در سال 1923 او در جریان یک سخنرانی در شهر رم، به‌شدت از ورود سیاست، نگرش تجاری، تعصب خشک، تمرینات بیش از حد و خشونت به ورزش ابراز نگرانی کرد.
اما چندین سال بعد، رسوایی دوپینگ در رقابت‌های دوچرخه‌سواری «تور دوفرانس» و پوشش رسانه‌ای بی‌نظیر این مسئله باعث شد تا مردم جهان نسبت به دوپینگ آگاهی بیشتری پیدا کنند. پیش از آن دوپینگ تنها پدیده‌ای برای تقلب‌کردن در میادین ورزشی به شمار می‌آمد اما پس از دوپینگ درتور دوفرانس جامعه جهانی دریافت که دوپینگ صرفا یک تقلب نیست و نه‌تنها سلامت ورزشکار را به خطر می‌اندازد بلکه کل جامعه را تحت‌تأثیر قرار خواهد داد.
تاکنون تحقیقات دانشگاهی بسیاری در مورد دوپینگ صورت گرفته که نتیجه آنها تقریبا واحد است؛ روش‌های دوپینگ این‌روزها به حدی پیچیده شده و تنوع داروهای نیروزا نیز به قدری زیاد است که سلامت ورزشکاران را در معرض خطر جدی قرار داده است.همچنین آنچه باعث نگرانی بیشتر شده، کاهش سن دوپینگ در میان ورزشکاران است. از سوی دیگر چون اثرات مثبت دوپینگ بسیار زودتر از اثرات منفی آن نمایان می‌شود،برای مربیان بسیار دشوار است که شاگردان خود را متقاعد به استفاده‌نکردن از مواد نیروزا کنند.
بسیاری از جامعه‌شناسان معتقدند که دوپینگ «بمب اجتماعی نهفته» برای هر جامعه‌ای است. این‌روزها ورزشکاران حرفه‌ای و غیرحرفه‌ای به استفاده از مکمل‌های غذایی معتاد شده‌اند و روزی نیست که از این مکمل‌ها استفاده نکنند. قرار است کارکرد این مکمل‌ها، تأمین ویتامین مورد نیاز ورزشکار و افزایش انرژی بدن او باشد که نخستین گام به سوی دوپینگ به شمار می‌آید.
با توجه به اینکه مصرف‌کنندگان این مکمل‌ها بیشتر ورزشکاران جوان هستند، ریسک اعتیاد آنها به این مکمل‌ها بسیار بالاست و تقریبا به‌طور علمی ثابت شده که اعتیاد به این مکمل‌ها، منتهی به اعتیاد به مواد‌مخدر خواهد شد و شاید به همین دلیل است که جامعه‌شناسان، دوپینگ را بمب اجتماعی نهفته نامگذاری کرده‌اند.
