همشهری آنلاین – حسن حسن‌زاده: ماه رمضان برای اهالی تهران قدیم با رسم دیرین آجیل‌مراد پیوند خورده بود. تهرانی‌ها روز بیست و هفتم ماه مبارک رمضان «آجیل مراد» می‌خوردند که تهیه آن آداب و رسوم خاص خود را داشت.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
آجیل مراد اگرچه مواد آشنایی چون خرما، پسته، فندق، نخودچی، بادام و شکرپنیر داشت اما یک آجیل معمولی نبود. رسم بود وقتی بیست و هفتمین روز ماه مبارک رمضان از راه می‌رسید، مردم روزه‌دار، آجیل‌ها را از افرادی که نام‌شان محمد، علی، فاطمه است می‌گرفتند و به عنوان شب‌چره پیش از سحر می‌خوردند. این رسم اما جزئیات دیگری هم داشت.
علیرضا زمانی، تهران‌شناس، درباره رسم آجیل مراد و تهیه پارچه در روز بیست و هفتم ماه رمضان می‌گوید: «علاوه بر تهیه آجیل مراد، در این روز افرادی که حاجتی در دل داشتند از مغازه پارچه‌فروشی پارچه تهیه می‌کردند. رسم بر این بود که افراد حاجتمند تکه‌های پارچه را برای دوخت پیراهن مراد از ۴۰ نفر که نام‌شان محمد، علی و فاطمه است درخواست کنند.»
او می‌افزاید: «همچنین رسم بود که برای تهیه پارچه به یک مغازه پارچه‌فروشی که رو به قبله بود بروند. ترجیح این بود که نام پارچه‌فروش محمد و علی باشد. حاجتمندان پارچه‌ها را می‌دوختند و بین دو نماز ظهر و عصر روز بیست و هفتم در مساجد معروف تهران قدیم، از جمله مسجد سپهسالار و مسجد جامع بازار، به تن صاحبان حاجت می‌کردند.»