سال‌ها بر روی این مجموعه از آثار روزنامه نگاران آمریکایی که با روش‌های بیانی جدید نوشته شده، کار شده است.
آثار آنها در قالب های متفاوت مانند خاطرات ، مقالات شخصی (personal essays)، چهره‌های سرشناس( Profiles ) ، گزارشهای علوم طبیعی، سفر نامه ها و .... عرضه شده است.
این نوشته ها نمونه‌هایی از بهترین نثر های غیر داستانی (nonfiction) امریکا ست که توسط نورمن سایمس (Norman Sims) و مارک کارمر (Mark Karmer) جمع آوری، معرفی و نقد شده است .
عنوان بخش اول کتاب "هنر روزنامه نگاری ادبی" Literary Journalists) The Art of) است.
نورمن سایمس (Norman Sims) در این بخش می‌نویسد: "یک دهه از چاپ اولین گلچین کارهای روزنامه نگاران ادبی The Literary Journalists) ) می گذرد .
از آن زمان به بعد سبک روزنامه نگاری ادبی مورد بحث محافل نویسندگان و خوانندگان قرار گرفته و در بسیاری از دانشگاهها و دبیرستانها تدریس شده است." وی دلیل افزایش محبوبیت آن را وجود شالوده مستحکم در زمینه تکنیک های روایی عنوان می کند.
او می گوید: "این سبک برای نویسنده آزادی بیان همراه با استانداردهای با لای دقت و درستی را به ارمغان می آورد، قوانین خشک و غیر قابل تغییر را در همه زمینه های نوشتاری تغییر می دهد و یا از آن ها تخطی می کند، مرزهای نویسندگی را گسترش می دهد، و به نویسنده اجازه قلم فرسایی می دهد."
سایمس در این فصل چندین نمونه از آثار روزنامه نگاران مطرح این سبک چون دکتر ساموئل جانسون (Dr. Samuel Johnson) ، جیمز آگی (James Agee) ، لی لین رُز (Lillian Ross) ، جان هرسی (John Hersey) ، جوزف میشل (Joseph Mitchell) و ..... را ذکر کرده است.
او همچنین از تعداد کثیری از نویسندگان متاخر نام می‌برد که طی سالهای گذشته به این سبک گرایش یافته‌اند (همچون کالوین تریلین (Calvin Trillin)، جان مکفی (John Mcphee)، جین کرامر (Jane Kramer) - در سال 1960 - و ترسی کیدر (Tracy Kidder) ، مارک سینگر (Mark Singer ) ، مارک کرامر (Mark Kramer) ، والت هرینگتون (Walt Harrington) و ...... – سال های1970 تا 1980 -).
نورمن سایمس در این کتاب به طور مفصل به مقایسه بین سبک روزنامه نگاری سنتی و ادبی می پردازد.
وی معتقد است که روزنامه نگاری سنتی زمانی به دلیل وجود نویسندگانی جاه طلب دست خوش محدودیت های بسیاری شده بود . این نوع روزنامه نگاری از قواعد خشکی تبعیت می‌کرد که به نویسنده اجازه انعکاس واقعیت انکار ناپذیر زندگی روزمره مردم را نمی داد.
در نتیجه، تنها آنچه سر دبیران اجرایی روزنامه بنا به دلایل شخصی و یا ضرورت کاری می خواستند ، انعکاس می یافت. این امر سبب می‌شد که زوایای پنهان زندگی افراد هرگز آشکار نشود.
این در حالی است که روزنامه نگاری ادبی تمامی محدودیت ها را می‌شکند و از گزارشگر و نویسنده می‌خواهد که کارهایشان بر اساس درکی درست از وقایع ، رویدادها و افرادی که راجع به آنها می نویسند باشد.
او لازمه این کار را مشاهده نزدیک و لمس زندگی از زاویه دید مردم و موقعیت آنها می داند. این ها همان مسائلی هستند که مطالعات " مردمنگاری"( ٍEthnography) در خصوص شناخت فرهنگ ها عنوان و بر آن ها تاکید می‌کند.
