همشهری آنلاین _ سمیرا باباجانپور : آقا مهدی شهید که شد زیر لباس بسیجی‌اش گرم‌کن ورزشی تن کرده و ساق قرمزرنگ پوشیده بود. این برای هم‌رزم‌هایش عجیب نبود. او کاپیتان تیم ملی فوتبال جوانان کشور و بازیکن پرسپولیس بود؛ جوانی که همه آرزوهایش را جا گذاشت تا آرزوهای جوانان وطن پرپر نشود.
خواندنی‌های بیشتر را اینجا دنبال کنید
شهید مهدی رضایی مجد بچه پاچنار محله سنگلج بود. کودکی‌اش در همان کوچه و گذرهای قدیمی با مردمانی با اصالت پیوند خورد. آن‌قدر که از همان روزگار درس مردانگی و مروت را از ریش‌سفیدان محل آموخت. عاشق فوتبال بود و قهرمان مسابقات گل کوچیک محله‌های تهران. علی‌اصغر فراهانی از معتمدان محله راه‌آهن نقل می‌کند: «مسابقات فوتبال محله‌های تهران یکی از مهم‌ترین و جذاب‌ترین مسابقاتی بود که بین محله‌های مختلف برگزار می‌شد. از میان همه بازیکن‌های آن روزهای تهران مهدی رضایی مجد و رفیقش محسن به گل حسابی سر زبان‌ها بودند.»
حمیدرضا نارنجی‌نژاد، عضو هیئت مدیره محله سنگلج، نام شهید مهدی رضایی مجد را از جمله شهدای بنام این محله معرفی می‌کند و می‌گوید: «نقل شهدای سنگلج که می‌شود محال است نام شهید رضایی مجد به میان نیآید. او زاده این محله بود و نامش در خاطرات اهالی ماندگار است. کوچک که بود در جریان مبارزه‌های انقلابی به همراه دیگر جوانان محله اعلامیه‌های امام خمینی (ره) را پخش می‌کردند، اهالی لقب «امیری کوچک» را به او داده بودند. دوران جوانی را در خیابان شهید فروزش گذراند، ولی هیچ‌گاه رفقای محله سنگلج را از یاد نبرد.»
نارنجی‌نژاد در ادامه می‌گوید: «او فوتبال را از نوجوانی در تیم آذر که یک تیم محلی تهران بود شروع کرد. به‌واسطه چهره و توانمندی که در بازی داشت به او لقب مارادونای فوتبال ایران داده بودند. زمانی که به تیم پرسپولیس پیوست هم‌زمان برای اعزام به جبهه هم داوطلب شد. در جبهه مسابقات ورزشی برگزار می‌کرد. عادت جالبی هم داشت که زیر لباس بسیجی‌اش گرم‌کن ورزشی بپوشد. او روحیه پرشور و خاصی داشت. ورزش را به‌خوبی با جنگ و مذهب پیوند زده بود. ورزشی‌ها را به جبهه می‌برد. مذهبی‌ها را ورزشکار می‌کرد، برای مسجد محله تیم فوتبال تدارک دید و برای تیم های فوتبال هیئت عزاداری راه‌اندازی کرد.»
شهید معروف محله سنگلج، بهمن ۱۳۶۵ یک ماه قبل از شهادتش آخرین فوتبالش را بازی می‌کند. او خطاب به برادرش می‌گوید: «بگذار آخرین فوتبالم را در تهران بازی کنم؛ چون دیگر برنمی‌گردم...» او ۱۰ اسفند ۱۳۶۵ در عملیات کربلای ۵ در شلمچه شهید شد.