شهریار هژبرپور: آنهایی که در ده‌های 60 و 70 خورشیدی فوتبال را به طور جدی پیگیری می‌کردند، حتما نام عباس سروری را به یاد دارند.

 فوتبالیستی که در لیگ قدس امید اول زاینده‌رودی‌ها بود و البته در تیم تام اصفهان نیز به همراه عابدزاده و چند بازیکن مطرح دیگر، یکی از قدرت‌های بلامنازع فوتبال ایران به حساب
 می‌آمد. به همین بهانه او را به ضیافت پرسش و پاسخ دعوت کردیم که متن این گفت‌وشنود از نظرتان می‌گذرد؛

  • خودتان را معرفی کنید. فوتبال را از کجا و در چه سالی شروع کرده‌اید؟

 عباس سروری هستم؛ مربی تیم فوتبال سپاهان نوین اصفهان. فوتبال را از زمین‌های خاکی خیابان فیض شروع کردم. در سال 1358 به تیم تام که زیر نظر آقای چرخابی اداره می‌شد پیوستم و فوتبالم را مدیون زحمات ایشان هستم. در تام با آقایان اعلایی و قاضی زاده و تسلیمی، مدیر و سرپرستان تیم روزهای خیلی خوبی داشتیم. سال 1365 به سپاهان رفتم و فوتبال خود را با این تیم ادامه دادم.

  • بهترین بازی خود که به یاد دارید، کدام بازی؟

 بازی با تیم منتخب استان مرکزی در سال 1367. در آن بازی من تا دقیقه 20 توانستم 3 بار گل بزنم.

  •  فوتبال اصفهان در چند سال گذشته پیشرفت قابل ملاحظه‌ای داشته است. به نظر شما این پیشرفت ناشی از چه عواملی است؟

 لازم می‌دانم به این مسئله اشاره کنم که فوتبال اصفهان پیشرفت نکرده بلکه تیم‌های سپاهان و ذوب‌آهن پیشرفت داشته اند. فوتبال اصفهان چند سالی است دچار رکود شده است. در سال‌های دور اصفهان دارای 12 تیم باشگاهی در لیگ دسته اول و در مجموع صاحب 300 بازیکن بود. از این 300 بازیکن اگر 150 نفر از آن هم غیربومی بودند، 150 بازیکن بومی برای اصفهان باقی می‌ماند. اما امروز خودتان قضاوت کنید در فوتبال ما غیر از سپاهان نوین، چند بازیکن اصفهانی در تیم‌های شهرمان وجود دارد.

  •  آیا می‌توان گفت از وقتی پولهای کارخانجات صنعتی به بدنه فوتبال اصفهان تزریق شده، سیر صعودی در ورزش استان صورت گرفته است ؟

 وقتی هدف فقط قهرمانی است، طبیعی است بازیکن‌سازی معنایی ندارد؛ حداقل در تیم‌های لیگ برتری این گونه است. ولی در تیم‌های پایه هر دو باشگاه ذوب‌آهن و فولاد مبارکه سپاهان، استعدادیابی‌های خوبی صورت می‌پذیرد که در اینجا می‌توان به قهرمانی جوانان و فینالیست شدن تیم‌های امید و نوجوانان سپاهان در مسابقات کشوری اشاره کرد.

  • به نظر می‌رسد مدیران باشگاه‌های سپاهان و ذوب‌آهن بسیار نتیجه‌گرا شده‌اند به طوری که بدنه اصلی این 2 تیم را بازیکنان غیراصفهانی تشکیل می‌دهند. این امر به نظر شما درست است؟

 برای پرورش بازیکن، صبر و حوصله خیلی مهم است ولی وقتی هدف صرفا کسب عنوان قهرمانی است، هیچ مدیر یا مربی احساس امنیت شغلی ندارد و مسلما شعار پهلوان زنده را عشق است، مد نظر آنهاست.

  • پس تکلیف استعدادهای فوتبال اصفهان که تعداد آنها کم هم نیست چه می‌شود؟

 متاسفانه این روزها مثل گذشته به استعدادهای بومی توجه چندانی نمی‌شود، در صورتی که در گذشته چنین نبود. به‌عنوان مثال تیم منتخب اصفهان سه بار در سال‌های 62 و 65 و 66 قهرمان ایران شد که این مسئله خود نشان دهنده پتانسیل بالای فوتبال استان است.

  •  اصفهان پتانسیل زیادی در زمینه ورزش فوتبال دارد. به نظر شما فروش امتیاز سپاهان نوین در سال گذشته به فولاد خوزستان باعث کاهش انگیزه در بین استعدادهای اصفهان نشده است؟

این عمل برخلاف میل باطنی آقای ساکت و کشاورزیان اتفاق افتاد. در واقع اینها در مقابل کار انجام شده قرار گرفتند که ترجیح می‌دهم زیاد در این خصوص صحبت نکنم. اما بازیکنان ما باید تفکر حرفه‌ای داشته باشند. خرید و فروش بازیکن و امتیاز، حق مسلم یک باشگاه است تا بتواند به بقای خود ادامه دهد.

  • چرا به همراه آقای چرخابی به تیم فولاد سپاهان نرفتید. مگر آقای چرخابی رسما از شما دعوت به همکاری نکرده بود؟

 آقای چرخابی لطف داشتند اما به من گفته شد بهتر است هدایت تیم سپاهان نوین را
بر عهده بگیرم.

  •  با توجه به سابقه بازیگری و تجربه مربیگری شما به‌خصوص آنکه در سال 79 مدرک مربیگری درجه A را گرفته‌اید، وقت آن نرسیده به عنوان سرمربی مشغول به کار شوید؟

 بهتر است در این مورد حرفی نزنم چون در اختیار مسئولان باشگاه هستم. ولی باید بگویم متأسفانه همیشه رابطه‌ها بر ضابطه‌ها غلبه می‌کنند. 

  • طرفداران فوتبال در اصفهان کم‌طاقت شده‌اند، مخصوصا هواداران سپاهان. التهاب روی سکوها و تعویض چهار مربی در یک فصل هیچ وقت سابقه نداشته است. نظرتان در این خصوص چیست؟

تماشاچیان به نوعی حق داشتند چرا که سپاهان تیم پر مهره‌ای است و پتانسیل قهرمانی را داشته و دارد. به اعتقاد من پس از انتخاب آقای چرخابی، اگر مسئولان باشگاه کمی حوصله به خرج می‌دادند، جایگاه سپاهان خیلی بهتر از عنوان چهارمی می‌بود ولی متاسفانه بعضی‌ها آقای چرخابی را تضعیف کردند.

  • چرا امسال سپاهان نوین توفیق چندانی در لیگ دسته اول نداشت؟

 به جرات می‌گویم اگر تیم سال قبل را داشتیم و بازیکنانی مثل میرفندرسکی، حق‌شناس، کریمیان، صالح شوشتری و زارع را از دست نمی‌دادیم، امسال نیز قهرمان لیگ دسته اول می‌شدیم.

همشهری استانها