نورمن سایمس از جوزف نوسرا (Joseph Nocera) یکی از روزنامه نگاران موفق ادبی و کتاب بسیار موفق و مطرح او به نام بخشی از کنش (A piece of the Action ) که در سال 1994به چاپ رسیده است ،چنین نقل می کند:
"حرفه روزنامه نگاری ادبی The Literary Journalists) ) کاوش و تحقیق در مسائل مربوط به شهر و شهروندان است؛ مسائل و موضوعاتی پیچیده و مبهم که با همت ، قوه ابتکار، خلاقیت، و تلاش مستمر او ( روزنامه نگار) به داستانی جذاب و خواندنی و نیز واقعی از آنچه که در پیرامون ما می گذرد، منجر می شود.
نویسنده با پیش بردن این داستان تمامی مسائل را با جزییات موشکافی می کند، خواننده را به تامل و پرسش وا می دارد، و در پایان نتیجه گیری دقیقی از آنچه بدست آورده، ارائه می کند.
با این روش می‌توان اعتماد و اطمینان عمیقی بین روزنامه و خوانندگان برقرار کرد ." از نظر نوسرا ( ( Noceraدرک صحیح مردم و موقعیتی که نویسنده راجع به آن می نویسد ، بسیار سخت و دشوار است.ب
رای رسیدن به این هدف او نباید به عنوان یک گزارشگر بلکه به عنوان یک فرد عادی با مردم درآمیزد و نیز اخلاق و اصول روزنامه نگاری را رعایت کند. او در نهایت می گوید: روزنامه نگار موفق کسی است که از عهده این کارها برآید.
این کتاب دارای هفده فصل است که شانزده فصل باقی هر یک به بحث ها و آثار یک روزنامه نگار می پردازد. این فصل ها عبارتند از:
• مارک کارمر (Mark Kramer)
موارد اصول شکنی برای روزنامه نگاران ادبی (Breakable Rules for Literary Journalists)
• جوزف میشل (Joseph Mitchell)
مردان رودخانه (The Rivermen)
• کالوین تریلین (Calvin Trillin)
اولین خانوده آستوریا (First Family of Astoria )
• سوزان اورلین ( Orlean Susan)
مرد امریکایی در ده سالگی (The American Man at Age Ten)
• ریچارد پرستون (Richard Preston)
کوه های پی آی (The Mountains of Pi)
• والت هرینگتون (Walt Harrington)
تصویر سیاه و سفید یک خانواده (A Family Portrait in Black & White )
• برنت استاپلس (Brent Staples)
آقای سیاره بلو (Mr. Bellow 's Planet)
• دیوید کوامن (David Quammen)
توت فرنگی های زیر یخ (Strawberries Under Ice )
• آدرین نیکول لیبلانس (Adrian Nicole Leblanc)
ترینا و ترینا (Trina and Trina)
• جوزف نوسرا (Joseph Nocera)
سالهای گا –گا (The Ga-Ga Years)
• مارک سینگر (Mark Singer)
تمایلات(اشتیاق ها) (Predilections)
• تد کانور(Ted Conover)
جاده های ناهموار : گذر از آن (The Road Is Very Unfair : Trucking Across)
آفریقا در زمان ایدز(Africa in the Age of AIDS)
• مارک کرامر(Mark Kramer)
دسترسی (Access)
• ترسی کیدر (Tracy Kidder)
حافظه (Memory)
• جین کرامر (Jane Kramer)
فرناندو پیلتیر (Fernande Pelletier)
• جان مکفی (John Mcphee)
اتچافالایا Atchafalya))
سایر اطلاعات کتاب:
نام کتاب: روزنامه نگاری ادبی«Literary Journalism »
نام نویسندگان: نورمن سایمس (Norman Sims) ، مارک کارمر (Mark Karmer)
ناشر : چاپ ایالات متحده امریکا
تاریخ انتشار : 1995
تعداد صحفات:450