همشهری آنلاین - حسن حسن‌زاده: گاهی قهرمانی در مسابقات زمین‌خاکی آنقدر برای این جوان‌ها مهم می‌شد که با قهرمانی در مسابقات رسمی فوتبال برابری می‌کرد.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
حسن روشن از چگونگی برگزاری مسابقات و کاپ‌های زمین‌خاکی‌ها می‌گوید: «زمین‌خاکی‌های تهران برای خود مسابقات دوره‌ای داشت و زمین‌خاکی‌های شمیران در شمال تهران هم لیگ و مسابقات مختص به خود. به عنوان مثال تنها شمیران حدود ۶۰ تیم محلی داشت که گاهی هر سال تا ۳ دوره مسابقه بزرگ با حضور همه تیم‌های محلی در زمین‌خاکی‌های شمال تهران برگزار می‌شد. یعنی هر محله بیش از یک تیم فوتبال داشت که همه آنها در زمین‌خاکی‌ها تمرین می‌کردند. این میان، تیم‌های اختیاریه، تجریش و... هم معمولا ازتیم‌های قدر آن مسابقات بودند.» در تهران هم مسابقات زمین‌خاکی با حضور گسترده تیم‌های محلی برگزار می‌شد.
«غلامحسین نوریان» از معروف‌ترین تیم‌هایی که در مسابقات زمین‌خاکی تهران حضور داشتند می‌گوید: «در مسابقات زمین‌خاکی تهران علاوه بر بازیکنان گمنام محلی چهره‌های سرشناس هم حضور داشتند و همین مسئله سطح مسابقات را با وجود برگزاری آن در زمین‌های بدون امکانات بالا می‌برد. چهره‌هایی چون علی جباری و ناصرابراهیمی در زمین خاکی باغ کلاغی و یا بازیکنانی چون جلال طالبی و عبدالله ساعدی در زمین‌های خاکی منطقه ۱۶ و ده‌ها چهره برجسته دیگر که اهالی محله‌ها را به تماشای این مسابقات ترغیب می‌کردند.»
مسابقات زمین‌خاکی تهران اما قواعد نانوشته‌ای هم داشت. نوریان می‌گوید: «پراکندگی زمین‌های خاکی در تهران زیاد بود. از جنوب تا مرکز و شرق و غرب تهران زمین خاکی وجود داشت و مسابقات هم گاهی به صورت رفت و برگشت و یا به میزبانی یک محله برگزار می‌شد. علاوه بر کری‌خوانی‌های معمول، تیم برنده مسابقه امتیازات ویژه‌ای داشت. مثلا اینکه اگر یک تیم پیروز مسابقه می‌شد، می‌توانست هر وقت بخواهد از زمین خاکی برای تمرین استفاده کند. این مسئله مهم بود. چون در آن زمان آنقدر جوان‌ها شیفته فوتبال بودند که معمولا زمین‌خاکی همیشه پر بود و تیم‌های مختلف برای بازی در زمین باید نوبت می‌گرفتند.»