همشهری آنلاین – حسن حسنزاده: سوم بهمن ۱۳۵۷ در تاریخ انقلاب روز ویژهای است؛ روزی که کمیته استقبال از امام (ره) با حضور طیفهای مختلف انقلابی در مدرسه رفاه تشکیل شد تا همه چیز برای روز تاریخی بازگشت امام خمینی(ره) به کشور مهیا شود. اما انتخاب مدرسه رفاه برای تشکیل این کمیته توسط نیروهای انقلابی به پشینه این مدرسه و فعالیتهای مبارزاتی آن در سالهای منتهی به پیروزی انقلاب برمیگردد.
قصههای خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
مدرسه رفاه پیش از اینکه برای میزبانی از جلسات کمیته استقبال انتخاب شود، سالها در پوشش مدرسه یکی از پایگاهها و پاتوقهای مبارزاتی علیه رژیم طاغوت بود. «علیرضا زمانی» تهرانپژوه، درباره فعالیتهای مبارزاتی مدرسه رفاه میگوید: «مدرسه رفاه ابتدا با یک کلاس و به در مقطع دبستان شروع به کار کرد اما به تدریج تا مقطع دبیرستان گسترش یافت و دانشآموزان بسیاری از نقاط مختلف شهر پذیرفت. خط مشی و سیاستگذاری موسسه فرهنگی رفاه بر عهده یک هیئت امنای دوازده نفره بود که بسیاری از آنها در زمره چهرههای شاخص انقلابی قرار داشتند؛ افرادی چون محمدجواد باهنر، محمدعلی رجایی، هاشمی رفسنجانی، محمدجواد رفیقدوست و... در همان دوران یکی از فعالیتهای مهمی که در این بنیاد فرهنگی انجام میشد، حمایت از خانواده زندانیان سیاسی بود. حبیبالله شفیق یکی از افراد اثرگذار این بنیاد گفته است این بنیاد در ظاهر موسسهای برای رفع محرومیت از فقرا بود، اما در باطن علاوه بر انجام امور فرهنگی، تحصیلی و تربیتی نسل جوان در پوشش یک موسسه فرهنگی که واحد آموزشی دبستان و دبیرستان هم دارد به خانوادههای زندانیان سیاسی کمک مالی میکرد.»
مدرسه رفاه از سالها پیش از پیروزی انقلاب پایگاه فعالیت و سخنرانی چهرههای انقلابی بود. زمانی ادامه میدهد: «نام این بنیاد موسسه فرهنگی و امداد رفاه بود که درواقع از سالها پیش از پیروزی انقلاب به پایگاه انقلابیون و مرکز ساماندهی مبارزه و ساماندهی نیروهای انقلابی تبدیل شد. به عنوان مثال پس از بازگشت آیتالله بهشتی از آلمان در سال ۱۳۴۹ از ایشان هم برای تدریس و سخنرانی در مدرسه دعوت شد. به دلیل انجام همین فعالیتهای مبارزاتی، ساواک به فعالیتهای مدرسه رفاه مشکوک شد که نتیجه آن تعطیلی مدرسه دخترانه رفاه در سال ۱۳۵۲ بود. میرمحمدصادقی یکی از اعضای هیئت امنای این بنیاد درباره فعالیتهای مبارزاتی که در پوشش مدرسه انجام میشد آورده است که هیئت مدیره مدرسه در واقع پوششی بود برای کارها و سخنان دیگر؛ به عنوان مثال سخنانی درباره اینکه اگر در کشور انقلاب شود چه برنامهریزی و کارهایی باید انجام داد.»
در سالهای فعالیت مدرسه رفاه، بسیاری از اعضای مدرسه از مدیر تا معلم به دلیل شرکت در فعالیتهای مبارزاتی دستگیر شدند. زمانی میگوید: «وقتی ساواک متوجه شد که مدرسه رفاه یک مدرسه معمولی نیست، دستگیریها شروع شد. در نتیجه این دستگیریها اعضای هیئت مدیره حتی در رفت و آمدها به مدرسه هم محتاطتر شدند. میرمحمدصادقی در اینباره گفته است که حتی آخر شب و پس از جلسات وقتی میخواستند از مدرسه خارج شوند با هم از در مدرسه بیرون نمیآمدند. مرحوم بهشتی ابتدا از مدرسه بیرون میرفت، سپس هاشمی رفسنجانی، بعد از آن شهید رجایی و...»
در روزهای منتهی به پیروزی انقلاب وقتی قرار شد محلی برای تشکیل کمیته استقبال از امام انتخاب شود، قرعه به نام مدرسه رفاه افتاد؛ چرا که این مدرسه و اعضای آن از سالها پیش در فعالیتهای انقلابی حضور فعال داشتند و هیچ مکانی بهتر از این پایگاه مبارزاتی برای برگزاری جلسات کمیته استقبال وجود نداشت. زمانی درباره تشکیل کمیته استقبال در مدرسه رفاه میگوید: «در اولین جلسه کمیته استقبال، شهید مطهری به عنوان رئیس کمیته انتخاب شد. اعضای اصلی ستاد مرکزی کمیته استقبال هم چهرههای شاخصی چون شهید فضلالله محلاتی، هاشم صباغیان، شهید محمد مفتح و... بودند.»