همشهری آنلاین – حسن حسنزاده: سینما پیش از پیروزی انقلاب اسلامی در خدمت طاغوت بود. هر سال دهها فیلم با محتوای غیراخلاقی و مملو از سکانسهای مغایر با مذهب، عرف و موازین اخلاقی جامعه روی پرده سینما میرفت که با فرهنگ و باورهای مذهبی جامعه متدین ایران فرسنگها فاصله داشت.
قصههای خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
اما در سالهای منتهی به پیروزی انقلابی اسلامی جمعی از مبارزان انقلابی از سینما که خود یکی از بازوهای تبلیغاتی رژیم طاغوت بود برای ترویج باورهای مذهبی و نهادینه کردن اندیشه انقلابی و ظلمستیزی استفاده کردند. پاتوق فعالیت این گروه از مبارزان ابتدا از هیئت صادقیه آغاز شد. آنها نمایش فیلم را از این هیئت شروع و سپس با تاسیس «شرکت سهامی فیلم در خدمت دین» و ساخت آثار سینمایی مبارزه فرهنگی خود علیه رژیم طاغوت را به مرحله جدیدی وارد کردند.
«علیرضا زمانی» تهرانپژوه، درباره این پاتوق انقلابی متفاوت در ایام پیروزی انقلاب میگوید: «جمعی از مبارزان انقلابی که هنر و سینما را راهی برای مبارزه و روشنگری علیه طاغوت میدانستند، فعالیت خود را با نمایش فیلم در هیئت صادقیه شروع کردند. آنها کمی بعد در سال ۱۳۵۲ در مدرسه رفاه که آن سالها با حضور چهرههای شاخص انقلاب در پوشش مدرسه فعالیتهای مبارزاتی آنجا میداد، شرکت سهامی فیلم در خدمت دین را تاسیس کردند تا با ساخت آثار ویدیویی شیوه دیگری از مبارزه و روشنگری را در پیش بگیرند.»
زمانی درباره فیلمهایی که در این شرکت ساخته و به نمایش در میآمد میگوید: «این شرکت توسط صادق اسلامی تاسیس شد و همانطور که از نام آن پیداست تمرکز موسسان آن روی ساخت فیلمهای مذهبی و مشروع برای مذهبیون بود. مسئولان شرکت هم که هدفشان رفع نیاز جامعه متدین و جلوگیری از انحراف اخلاقی جوانان بود از ساخت و نمایش آثار انتظار سود مالی نداشتند. اسدالله بادامچیان از چهرههای انقلابی آن سالها که از اعضای ستاد استقبال از امام(ره) بود در خاطرات خود به نمایش فیلم در هیئت صادقیه و سپس تاسیس شرکت سهامی فیلم در خدمت دین در مدرسه رفاه اشاره کرده است.»
زمانی به استقبال خانوادهها و جوانان انقلابی از تولیدات این شرکت اشاره میکند و میگوید: «در خاطرات اعضای فعال این شرکت از جمله چهرههایی چون رخصفت، حسین تواناییانفر و… آمده است که چون آن روزها سینما را فساد و فحشا در بر گرفته بود در روز نمایش فیلمهای این شرکت که همگی محتوای مذهبی و مبارزاتی داشتند جمعیت بسیاری از بزرگسالان و تا زنان و کودکان که بسیاری از آنها هم از مبارزان انقلابی بودند برای دیدن فیلمها جمع میشدند.»