تصمیم های مجمع جنبه توصیه آمیز دارند. البته در موارد معینی که به امور داخلی سازمان بر می‌گردد، تصمیمات آن الزام آورند. دولت‌ها معمولا خود را نسبت به برخی از قطعنامه‌های مجمع ملتزم می‌دانند و برای آن شانی نظیر یک معاهده قایل می‌شوند که از جمله مشهورترین آن‌ها اعلامیه جهانی حقوق بشر است.
وظایف واختیارات:
مجمع عمومی می‌تواند هر مسئله یا موضوعی را که در حوزه صلاحیت یا اختیارات ارگان‌های منشور ملل متحد است مورد بحث قرار دهد. مجمع همچنین می‌تواند در مورد این مسائل به کشورهای عضو و یا به شورای امنیت و یا هر دو توصیه‌هایی نماید.
البته مجمع نمی‌تواند درباره دعوی و یا قضیه‌ای که مورد بحث شورای امنیت است توصیه بنماید مگر اینکه شورای امنیت از مجمع در خواست کند.
توصیه‌های مجمع
مجمع عمومی برای مقاصد ذیل توصیه‌هایی می‌کند:
الف- توسعه همکاری بین‌المللی در زمینه سیاسی و تشویق توسعه و حقوق بین‌المللی و تدوین آن.
ب- توسعه همکاری بین‌المللی در زمینه‌های اقتصادی- اجتماعی-فرهنگی -آموزشی و بهداشتی و کمک به تحقق حقوق بشر و آزادی‌های اساسی برای همگان.
مجمع ده عضو موقت شورای امنیت، مجمع 54 عضو شورای اقتصادی و اجتماعی و اعضای انتخابی شورای قیمومیت و اعضای دیوان بین‌المللی دادگستری را انتخاب و نیز به توصیه شورای امنیت،دبیر کل سازمان ملل متحد را منصوب می‌کند.
تصویب بودجه:
امور مالی سازمان ملل متحد توسط مجمع عمومی کنترل می‌شود و مجمع بودجه سازمان را مطالعه و مخارج آن را میان اعضا تقسیم می‌نماید.مجمع همچنین بودجه‌های موسسات تخصصی سازمان ملل متحد را بررسی می‌کند.
رای گیری:
تصمیم گیری در مورد مسائل مهم مانند توصیه درباره صلح و امنیت و انتخاب اعضای شورای امنیت،شورای اقتصادی واجتماعی و شورای قیمومیت ونیز پذیرشیا تعلیق و اخراج اعضا و مسائل مربوط به قیمومیت و امور مالی با اکثریت دوسوم آرا اعضا حاضر و رای دهنده اتخاذ می‌شود اما برای سایر مسائل اکثریت ساده لازم است.
جلسات:
اجلاس عادی مجمع عمومی سالی یک‌بار واز سومین سه شنبه ماه سپتامبر تشکیل می‌شود. مجمع همچنین می‌تواند به درخواست شورای امنیت اکثریت اعضا و یا به درخواست یک عضو که مورد موافقت اکثریت اعضا باشد اجلاس‌های ویژه تشکیل دهد.
تشکیلات:
مجمع عمومی، رئیس و نواب رئیس خود را در همان اجلاس انتخاب و آئین نامه کار خود را تعیین می‌کند.مجمع در هر اجلاس،اکثر موضوعات دستور کار خود را میان هفت کمیته اصلی خود تقسیم می‌کند.
کمیته‌های اصلی
1- کمیته ویژه سیاسی (برخی مسائل سیاسی)
2- کمیته اول (مسائل سیاسی و امنیتی از جمله تعدیل تسلیحات)
3- کمیته دوم (مسائل اقتصادی ومالی)
4- کمیته سوم (موضوعات اجتماعی-انسانی وفرهنگی)
5- کمیته چهارم (موضوعات مربوط به قیمومیت از جمله سرزمین‌های غیر خودمختار)
6- کمیته پنجم (امور اداری و بودجه ای)
7- کمیته ششم (امور حقوقی)
هر کشور عضو می‌تواند در هر یک از این کمیته‌های اصلی نمایندگانی داشته باشد.
مسئولیت سازمان دادن و تنظیم کار هر اجلاس بعهده کمیته عمومی است که متشکل از رئیس مجمع، هفده نایب رئیس و روسای هفت کمیته اصلی است.
کمیته استوارنامه‌ها متشکل از 9 عضو است که توسط مجمع عمومی به پیشنهاد رئیس مجمع انتخاب می‌شوند و در باره استوارنامه‌های نمایندگان به مجمع گزارش می‌دهند
