دکتر ناصر کلانتری افزود: در اغلب غذاهای ایرانی از غلاتی چون نان، برنج، جو و رشته استفاده میشود. علاوه بر آن، این غذاها حاوی گروههای غذایی دیگری مانند گوشت، حبوبات و میوه هستند. معمولا ماست از گروه شیر و لبنیات در سفرههای ایرانی وجود دارد بنابراین غذاهای سنتی از تنوع برخوردار هستند. از سوی دیگر، مقدار مناسبی ازهر یک از گروه غذایی در آنها وجود دارد.
این دانشیار تغذیه جامعه با بیان اینکه شیوه زندگی انسانها، متاثر از نحوه معیشت آنهاست، تاکید کرد: نحوه کار و فعالیت جامعهای که غذای سنتی میخورند با شیوه فعالیت مصرف کنندگان غذاهای فوری، تفاوت دارد. در گذشته زنان معمولا خانهدار بودند و مردان یک شیفت کاری داشتند و بقیه اوقات خود را در خانه میگذراندند، تعامل با همسایگان نیز بیشتر بود. افراد فرصت کافی برای استراحت، غذا خوردن و تفریح داشتند اما در حال حاضر شرایط تفاوت پیدا کرده است.[مردم همچنان نانهای سنتی را میپسندند]
کلانتری در گفتگو با ایسنا افزود: در خانوادههای امروزی زن و مرد کار میکنند، بچهها به مهد کودک و مدرسه میروند. در این شرایط اعضای خانواده به ندرت میتوانند در کنارهم غذای سنتی صرف کنند البته حاکم شدن این شرایط بر جامعه منحصر به ایران نیست بلکه کشورهای دیگر منطقه مانند مصر، ترکیه، پاکستان و عربستان نیز به علت تغییر شیوه معیشت آنها، چنین وضعیتی پیدا کردهاند.
این متخصص تغذیه کودکان با بیان اینکه با افزایش دامنه ارتباطات و اطلاع رسانی در جهان از طریق وسایل ارتباط جمعی مانند ماهواره و اینترنت، فرهنگها از یکدیگر بیشتر تاثیر میپذیرند، اظهار کرد: با توجه به تغییر شرایط زندگی، مردم در مواجهه با تبلیغات غذاهای فوری به خوردن این غذاها تشویق میشوند بنابراین از آنها بیشتر استفاده میکنند.
وی درباره راههای تشویق جوانان به خوردن غذاهای سنتی با وجود تغییر شرایط زندگی گفت: تمایل به تجملات نسبت به گذشته افزایش یافته که همین امر تلاش بیشتر مردم برای کسب درآمد را در پی داشته است در نتیجه آنان به شیوه گذشتگان تغذیه نمیکنند با این وجود میتوان با در نظر گرفتن تمهیداتی، مردم را به خوردن غذاهای سنتی تشویق کرد.
وی پیشنهاد داد: برای راهاندازی رستورانهایی که غذاهای سنتی ارایه میدهند میتوان امتیازاتی را در نظر گرفت. به عنوان نمونه عوارض و مالیات کمتری را نسبت به مراکز عرضه غذاهای فوری برای آنان وضع کرد.
کلانتری با اشاره به راهکاری که در غرب برای افزایش ارزش غذایی، غذاهای فوری در پیش گرفته شد، اظهار کرد: از زمانی که در غرب تاثیر منفی غذاهای فوری بر سلامت انسانها مشخص شده است، فروشندگان این غذاها ملزم شدهاند که در کنار اغذیه خود موادی چون سالاد و میوه را به مشتری ارایه کنند تا آنها غذای سالمتری را بخورند.
این دانشیار تغذیه جامعه با اشاره به نقش تلویزیون در تشویق مردم به غذاهای سنتی ایرانی گفت: برنامههای تلویزیون نباید بینندگان را به خوردن غذاهای آماده ترغیب کند. به عنوان نمونه بهتر است که شخصیتهای یک فیلم و یا سریال هنگام سفارش غذا به جای ساندویچ و پیتزا از رستوران، غذای ایرانی طلب کنند.
وی تاکید کرد: تشویق مردم و جوانان به غذاهای سنتی ایرانی نیازمند عزم ملی است که آموزش همگانی و فرهنگ سازی از طریق رسانهای چون تلویزیون در این مقوله میگنجد.
کلانتری با بیان اینکه سازمانهای دولتی و خصوصی میتوانند به جای ارایه غذاهای فوری به کارکنان خود، غذاهای مناسب و سنتی در اختیار آنها قرار دهند، گفت: همانگونه که این قانون درباره شیرمادر تصویب شد که اگر بیش از 5 مادر شیرده در یک محل باشند، باید یک مهد کودک و شیرخوارگاه تاسیس شود یا محل کار مادران با نزدیک ترین مهد کودک و شیرخوارگاه قرارداد ببندد تا مادر بتواند ساعاتی در طول روز بچه خود را شیر دهد، میتوان سازمانهای دولتی و خصوصی را ملزم کرد که غذای مناسب به کارکنان خود ارایه دهند البته لازم نیست که پخت غذا در همه این سازمانها صورت گیرد بلکه آنها میتوانند با رستوران نزدیک به خود که غذاهای ایرانی را عرضه میکند، قرارداد ببندند. اما متاسفانه اغلب این نکته رعایت نمیشود در نتیجه کارکنان به غذاهای فوری گرایش پیدا میکنند.