همشهری آنلاین- حمیدرضا رسولی:کشتزارهای اوین بعدها به باغ‌های سرسبز تبدیل شدند، اما برخی از آنها با گذشت زمان از گزند تخریب‌ها و ساخت‌وسازهای بی‌رویه در امان نماندند و هم اکنون فقط نامی از آنها باقی مانده است. حکایت نامگذاری این کشتزارها خواندنی است. سید مهدی اعرابی، استاد دانشگاه و شمیران‌پژوه، می‌گوید: «کشتزار میان بازو بین دو دره کوچک واقع شده بود و به همین خاطر با این نام شناخته می‌شد یا کشتزار گل میانه که بین دو گلزار بزرگ قرار داشت و بهترین سیب‌زمینی‌های تهران در همین کشتزار برداشت می‌شد.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
کشتزار گل میانه در مسیر عبور آب قرار داشت و گلایل‌های معروفی داشت و ساختمان «مرکز همایش‌های بین‌المللی اجلاس سران» در همین مکان ساخته شده است. بخشی از گل تهران هم در کشتزارهای گل میانه برداشت می‌شد، اما با گذشت زمان بالغ بر ۸۰ رستوران در همین نقطه از اوین ساخته شد و به همین خاطر با بحران کم‌آبی مواجه شده است. کشتزار سرخک هم در محل فعلی ساختمان وزارت ورزش و جوانان بود و چون خاک سرخ رنگی داشت به کشتزار سرخک معروف شده بود. کشتزار یا بونه صحرایی سرلوح در اراضی سئول بود. لوح به معنی مکان صاف و مسطح است و این کشتزار سرلوح که محل کاشت نخود و گندم بود چنین ویژگی منحصربه‌فردی داشت.» از دیگر کشتزارهای معروف می‌توان به باغ چاله، قلقله، نوگیریه، دره سبزک یا دره سوزک و دره حلیمه‌خاتون اشاره کرد که امروز هیچ اثری از آنها باقی نمانده است.
آبادی اوین در گذشته‌های نه چندان دور مملو از کشتزارهای هنداونه بود و هنداونه شب یلدای اهالی شمیران را تأمین می‌کرد. اعرابی در این‌باره می‌گوید: «چند دهه پیش در محل کنونی نمایشگاه بین‌المللی و اراضی اطراف آن کشتزاری وسیع بود که انواع صیفی‌جات از جمله هندوانه در آن کشت می‌شد. آن کشتزار، هنداونه اوین وآبادی‌های اطراف را تأمین می‌کرد و شمیرانی‌ها هم برای خرید هندوانه به همین کشتزار می‌آمدند، اما امروز دیگر خبری از کشتزارهای هندوانه و جالیزهای وسیع صیفی‌جات نیست و برج‌ها و ساختمان‌های بلندمرتبه جای آن را گرفته‌اند.»