دلیلش را نمیدانم اما باید بگویم، آقای کیروش! تیم ملی بد بود و باید مراقب باشید. سؤال من این است که باید مقابل تیم صد و سی و هشتم دنیا این طور بازی کنیم؟ یکی میگوید بازیکنان در بدنسازی هستند و یکی میگوید آماده نبودم."
اظهارنظر بعدی:«در بازی با مالدیو فکر میکنم تیمی که مدنظر توقع مردم بود را در تیم کیروش ندیدیم. من واقعا تغییری در نوع بازی تیم ملی ندیدم. خیلی ایرادات فنی وجود داشت.»
اصل: اصولا ما انسانها، موجوداتی فراموشکار هستیم و به راحتی گذشته خود را فراموش میکنیم. شاید به همین دلیل باشد که در بیشتر وقتها قضاوتهای غیرمنصفانهای انجام میدهیم. تیم ملی ایران در 2 هفته اخیر 2 بار در ورزشگاه آزادی به میدان رفت؛ ابتدا در یک بازی دوستانه مقابل ماداگاسکار و سپس برابر مالدیو در رقابتهای مقدماتی جامجهانی.
کاملا قابل پیشبینی بود که پس از این دو بازی منتقدان حضور مربیان خارجی در تیم ملی صرفنظر از نتیجه بهدست آمده و یا اهمیت بازی، زبان به انتقاد بگشایند و کارلوس کیروش را محکوم کنند. 2 نقل قول مستقیم که ابتدای این مطلب به آن اشاره شد، اظهارنظرهای 2 مربی سرشناس فوتبال ایران است که سمبل سنتگرایی در فوتبال ما به شمار میآیند.
سؤال: حال سؤال ما از این دو مربی بزرگوار این است که آیا کارنامه خود را در زمان مربیگری در تیم ملی مطالعه کردهاید که اینچنین عملکرد سرمربی تیم ملی را نقد میکنید؟
نکته اول: درست است که انسانها فراموشکار هستند اما نه تا این حد که عملکرد تیم ملی در زمان مربیگری آنها را فراموش کرده باشند.
نکته دوم: جالب است که مواضع این دو مربی در قبال مربیان خارجی تیم ملی دائما حالت نوسانی دارد و با توجه به مقتضیات روز تغییر میکند؛ گاهی حمایت محض است و گاهی انکار مطلق.