همشهری آنلاین - بهاره خسروی : تقریبا از دهه بیست بود که بنیسی‌ها از این روستای خوش آب و هوا راه پایتخت را پیش گرفتند. نخستین گروه از بنیسی‌ها در تهران مشاغل مختلفی مانند شیرینی‌پزی، لبنیاتی، حلواپزی، راحت‌الحلقوم‌پزی، بقالی و... را تجربه کردند و عده‌ای هم که تحصیل‌کرده بودند در مناصبی متناسب با رشته تحصیلی‌شان شروع به کار کردند.
خواندنی‌های بیشتر را اینجا دنبال کنید
مهرشاد کاظمی، تهران‌پژوه، در این‌باره می‌گوید: «اما صنعت کپی و چاپ دروازه بزرگ‌تری را به روی بنیسی‌ها گشود تا بیشترین گرایش بنیسی‌ها در انتخاب شغل، مربوط به صنعت فتوکپی و چاپ باشد. آقای اسودیان با راه‌اندازی چاپخانه‌ای در چهارراه کالج تقریباً جزء نخستین‌هایی بود که چراغ ورود بنیسی‌ها به صنعت تحریر و فتوکپی در تهران را روشن کرد تا پایتخت‌نشینان با ابزارهای تازه تکنولوژی آشنا شوند. بعد از او مهندس شیدایی، سرهنگ نصیری، حاج ناصر فقیهی و حاج تقی خزانی در توسعه صنعت چاپ و فتوکپی در تهران بازار این صنعت را به دست داشتند. همچنین نخستین دفتر خدمات فنی تهران در خیابان فردوسی به نام دفتر فنی مورتیه را که نامی فرانسوی است مرحوم شیدایی که بنیسی بود، راه‌اندازی کرد.»
بنیسی‌ها علاوه بر صنعت فتوکپی، در شیرینی‌پزی، به‌ویژه پخت کیک و کلوچه، هم عنوان نخست تهران را به نام خودشان ثبت کردند. به گفته اردشیر آل عوض، تهران‌پژوه، نخستین کسی که در تهران کیک و کلوچه پخت مرحوم مصیب درخشانی بود که با تولید کیک و کلوچه جوانان بنیسی را به این حرفه علاقه‌مند کرد و به این‌ترتیب، انحصار پخت کیک و کلوچه در تهران به بنیسی‌ها رسید؛ از او به‌عنوان پدر کیک و کلوچه‌پزی تهران یاد می‌کنند.
این تهران‌پژوه درباره نحوه فعالیت حاج مصیب و همسرش در میدان توپخانه و پخت کلوچه‌های خوشمزه‌اش می‌گوید: «مصیب درخشانی با کارگری در یکی از مغازه‌های شیرینی‌پزی شهر تفلیس گرجستان کارش را شروع کرد. خیلی زود با کسب مهارت در همان شهر صاحب مغازه شد. بعد از وقوع انقلاب روسیه یکسری محدودیت‌هایی برای بخش خصوصی ایجاد شد و مصیب درخشانی با علم به این واقعیت که شرایط ادامه کار در تفلیس برایش مهیا نیست به ایران برگشت. سال ۱۳۲۴ شمسی به تهران مهاجرت کرد و مغازه کوچکی حوالی میدان توپخانه راه‌اندازی و شروع به تهیه نوعی شیرینی سنتی گرجستان کرد و خیلی زود با تجربه‌ای که در گرجستان کسب کرده بود، توانست متناسب با ذائقه تهرانی‌ها، کیک و کلوچه تولید کند که حسابی پر مشتری و پرطرفدار بود. همین موضوع باعث شد چند کارخانه کیک و کلوچه‌پزی در تهران تأسیس کند و نامش به‌عنوان پدر کیک و کلوچه‌پزی در تاریخ پایتخت ثبت شود.»