ساچی در طول زمانی که بازی می‌کرد، یک فوتبالیست متوسط بود و نتوانست با باشگاه‌هایی که در آنها بازی می‌کرد به موفقیت بزرگی دست پیدا کند.
اولین حضور او در میادین فوتبال به عنوان مربی در سال 1982 در تیم ریمینی کالچو از سری C باشگاه‌های ایتالیا بود. او تیم را به سری B رساند و وقتی توانست در فصل 1987/1986 در جام حذفی، تیم پرقدرت و پرآوازه میلان را شکست دهد، توجهات را به سوی خود جلب کرد. بعد از آن، سیلویو برلوسکونی، رئیس باشگاه میلان، وی را به استخدام این تیم درآورد. بدین ترتیب تاریخ موفقیت‌آمیز منحصر به فردی آغاز شد.
ساچی تیمی با سبک بازی هجومی تشکلیل داد که در فوتبال سری A ایتالیا کمتر دیده شده بود. با فرانکو باره‌سی، کاپیتان و سازمان‌دهنده خط دفاع، پائولو مالدینی، مدافع کناری جوانی که رو به جلو بازی می‌کرد، مثلث هلندی فرانک ریکارد، رود گولیت و مارکو فان باستن توانست در همان سال 1988 قهرمانی باشگاه‌های دسته اول ایتالیا را برای هواداران میلان به ارمغان آورد. یک سال بعد قهرمان جام باشگاه‌های اروپا شده و سال بعد نیز موفق به دفاع از این عنوان شدند.
علاوه بر این‌ها، میلان با ساچی توانست در سال‌های 1989 و 1990 به قهرمانی در جام باشگاه‌های جهان و نیز قهرمانی سوپرجام اروپا برسد. در این زمان از ساچی به عنوان مدرن‌ترین مربی ایتالیا تجلیل شد.
این موفقیت‌ها سبب شد تا ساچی در سال 1991 به عنوان سرمربی تیم ملی ایتالیا معرفی شود، تیمی که در بحران قرار داشت و و نتوانسته بود به جام ملت‌های 1992 اروپا که در سوئد برگزار می‌شد، راه پیدا کند. ساچی با ستاره‌های میلان تیمی تهاجمی ساخت که البته به دلیل نبودن ستاره‌های هلندی در آن، تیمی که کاملا دلخواه او بود، شکل نگرفت. با این وجود ایتالیا با رهبری وی موفق شد به مسابقات جام جهانی سال 1994 در آمریکا صعود کند. اما این جام با یک نتیجه یاس‌آور آغاز شد.
ایتالیا در مقابل ایرلند با یک گل شکست خورد. این جام برای تیم ملی ایتالیا بسیار سخت و آزاردهنده بود، اما به لطف گل‌های روبرتو باجو و نیز شانس زیاد، توانستند تا فینال پیش بروند. در دیدار فینال که در مقابل برزیل انجام می‌شد، ایتالیا با همان شیوه قدیمی دفاعی به میدان آمد و بازی در وقت قانونی بدون گل مساوی به پایان رسید تا ضربات پنالتی تکلیف قهرمان را مسخص کند. در این جا بود که فرانکو باره‌سی و روبرتو باجو، ستاره‌ها و قهرمانان تیم، پنالتی خود را به هدر دادند تا تیم ملی برزیل برای چهارمین مرتبه جام قهرمانی جهان را به چنگ آورد.
دو سال بعد، در جام ملت‌های اروپای سال 1996، تیم ملی ایتالیا نه تنها با انجام بازی‌های نه‌چندان زیبا و جذاب، هوادارانش را مایوس کرد، بلکه این تیم در مرحله مقدماتی نیز از دور رقابت‌ها حذف شد.
بعد از این ناکامی، چزاره مالدینی جانشین آریگو ساچی شد و وی به مربیگری در سطح باشگاهی بازگشت. اما در تیم‌های آتلتیکو مادرید و آ. ث. پارما نتوانست موفقیت‌هایی را که قبلا با آ. ث. میلان به دست آورده بود، تکرار کند.
ساچی از 21 دسامبر سال 2004 مدیر ورزشی باشگاه رئال مادرید شد. وی در 6 دسامبر سال 2005 اعلام کرد که در پایان سال از دنیای فوتبال کناره‌گیری می‌کند.
افتخارات به عنوان مربی
با تیم ملی ایتالیا
نایب قهرمان جهان در جام جهانی 1994
با باشگاه آ. ث. میلان
نایب قهرمان سری A: 1990، 1991
قهرمان سری A : 1988
قهرمان سوپرجام ایتالیا : 1988
قهرمان جام باشگاه‌های اروپا : 1989، 1990
قهرمان سوپرجام اروپا : 1989، 1990
قهرمان باشگاه‌های جهان : 1989، 1990
افتخارات شخصی به عنوان مربی
برترین مربی سال فوتبال جهان : 1989