همشهری آنلاین - ثریا روزبهانی: تقویت مساجد و مدارس دینی با هدف تربیت و جذب افراد مبارز از جمله اهداف و اقدامات فرهنگی، بازاریان در زمان انقلاب بود. اسدالله بادامچیان در این باره می گوید: «از زندان بیرون آمدیم چند تا کار را دنبال کردیم. در زمینه کارهای فرهنگی، مسجد شیخ‌علی که راه افتاد به تدریج درس عربی را شروع کردیم و از آنجا آرام آرام افراد جدید را شکل دادیم.
این اقدام هم به عنوان سنگر مبارزه، آشنایی و هم اینکه در روحیه دوستان اثر بگذارد و هم تعلیم درس عربی و هم درس‌های دیگر صورت گرفت. ما مسجد سراج و مدرسه شیخ عبدالحسین را راه می‌اندازیم. از جمله اعلامیه دادیم که شب در مدرسه شیخ عبدالحسین کلاس عربی است و دویست و پنجاه و سه نفر ثبت نام کردند. آنجا پایگاه بسیار ارزشمندی برای درس عربی بحث و گفت و گو، جلسات دیدارهای سیاسی برای ارتباطات مخفی شد و در کنارش یواش یواش گفتیم برویم کتابخانه راه بیندازیم، بازار یک کتابخانه می‌خواهد.»
احمد قدیریان نیز که در مسجد شیخ علی فعال بود درباره فعالیت های فرهنگی این مسجد پس از اعدام چهار تن از اعضای شاخه نظامی مؤتلفه، می‌گوید: «تصمیم گرفته شد که مبارزات به صورت زیرزمینی و مخفیانه صورت بپذیرد و محل گردهمایی مبارزین مؤتلفه اسلامی مسجد آقا شیخ [علی] در بازار آهنگران مشخص شد. برنامه ظاهری ما تدریس های شبانه بود و همچنین در شب های جمعه دعای کمیل برگزار می کردیم و در تابستان‌ها نیز اردوهایی داشتیم و بیشتر هدف از این کارها جذب افراد مبارز بود تا بتوانیم نیروهای خوبی را برای مبارزه با حکومت پهلوی جمع آوری و تربیت کنیم.»
همچنین پس از تبعید امام خمینی ارتباط بین نیروهای مذهبی و از جمله بازاریان، خصوصاً به واسطه جلسات و محافل مذهبی و دینی پابرجا بود. این جلسات مذهبی معمولاً به صورت هفتگی و دوره ای در منزل هر یک از افراد حاضر در جلسه برگزار می شد و گروهی از روحانیون انقلابی نیز در آنها سخنرانی میکردند از جمله این جلسات میتوان به هیئت محبان الحسین، انصارالحسین، مکتب قرآن و دیگر جلسات مذهبی اشاره کرد. معمولا در این جلسات که اقشار مختلف مردم و از جمله افرادی از بازاریان شرکت می کردند، محلی برای دیدار و استمرار ارتباطات نیروهای مذهبی با یکدیگر بود. به همین دلی در این مقطع جلسات هئیت های مهم و تاثیرگذاری مانند مکتب قرآن، انصارالحسین، محبان الحسین و ... توسط ساواک به شدت کنترل می شد.
نظر شما