوست گوسفند قرار می‌دادند تا ماندگاری گوشت بیشتر شود. گوشت قورمه شده بیشتر مناسب قیمه بود و به همین دلیل قیمه به نذری غالب این مراسم تبدیل شد.
زمانی ادامه می‌دهد: «دربندی‌ها برای طبخ قیمه نذری گاهی از محل صرفه‌جویی خود در طول سال آذوقه لازم را مهیا می‌کردند. وقتی مراسم عزاداری تمام می‌شد کدخدا یا بزرگ‌تر جمع کنار دیگ نذری قرار می‌گرفت و دوری‌ها یا همان بشقاب‌های غذا را میان عزاداران تقسیم می‌کرد. گاهی جمعیت عزاداران آنقدر زیاد می‌شد که به هر سه نفر یک دوری قیمه نذری می‌رسید.»