وی از سال ۱۹۸۴ در باشگاه بارسلونا بوده و پیش از آن در خیمناستیک دمان رسا بازی می‌کرده است.
از فصل ۹۱-۱۹۹۰ عضو کادر حرفه‌ای بارسلونا شد و در ۱۶ دسامبر سال ۱۹۹۰ در ۱۹ سالگی اولین بازی خود برای این تیم را انجام داد. یک سال و نیم بعد توانست به اولین موفقیت بین‌المللی‌اش با بارسا دست یابد.
در ۲۰ مه ۱۹۹۲ با گلی که رونالد کومان هلندی در وقت اضافه به ثمر رساند، توانست با بارسلونا در فینال لیگ قهرمانان اروپا بر سمپدوریا جنوا از ایتالیا غلبه کرده و جام قهرمانی را در ورزشگاه ویمبلی لندن بالای سر ببرد. قبل از آن هم در سال ۱۹۹۱ قهرمان اسپانیا شده بود. آنها دو هفته پس از قهرمانی در جام باشگاه‌های اروپا، دوباره قهرمان لیگ اسپانیا، لالیگا شدند. وی در سال‌های ۱۹۹۳، ۱۹۹۴، ۱۹۹۸ و ۱۹۹۹ بازهم عناوین قهرمانی را به کلکسیون افتخاراتش اضافه کرد.
در سپنامبر سال ۲۰۰۱، پس از ۱۷ سال بازی در پست هافبک در بارسلونا به برشا کالچو ایتالیا پیوست و سال ۲۰۰۲ به آ. اس. رم منتقل شد. از ژانویه ۲۰۰۳ تا تابستان آن سال دوباره برای برشا به میدان رفت. دوران او در ایتالیا با بدشانسی همراه بود. وی به اتهام دوپینگ، مدت زیادی را در محرومیت به سر برد و نتوانست در سری A درخششی داشته باشد. پس از بازی مقابل پیاچنزا در ۲۱ اکتبر سال ۲۰۰۱ و دیدار با لاتزیو رم در ۴ نوامبر همان سال، آثار ماده ناندرولون در بدن وی پیدا شد. به دنبال آن وی به اتهام دوپینگ با چهار ماه محرومیت از فوتبال مواجه شد.
وی در سال ۲۰۰۵ به عنوان اولین فوتبالیست به خاطر دوپینگ به هفت ماه زندان و پرداخت ۹۰۰۰ یورو جریمه نقدی محکوم شد. اما از آنجایی که وی فرجام‌خواهی کرد و نیزهیچ سابقه کیفری نداشت، تا زمان تشکیل دادگاه تجدید نظر آزاد ماند. او سپس از تمام موارد اتهام دوپینگ تبرئه شد.
برای فصل ۰۴/۲۰۰۳ به ایتالیا پشت کرد و دو سال در الاهلی قطر بازی کرد. تابستان سال ۲۰۰۵ برای بار اول فعالیت فوتبالی‌اش را پایان داد.
سال ۲۰۰۶ دوباره به صحنه فوتبال بازگشت و این بار برای تیم دورادوس ده سینالوآ، تیم دسته سومی آن زمان مکزیک به میدان رفت. در پایان فصل، این تیم به لیگ پریمرا دیویژن A صعود کرد. وی بعد از شش ماه بازی در آمریکای لاتین، بالاخره از فوتبال خداحافظی کرد.
تیم ملی
گواردیولا با تیم ملی اسپانیا در سال ۱۹۹۲ مدال طلای المپیک را به دست آورد. پس از آن در بازی تیم ملی الف اسپانیا در ۱۴ اکتبر ۱۹۹۲ در برابر ایرلند شمالی در مسابقات مقدماتی جام جهانی که به تساوی بدون گل انجامید، حضور یافت. وی در جام جهانی ۱۹۹۴ و جام ملت‌های ۲۰۰۰ اروپا شرکت داشت، اما در جام‌های جهانی ۱۹۹۸ و ۲۰۰۲ به دلیل مصدومیت از ناحیه زانو نتوانست حاضر شود. آخرین بازی ملی او در ۱۴ نوامبر سال ۲۰۰۱ در مقابل مکزیک بود که اسپانیا با یک گل به پیروزی رسید. او در ۴۷ بازی ملی، ۵ گل به ثمر رساند.
سرمربی
در ماه مه سال ۲۰۰۸، خوان لاپورتا، رئیس باشگاه بارسلونا اعلام کرد که گواردیولا برای فصل ۰۹-۲۰۰۸ به عنوان سرمربی جانشین فرانک ریکارد هلندی خواهد شد.
گواردیولا پیش از آن از سال ۲۰۰۷مربی تیم B کاتالان‌ها بود و در آغاز ماه ژوئن سال ۲۰۰۸ به عنوان جانشین ریکارد که اخراج شده بود، معرفی گردید. او که قراردادی دو ساله با بارسا به امضاء رسانیده، با ۳۷ سال سن، سومین مربی جوان تاریخ باشگاه بارسلونا است. او پس از ترک بارسلونا، ۲۴ ژوئن کار خود را با بایرن مونیخ آغاز کرد و سپس در سال ۲۰۱۶ سرمربی منچستر سیتی شد.
افتخارات به عنوان بازیکن
قهرمان لیگ اسپانیا: ۱۹۹۱، ۱۹۹۲، ۱۹۹۳، ۱۹۹۴، ۱۹۹۸، ۱۹۹۹
قهرمانی در لیگ قهرنان اروپا: ۱۹۹۲
قهرمانی در سوپر جام اروپا: ۱۹۹۲، ۱۹۹۷
قهرمانی در سوپر جام اسپانیا: ۱۹۹۶
قهرمانی در جام در جام اروپا: ۱۹۹۷
قهرمانی در جام حذفی اسپانیا: ۱۹۹۷، ۱۹۹۸
قهرمانی در المپیک: ۱۹۹۲
