همشهری آنلاین- حمیدرضا رسولی: مسجد پیر دولاب در دهه ۳۰ پایگاه اصلی مبارزات نواب صفوی و همرزمانش در گروه فداییان اسلام بود و بسیاری از قول و قرارهای انقلابیون در همین مسجد گذاشته میشد.
قصههای خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
قدیمیهای دولاب روایت میکنند که مقدمات ترور برخی از سیاستمداران فاسد رژیم پهلوی مثل عبدالحسین هژیر، نخست وزیر و حاجعلی رزم آرا، فرمانده نیروی زمینی ارتش شاه در مسجد پیر دولاب گذاشته شد. خلیل طهماسبی که طرح ترور رزم آرا در صن مسجد شاه سابق و امام خمینی کنونی را اجرا کرد مدام به مسجد پیر دولاب رفتوآمد داشت و یکی از نزدیکترین یاران نواب صفوی به شمار میرفت. نام نواب صفوی چنان با مسجد پیر دولاب گره خورده بود که بعد از شهادت او، اهالی دولاب در یک اقدام خودجوش نام مسجد پیر را به شهید نواب صفوی تغییر دادند و بعد از پیروزی انقلاب، نام این مسجد بهطور رسمی تغییر کرد.
تکیه چال که دولابیها معتقدند قدیمیترین تکیه تهران به شمار میرود یکی دیگر از کانونهای انقلابی در سالهای قبل از پیروزی انقلاب بوده است. جواد متبحری، متولی تکیه چال این مکان را میعادگاه مبارزانی میداند که از دهه ۴۰ طرح سرنگونی رژیم شاه را مرور میکردند: «پخش نوارهای سخنرانی امام در سالهای قبل از پیروزی انقلاب، یکی از دشوارترین کارها بود و قواعد خاص خودش را داشت. برای این کار چند نقطه امن در تهران وجود داشت که یکی از آنها تکیه چال دولاب بود. در آن سالها سخرانیهای امام روی نوارهای کاست و در تکیه چال ضبط میشد و توسط انقلابیون به دست مردم میرسید.»
شیخ احمد کافی، سخنران مشهور و یکی از مبارزان انقلابی، حدود ۷ سال در تکیه چال منبر میرفت و خیلیها معتقدند او با همین سخنرانیها در مقام یک روحانی مبارز محبوبیت قابل اعتنایی بین مردم کسب کرد. متبحری میگوید: «آقای کافی از سال ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۶ در همین تکیه منبر میرفت و در این مدت نسبتاً طولانی مریدان زیادی پیدا کرد. گاهی اوقات مردم آنقدر پا منبری داشت که تکیه چال جوابگوی خیل جمعیت نبود و مردم روی فرشهایی که بیرون تکیه پهن میشد مینشستند.»
تکیه چال در زمره مکانهای مذهبی قرار دارد از دهه ۴۰ پاتوق انقلابیون بود. قدیمیها میگویند دسته عزاداری تکیه چال به اتفاق دسته طیب حاج رضایی در محرم سال ۱۳۴۲ با حمل تصویر امام در خیابانهای تهران عزاداری کردند و به همین خاطر در محاصره ژاندارمهای رژیم شاه قرار گرفتند.