شعری از تیری بباوی، شاعر مصری با ترجمه مناف یحیی‌پور:

آی فرزند قرن بیست­ ویک
از من نیکی را بگیر
که نیکی، در نسل مادرت
آیین ابلهان بود
ولی در نسل تو
می­‌تواند مسیرش را بازیابد
و نیکی باز هم،
نعمتی خواهد بود برای تو و دیگران

خوبی را از من بگیر
و در قلب کوچکت بکار
قلبت که بزرگ می­‌شود
 خوبی هم در درونش رشد می­‌کند
و تو و خوبی،
با هم برادر خواهید شد

از من امید را بگیر
تا هنگام نیاز،
به آن پناه ببری

دلت را سرشار ایمان کن
که خوشبخت نخواهد شد،
کسی که تصور می­‌کند علم، ساخته انسان است

حق آفریدگارت را بده
و حق کسی را از او نگیر
یاد بگیر
که حق تو در آسمان نوشته شده
و فقط همین برعهده توست
که در حرکت به سوی آسمان تلاش کنی
آسمان کسی را که به سویش می‌رود،
دوست دارد...

ضمیمه «دوچرخه»