وی در رشته حقوق دانشگاه وین به تحصیل پرداخت و پس از اتمام تحصیلات به دلیل علاقه فراوانی که به عکاسی و قاب دوربین داشت در مدرسه عکاسی و فیلمبرداری ثبت نام کرد و در سال ۱۹۲۸ توانست اصول اولیه این رشته هنری را فرا بگیرد.
زینه مان با علاقه فراوان عکاسی میکرد و همین تجربیات، زمینه آشنایی و استفاده خلاقه وی از قاب دوربین را فراهم کرد.
او بعد از تجربیات این دوران، فعالیتهای سینماییاش را با دستیار کارگردانی و فیلمنامه نویسی ادامه داد. این زمینهها در مدت زمانی کوتاه، او را با دنیای سینما آشنا کرد.
زینه مان در سال ۱۹۲۹ به هالیوود رفت و دستیار کارگردانی را تا سال ۱۹۳۳ ادامه داد. یک سال بعد، از همه تجربیات پیشین استفاده کرد و به صورت مشترک یک فیلم مستند را با کارگردانی آمریکایی جلوی دوربین برد.
از دیگر فعالیتهای زینه مان ساخت فیلمهای کوتاه بود. از سال ۱۹۳۷ تا ۱۹۴۲ تعدادی فیلم کوتاه مهم برای شرکت مترو گلدوین مایر کارگردانی کرد و این کار را تا سال ۱۹۴۸ برای این کمپانی ادامه داد.
بعد از آن با شرکتهای مختلف قرارداد میبست و تجربیاتش به حدی رسیده بود که بتواند به صورت مستقل کار کند. زینه مان از سال ۱۹۴۹ به صورت کارگردان مستقل، چندین فیلم، را برای شرکتهای مختلف تولید کرد و سرانجام توانست نخستین فیلم مهمش؛ پیرمرد و دریا را در سال ۱۹۵۶ جلو دوربین ببرد اما امکان اتمام ساخت این فیلم به دلایلی توسط خود او وجود نداشت.
زینه مان توانست برای فیلم کوتاه «آن مادرها باید زندگی کنند» در سال ۱۹۳۸ جایزه اسکار دریافت کند و در ۱۹۵۲ یکی از مهمترین آثارش را با عنوان ماجرای نیمروز (۱۹۵۲) بسازد. ماجرای نیمروز یک فیلم ۸۵ دقیقه ای بود که گری کوپر و گریس کلی در آن بازی میکردند.
ماجرای نیمروز در مراسم اسکار سال ۱۹۵۳ در ۷ رشته نامزد دریافت جایزه شد و در نهایت موفق شد در ۴ رشته: بهترین بازیگر نقش اول مرد (گری کوپر)، بهترین آهنگ (دیمیتری تیومکین و واشینگتون)، بهترین موسیقی متن (دیمیتری تیو مکین) و بهترین تدوین (المو ویلیامز و هری گرستاد) جایزه اسکار دریافت کند.
وی از کارگردانان صاحب سبک سینمای وسترن آمریکاست که به خاطر نگاه متفاوت و آثار جدیدی که در این ژانر ساخته در میان همکاران آمریکاییاش شهرت زیادی دارد.
فرد زینه مان» از جمله کارگردانان معروف سینمای آمریکاست که توانسته بعد از ۳ دهه فیلمسازی موفق، آثار به یاد ماندنی و مهمی از خود بر جای بگذارد.
بعد از گذشت نزدیک به پنج دهه، بسیاری از آثار وی جزء منابع مهم درسی سینما محسوب می شود. معروفترین دانشگاههای سینمایی جهان بخشی از دروس مهمشان را با تأکید بر سینمای زینه مان تدریس میکنند.
فرد زینه مان کارگردان اتریشیالاصل آمریکایی که ۴ بار جایزه اسکار را به خود اختصاص داد، در سال ۱۹۹۷ و در سن ۹۰ سالگی درگذشت.
از دیگر فیلمهای «فرد زینه مان» میتوان به: بنجی (۱۹۵۱)، از اینجا تا ابدیت (۱۹۵۳)، مردی برای تمام فصول (۱۹۶۸)، موج (۱۹۳۴)، وقتی آمریکا میخوابد (۱۹۳۹)، گذرگاه ممنوع (۱۹۴۱)، خانم یا ببر؟ (۱۹۴۲)، هفتمین صلیب (۱۹۴۴)، آقای جیم کوچولو (۱۹۴۶)، جستجو (۱۹۴۸)، عمل خشونت (۱۹۴۸)، مردان (۱۹۵۰)، تدزا (۱۹۵۱)، اوکلاهما (۱۹۵۵)، کلاهی پر از باران (۱۹۵۷)، داستان راهبه (۱۹۵۹)، غروبی ها (۱۹۶۰)، اسب کهر را بنگر (۱۹۶۳)، روز و جولیا (۱۹۷۷) اشاره کرد.